Ποσο ομορφο και οχι στημενο
θεωρησα πως το χαρτι και το στυλο ειναι κατι σαν τα ματια ...οι καθρεφτες της ψυχης
καθοτι γραφω οτι αισθανομαι..δινω εμφαση στην ψυχη μου που μ ακουει και την ακουω απο κει μεσα
Σημερα πηγα για περπατημα στην πολη aka για ψωνια του μηνα...τα φυλλα, που λες, ηταν πεσμενα στον δρομο, αλλα με χρωμα ωχρας αλλα με χρωμα ξεφτισμενου μπεζ..καποτε ηταν και αυτα πρασινα...τωρα απλα απομειναρια ...ανεμελα ...στο ελεος του ανεμου και των χιλιαδων ποδοπατηματων απο τους περαστικους..
ηταν τοσα πολλα που εμοιαζαν καθοδηγητες στον δρομο μου....
χαμογελαω δειλα...και σκεφτομαι πως εχω αστερια στην πορεια μου...που επεσαν στο εδαφος και εσβησαν..
σημαδι πως ερχεται ο χειμωνας
Τα μαλλια μου κανουν ενα απαλο κ γλυκο χορο στα καλεσματα του αερα...η ψιλη βροχη τα κανει να σιωπησουν..να μεινουν ακινητα κ κολλημενα..σαν ενα παιδακι που μαλωνει η μαμα του και μαζευεται...μου σχηματιζει κιολας και δακρυα στα ματια...
ειναι το ιδιο αλμυρα με τα δικα μου..εχουν την ιδια γευση ..οχι ομως την ιδια αισθηση
προχωραω
Οι ματιες μου δεξια και αριστερα χαζυεοντας ξενα προσωπα,ξενες εικονες,κλεβω λιγο απο τον χρονο τους...γινομαι ενα μικρο στιγμιοτυπο,συλλογιζομαι,στις σκεψεις τους...που ξερεις...μπορει καποιος να με ονειρευτει αποψε!
Τα βηματα μου με προσταζουν να μη χανω τον στοχο μου
φτανω στο κεντρο ..παω στο μηχανημα να βγαλω λεφτα..
ενας ηλικιωμενος αντρας, μια συμπαθητικη μορφη,προσπαθουσε ...ματαια...αφηνει τη σειρα του σε κατι κοπελες...δεν πηρα χαμπαρι τι ελεγε σε κεινες...ειχα στ αυτια την μουσικη μου...την Μουσα των σκεψεων μου!
Ξαφνου ερχεται προς τα μενα
-It's probably broken, I can't take money out!...μου ειπε με αγανακτισμενο υφος
-Don't worry, I'm sure you can try once more; it’s not the only cash machine on the High Street anyway...
-Seniorita! Are you Italian? You don’t seem English
-Oh!No , I'm Greek και χαμογελαω...(ακομα μια φορα που κανουν λαθος για την εθνικοτητα του...αλλοτε γαλλιδα αλλοτε ιταλιδα...ποτε ομως ελληνιδα!)
-That means I should change the language into Greek!Νομιζω πως μας ταιριαζει και ειναι επι της παρουσης!Συμφωνειτε Δεσποινις μου?
-(.....)χαμογελαω δεν εχω τι να πω οταν κοκκινιζω σε στιγμη αμηχανιας και απλα κουναω καταφατικα το κεφαλι μου
-Xαιρομαι που βλεπω ενα ακομα παιδι δικο μας..σε χαιρετω δεσποινις μου,να περνας καλα σ αυτη την ομορφη πολη!
-Να στε καλα, σας ευχαρισω πολυ ...και σεις το ιδιο...
Λιγα λεπτα..μια στιγμη...ενα χαμογελο!Ενα ακομα παροδικο αλλα γλυκο αποτυπωμα στις σκεψεις μου...
----
Ωρες ωρες ερωτευομαι την μοναξια μου, ειναι τοσο ομορφη,ξερεις...
Λικνιζεται στα αισθηματα μου και μου δενει κομπους...
κομπους που δεν μπορω να λυσω...με πιεζει ...αλλα απο την αλλη ειναι τοσο αληθινη και την νιωθω διπλα μου...και νιωθω ομορφα καθοτι μου προσφερει ελευθερια...να ερωτευομαι καθε μερα και ενα προσωπο!να κανω ονειρα δικα μου...να μην εχω πιεση αισθηματων...
να μην εχω δεσμευση...αυτο θελω τελικα ...νομιζω πως η τελευταια μου σχεση ηταν η πιο καταπιεστικη που ειχα ποτε..
και μ αρεσει που ζω τον εαυτο μου και την ελευθερια μου!
