10.23.2008


M αρεσει να διαβαζω τα ματια τους. Δεν με αφηνουν μερικοι.

Μ αρεσει να τους ξεσκεπαζω. Δεν με αφηνουν μερικοι.

Καλυτερη λυτρωση ειναι η αληθεια.

Καλυτερη ευεξια ειναι η λυτρωση.

Δες το βλεμμα τους, βουτηγμενο σε χιλιαδες λαθη...

Βουτηγμενο..σε νερα βρωμικα, που ξεβραζονται στο διαβα σου

Και σου βρεχουν τα ποδια...

Ανεβα πανω...εκει στο σκαλοπατι...και περιμενε...

Σκεψου ενα ηφαιστειο που απλωνει την λαβα του..

Σκεψου εισαι πανω απο αυτο το μιγμα και περιμενεις..

Το τελος...

Πανεμορφο θεαμα...

Ειναι αυτη η στιγμη που η σκεψη τικτεται....

Αθωα..μικρη...αγνη...

Η λαβα θα φυγει....θα στεγνωσει...θα στοιχειωσει με ευφορια το εδαφος αυτο...

Και θα σου δωσει το προβαδισμα να το εκμεταλλευτεις..

Να βγαλεις τους καρπους σου...

Και κεινα τα βλεμματα...παλι θα απωθουνται...

Πατας σε ευφορη κοιλαδα...

Σκεψου το νερο σαν μορια υδρογονου και οξυγονου..διασπαρμενα...στολιζοντας την ζωη

Χαριζοντας την αισθηση στα χειλη σου...

Ψαχουλευεις την τσεπη σου...και βρισκεις ενα κομματι χαρτι? Δεν μπορω να δω απο εδω που βρισκομαι...στεκεσαι θαρρω λιγο μακρια απο την αφηγητρια σου...

Θα μου δειξεις τι ειναι?

Με κοιτας μ ενα υπεροχο χαμογελο...και κουνας καταφατικα το κεφαλι ...

Σηκωνεις ψηλα τα χερια..με το χαρτι αυτο..και βλεπω μια επιστολη.

Dear Mrs Bliss,

Thank you for your interest to this life....full of creation, temptation, taste,

and passion

We are happy to inform you that you are accepted to our ‘’home’’....

With Regards,

Life

Χμ...υπεροχα μικρη μου Μπλις....επιτελους διεσχισες καθε μονοπατι αδειο...

Και βγηκες στην λεωφορο...τωρα πια με το αμαξι σου...θα συνεχισεις....

Τωρα πια...στο αμαξι δεν εισαι μονη...

Κοιτα διπλα σου...αυτην την παρουσια...

Κοιτα πισω σου και τις αλλες....

Διαβαζεις τα ματια τους?

Δεν ειναι πολυ γαματο?

Πατα γκαζι...και φυγαμε για Σκωτια...να χαθουμε λιγο στο πρασινο....

''Well it's been a long time, long time now
since I've seen you smile.
And I'll gamble away my fright.
And I'll gamble away my time.
And in a year, a year or so
this will slip into the sea
Well, it's been a long time, long time now
since I've seen you smile

Nobody raise your voices
Just another night in Nantes
Nobody raise your voices
Just another night in Nantes''

Beirut- Nantes:

10.21.2008

~~ Και Ομως~~





















....Ψαρακι....


Ηρθε ο καιρος σου μπλε μου φατσουλα να βουτηξεις στο αλμυρο νερο...να ανοιξεις τα βραγχια σου και να παρεις οξυγονο...
απο ανθρωπος θα μεταμορφωθεις σ ενα ομορφο μικρο ψαρακι...και θα ακουμπησεις καθε απιθμενο σκοταδι...
εκει στα αβατα μπλε μου ψαρακι ...θα αλλαξεις μορφη....θα χαθεις στο σκοταδι...και θα κολυμπησεις με κλειστα ματια...θα αφησεις τη ροη του νερου να σε οδηγησει εκει...
θυμασαι ψαρακι?

