Something like me

I was floating around in the sea water trying to make shapes, triangles, circles...shapes that have a beginning and an end.

Shapes that circle me around that go by myself and come back refreshed.

You would never fucking understand my voice

My words

My mind

Myself

Clothed in your little tiny world...you destroyed your shapes

Your madness and provoked the whole destruction of it

You my friend have no future

How can you float with no a god damned shape, no purpose, no reason

No response.

How can I hear your voice when you have no sound?

You are a fucking muted robot.

And you are my toy...I can switch you ON and OFF any time any where I want to.

Pathetic isn’t it?

You will be programmed by me...everywhere you go you will recognize something which relates to me...my form.

And you will enjoy it...like you should

Regardless to that, you could be happy...yes you could...

You could have made your dreams come true.

Make yourself be real

Make your sound be listened

Make your eyes be attracted to my eyes, to their eyes

Make you alive and real

But to be honest...

I would never be you

I don’t even petty you

You are a laugh my friend...

Time to change.

Hurry up.

Drag Me

Πριν εκατο χρονια κυοφορουσες την αγωνια σου
Πριν πενηντα χρονια..γεννησες
σημερα σκορπας δοξα
σημερα χρωστας πολλα..
αυριο θα εχεις ξεπληρωσει το χρεος σου

αυριο θα εισαι μηδενικο πισω απο ενα μεγαλο νουμερο.
αυριο θα εισαι ενα νουμερο μπροστα απο πολλα μηδενικα.

τι κοιτας...σε τι ακριβως χλευαζεις...σε τι ακριβως αποσκοπεις...

γεννηθηκες
γεννησες
τωρα ψοφας
ζητιανευεις ζωη.

ψοφας για σωτηρια

κυριαρχεις σ ενα ερειπωμενο αρχοντικο
κρατας φυλακισμενους τους εχθρους σου επειδη κυριευεσαι απο αναφαλεια
μαντευεις το επομενο βημα του καλυτερου αντιπαλου σου.
του βγαζεις το ματι γιατι ετσι εμαθες.
τον αφηνεις μισοτυφλο ..και συ εθελοτυφλεις στην αποκρυφη νοσταλγια σου.
εισαι για λυπηση
εισαι λυπημενος/η..στ @@ τους ρε...
ο οικτος σε ξεχασε...επειδη βρωμας
τα χνωτα σου εισχωρουν στα σωθηκα σου
και σου τελειωνει το οξυγονο.

πνιγεσαι.
πνιγηκες.
δεν υπαρχεις.
δεν υπηρχες.

αληθεια ποιος εισαι?....

Αμβλεια Γωνια

θα σου χαρισω προσωπικες μου σκεψεις και θα σε κερασω και ενα νες καφε...μετριο με γαλα..
παντα κατα των δεδομενων δικης μ προτιμησεως.
αλλαξα, που λες, τη γωνια στο κρεββατι μου...εκει οπου αρχικα βρισκοταν..εμπαζε απο το τζαμι αερας...και το βραδυ κρυωνα...
το πηγα σ αλλη γωνια..αλλαξα τα τραπεζακια μου με τους καθρευτες, τις βιβλιοθηκες μου..
και το δωματιο μου μοιαζει ακομα μεγαλυτερο απ οσο ηταν πριν..
και πραγματι νιωθω ικανοποιημενη με τη φαεινη μου ιδεα να μεταφερω το κρεββατι κοντα στο καλοριφερ...
καθε βραδυ κοιμαμαι στα ζεστα...
πως ειναι οταν ξεκινας την ζωη σου απο την αρχη?
Μαλλον οχι...αυτο ειναι αδυνατο να επαναληφθει..αλλα κανεις ενα νεο βημα συμφωνα με τα παλια δεδομενα...
πατας εκει που νιωθεις οτι ειναι υπεροχα...
αλλαξα τα μαλλια μου...(μυαλα)
το κρεββατι μου ( μελλον)
τα ρουχα μου ( συνηθειες)
χαμογελα γυρω μου ( διαλεξα τα ατομα που θελω να χω κοντα μου)...
ειναι σαν να νιωθεις...εσυ διοικεις στο μικρο σου δωματιο..
στη μικρη σου ζωη...και κανεις μεγαλα βηματα και τρεχεις
και χοροδπηδας και δοκιμαζεις
και ερωτευεσαι...και αισθανεσαι...ξανα...και ονειρευεσαι ...
και σκεφτεσαι...και ωριμαζεις.
γι αυτο σου λεω η γωνια που διαλεξα...για το ''κρεββατι'' μου αποσκοπει για μεγαλα ονειρα.
και το πιο νοστημο κομματι της υποθεσης ειναι οτι ενα ενα απο τα ονειρα αυτα..πραγματοποιουνται...
και ξερεις κατι...δεν ειναι η μαγεια...
ειναι η μαγικη θεληση...
ειναι εσυ...
εισαι
εδω
εκει
παντου
......