ειναι εντονο!
μ αρεσει!
Στο περασμα μου ακουω μια παρεα ελληνων ..τους αγνοησα,τους προσπερασα, το θεωρω χαζο να ενθουσιαστω με ελληνες φοιτητες...
ανεκαθεν τους απεφευγα οσα χρονια ειμαι εδω
Γυριζω σπιτι και ενα τραγουδι με κανει να σιωπω
Σαν να μην μπορω να μιλησω!Και οχι δεν μου κοπηκε η γλωσσα!Κακο για σας...γιατι μιλαω πολυ!
Τι συμβαινει?
Κρυωνω και κουλουριαζομαι!
Δειχνω μιζερη...καταθλιπτικη...σαν μια ασπρομαυρη φωτογραφια..χωρις χρωμα εντονο..και η ειρωνια ειναι πως περναω σε μια μεταβατικη περιοδο ..περιοδο
αλλαγων...
αισθανομαι η ωριμοτητα και η φιλη της η δυναμικοτητα μου χτυπανε το παραθυρο!ηρθαν για καφε σκεφτομαι διστακτικα...αλλα εκεινες λενε ηρθαν για να μεινουν!
χτυπανε επιμονα το παραθυρο..οπως η βροχη πολλες φορες μου χτυπαει για να μου περασει την μυρωδια της και τον ηχο της( ξερει οτι την λατρευω και της εχω αδυναμια)
ξερω, που λες, πως αυτες οι δυο φιλεναδες δεν θα χτυπουσαν ποτε την πορτα...οχι σε μενα τουλαχιστον!
ισως επειδη ειμαι δειλη και δεν θα τις αφηνα να περασουν..να μπουν μεσα μου...ενω το παραθυρο το μικρο μενει παντα ανοιχτο..και αυτες το ξερουν!
ξερουν ποιο παραθυρο ειναι ανοιχτο μεσα μου!
Κοιταζω εξω και βλεπω σκοταδι
και αυτο μια σιωπηλη εικονα που αλλοτε σου ξυπναει τρομακτικες σκεψεις κ αλλοτε σ αφηνει να ονειρευεσαι ξυπνιος ομορφα πραγματα και να νοσταλγεις τον ρομαντισμο μεσα σου!
Δεν εχω κουραγιο ομως αποψε να δημουργησω και αλλες εικονες στο μυαλο μου...κλεινω τις κουρτινες
Μια τζουρα καφε μου δινει γευση..αισθηση ...κ απολαυση!
Χαζευω βιβλια...
''ειμαι ενας ανθρωπος γελοιος'' αναφερει στην 1η του φραση ο Φιοντορ Ντοστογιεφσκι στο βιβλιο του <<Το ονειρο ενος γελοιου>>..το ιδιο νιωθω και γω..ειναι τοσο ειρωνια αυτο!
Μια αντιφαση με τις πραξεις μου!
-------------------------------------------------------------------
Πανε πανω απο 3 μερες που ξεκινησα να γραφω το κειμενο αυτο και ακομα να τελειωσει...λες και το κανω απο τυπικους και μονο λογους...
λες και δν εχω ορεξη καν να το γραψω
Νωχελικα οι μερες περνουν,ομως δεν μου λειπει κατι
Διαβαζω,κοιμαμαι,χαζευω,ακουω μουσικουλα...που ειναι η Ιθακη των αισθηματων μου!
Μια ταινια μ εκανε να κλαψω σημερα!
Πρωαγωνιστης ο αγαπημενος μου ηθοποιος Robbie Williams...εχει αυτα τα ματια που σε κανουν να δακρυζεις...
το υφος του...η λαμψη των ματιων του διεγειρουν παντα μια πτυχη μου...την ευαισθησια μου
Η ειρωνια πως εχει το βλεμμα του μπαμπα μου!Γαλαζια ματια..επιβλητικα..και τοσο ομορφα!τοσο αληθινα!
Ισως γι αυτο τον συμπαθω πολυ...παρ ολ αυτα ειναι ενας απο τους πιο αξιολογους καλλιτεχνες...απιστευτος σ ολα του!
Anyway, λογοδιαρροια STOP
Εχω αναγκη για αποχη απο blogging και τα λοιπα
Be well
Και ρε:
Να μην νοιαστει κανεις...
Μη λυπηθεις κανεις
Στον κοσμο μας και μεις
Και συ Μαλακα...βιαστηκες να χαρεις
Φιλια Στα Μουτρα
Μια τρελη
feat Active Member-Na mhn noiastei kaneis
euxaristw thn Bereniki gia ena omorfo dwro..to biblio :-)
