Καθώς περνά η ώρα
| | |
Ψέματα λεν οι λεπτοδείκτες
Στο ανυπόμονό μου σώμα
Αφού από μέσα μου δεν βγήκες
Κι ας μην εφάνηκες ακόμα
Αν μ' αγαπάς μια σταλίτσα
Έλα προτού να στο ζητήσω
Σου 'χω ζεστάνει μια γωνίτσα
Που ήσουνα δεν θα ρωτήσω
Κακός καιρός, βαρύς χειμώνας
Και τρέμω μήπως και μουσκέψεις
Γίνεται ο άνεμος τυφώνας
Ξάφνου και δεν θα το πιστέψεις
Γίνεται ο άνεμος τυφώνας
Ξάφνου και δεν θα το πιστέψεις…