και ακου και το καινουριο κομματακι απο The Verve - Love is Noise:



Will those feet in modern times
Walk on soles that are made in China?
Feel the bright prosaic malls
In the corridors that go on and on and on

Are we blind - can we see?
We are one - incomplete
Are we blind - In the shade
Waiting for lightning - to be saved
Cause love is noise and love is pain
Love is these blues that I'm singing again
Love is noise and love is pain
Love is these blues that I'm singing again, again

Will those feet in modern times
Understand this world's affliction
Recognise the righteous anger
Understand this world's addiction?

I was blind - couldn't see
What was here in me
I was blind - insecure
I felt like the road was way too long, yeah
Cause love is noise and love is pain
Love is these blues that I'm singing again
Love is noise and love is pain
Love is these blues that I'm singing again
Love is noise, love is pain
Love is these blues that I'm feeling again
Love is noise, love is pain
Love is these blues that I'm singing again, again, again, again, again, again

Cause love is noise, love is pain
Love is these blues that you're feeling again
Love is noise, love is pain
Love is these blues that I'm singing again, again, again


Will those feet in modern times
Walk on soles made in China?
Will those feet in modern times
See the bright prosaic malls?
Will those feet in modern times
Recognise the heavy burden
Will those feet in modern times
Pardon me for my sins
Love is noise
Come on

Πατωμα

στους κλασσικους ηχους αφησα την ομορφια μου να ξαπλωσει για λιγο και πεταξα τον ασχημο εαυτο μου στα σκουπιδια
στο ζεστο ροδονερο βουτηξα την αδρεναλινη μου και κλεφτα αιχμαλωτιζa εικονες του κορμιου μου να μεθαει...

μια σουρεαλ εικονα τρυπωσε στο μυαλο μου και αγανακτησα
ημουν εγω εκει μεσα, κλεισμενη σ ενα γυαλινο δωματιο..
δεν επαιρνα ανασα.
φερμιονια και μποζονια γυρω απο το πεδιο μου.
εκει εκλεισα τα ματια.
ξαπλωμενη σ ενα γυαλινο πατωμα.

δεν αργησα να ανοιξω τα παραθυρα να παρω φρεσκο αερα...δεν αργησα να σε δω εκει κατω...πισω απο την τριανταφυλλια μου..να με περιμενεις...
τελικα ηρθες...

ποσο καλα σε ξερω...και ποσο καλα με ξερεις...

μωρο μου ομως...εγω νυσταζω...

δεν θα κατεβω.


Ονειρα γλυκα ακουγοντας τους ηχους μου...

Κρυφο καναλι

στο σημειο που περπατας ανακλυπτεις το σκουριασμενο δαπεδο να λιωνει και να γινεται μπογια κοκκινη.
μπογια κοκκινη κυλαει κατω απο τα ματια σου και βαφει τα χειλη σου.
τα χειλη σου πλησιαζουν διακριτικα το προσωπο μου και με στιγματιζουν μ ενα φιλι.
Φιλι φονικο.
Ο φονιας μου δεν εχει προσωπο....ειναι μια αυρα, μια σκια

με τυλιγει με το Κρυο του...και τρεμω.
τρεμω πριν προφτασω να δω το βλεμμα του.
τρεμω πριν προφτασω να τον αγγιξω μεσα του.τρεμω πριν νιωσω το φιλι του.

πεφτω κατω και κυλιεμαι στην κοκκινη μπογια
γινομαι χειλη
τα χειλη του
γινομαι κοκκινη
η αυρα του
γινεται υπαρκτος
στη σκια μου
αγγιζει την κρυφη μου πλευρα
περναει στο καναλι μου
και στεκεται στη μεση
στο φως μου
το κρυβει.
και μου το αντανακλα με τα ματια του...

εκει τον ειδα για πρωτη φορα..
τον φονια μου..τον πριγκιπα μου

Υγ. Υπαρχεις


Πηγη Φωτογραφιας: BLiSS

Burial- Archangel