Μηπως ομως θες να σε πεταξω ψηλα στον ουρανο?...να κολυμπησεις στα συννεφα και στο απεραντο γαλαζιο?...εχει πουλια εκει ψαρακι μου.....θα σε λιμπιζονται...θα σε θελουν...δικο τους....
μπλε μου ψαρακι...
μονο το βραδυ ειναι ασφαλης ο ουρανος για σενα...
εκει διπλα στο φεγγαρι...
να κανεις βολτες στη γειτονια της πουλιας και του αυγερινου...
θα χαιρετησεις την Κασσιοπεια...
Και να δροσισεις μ ενα περασμα το προσωπο μου , οσο θα σε χαζευω απο εκει κατω...

Ομορφα και παιδικα που σκεφτεσαι φατσα μου...
ομορφα και παιδικα....

μηπως πρεπει να σε βαλω πισω στο γυαλικο σπιτακι σου...που στο φτιαξα με τα καλυτερα πραγματα?
μηπως να μη σε αφησω να φυγεις απο διπλα μου?
ο φοβος ομως σημαινει ηττα...πρεπει να φυγεις...και να γνωρισεις αλλους τοπους...
φυσικους και αληθινους
και ξερω πως θα λαμβανεις τα μηνυματα μου βαλμενα μεσα σ ενα γυαλινο μπουκαλι...
παντα θα ταξιδευουν διπλα σου τα λογια μου
παντα θα σε χαιδευουν οταν θα νιωθεις μονο!

και παντα θα σε γυριζουν πισω στην αγκαλια μου!

----------------------------------------------------------------------------------------


Μια νοσταλγια μας αφιερωσε η Ευδαιμονια..
και μια λαχταρα...
ειναι μικρο κοριτσι ακομα και ολα της φαινονται τοσο ομορφα...
σαν να μην εχει προλαβει να εξερευνησει τιποτα ακομα...ουτε το πιο ασημαντο δασος....
θελει ομως...μαζι με το ψαρακι της...να παει...να φυγει....
να ζησει ...να αποκτησει και να κατακτησει....

τοσα χρονια την εχω μεσα μου αυτη την μικρουλα...ειναι περιεργο που ποτε δεν της αφιερωσα ουτε μια λεξη..παρα μοναχα την αφηνα να εκφραζεται μονη της...να κανει οτι θελει μεσα απο ενα μπλογκ.
να μιλαει.να γελαει.να ερωτευεται.να την προδιδουν.να εξαπαταται.να νιωθει ξανα.να ελπιζει.να προχωραει.να αποζητα.να δημιουργει.να κατακτα.

την αφηνα ελευθερη...ετσι επρεπε...
χθες ομως...κατι αλλαξε...χθες ανακαλυψε οτι υπαρχω και ΕΓΩ μεσα της..εξω της..γυρω της..

χθες ειχαμε παρεα
μιλησαμε, αναλυσαμε....σκεφτηκαμε, αναπολησαμε...και βγαλαμε καποια ομορφα συμπερασματα.
Χθες εγω και η BLiSS αποφασισαμε να γινουμε ενα...
να μην υπαρχει διαχωρισμος...
να μην ειμαστε ξεχωριστες παρουσιες...
να ειμαστε Μια...

Ειμαστε η ιδια μπλε φατσουλα
το ιδιο μικρο ψαρακι
το ιδιο κοριτσακι
και το ιδιο μεγαλο κοριτσακι
....
αφουγκραζομαστε τις ιδιες ανησυχιες και σκεψεις
συγχεουμε το παρον με το μελλον για προσωρινο παιχνιδι
προστατευουμε την αισθηση μας
και φυσαμε χρυσοσκονη σε οτι μας μοιαζει ''κακο''...οπως στα παραμυθια...
να το ξορκισουμε...μακρια...απο τα δικα μας κυμματα~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Eμιρλης: