Φυγη μου....Ντροπη σου

Περιμενω καιρο...μα δεν ερχεται
περιμενω ωρα...μα καθυστερει
κουναω το ποδι με σπασμωδικη κινηση...
ανυπομονω

Δεν εχω ωρα...ισως δεν εχω ορεξη


θελω να μεινω -αλλα φευγω
θελω να φυγω αλλα καθομαι ακομα εδω

Μπορω και βλεπω-παρατηρω

Μπορω και ακουω-αφουγκραζομαι


εκει..που κουλουριαζομαι μεσα στο παλτο μου...να προστατευτω απο το κρυο του χειμωνα
βλεπω να ρχεσαι εσυ
σταματας μπροστα μου ...σβηνεις τη μηχανη σου...
και με περιμενεις....
αδικα περιμενεις..



Υποταγμενη στις ασυναρτητες φωνες του πληθους
μεθυσμενη πλεον...αφηνομαι σε καθε ψιθυρο
αλλα οχι στον δικο σου ηχο..
με φωναζεις...
ματαια...
το βλεμμα μου κοιταζει αλλου...
δεν μπορω να σε ακουσω

Φευγεις
και μενω πισω

Φευγεις...και σε κοιταω

σε αφηνω...γιατι δεν εχω λογο να χαθω παλι σε σενα
σε εγκαταλειπω γιατι δεν εχω λογο να ερωτευτω την μοναξια μου

Μην ξεχασεις ποτε...πως εσυ μ εφερες στον τελικο μου προορισμο

Μη ξεχασεις ..πως μου δωσες δυναμη μεσα στην θλιψη

Φυγη μου...Ντροπη σου...
σου ειχα πει να μην ξαναρθεις...!!!!



Υγ.Μη ξεχασεις ποτε...πως μ εφερες στην ομορφοτερη αγκαλια του κοσμου...
και δεν φευγω απο δω...
απλα ξεχασε εμενα...

Music:Calexico-Hair Like Spanish Moss

Στα Ματια Μου ...Φυλακισα Την Πολη Των Αγγελων

ενα ζευγαρι ματια...
μπροστα στο ακουσμα μιας απιστευτα ταξιδιαρικης μελωδιας δημιουργησαν μαζι με το μυαλο μια εικονα...
πλασματικη αραγε?
δεν ξερω να σου πω..
γιατι ακομα μπορω και την βλεπω την νιωθω
μεσα σ αυτα φυλακισα την εικονα σου
σε βλεπω να ερχεσαι προς τα μενα..με ενα ζευγαρι φτερα στην πλατη σου..
βλεπω τα γαλαζια σου ματια και μπερδευομαι ...που ειναι ο ουρανος..που ειναι η θαλασσα...που ειναι τα ματια σου...
νιωθω το πατημα σου στη γη να τρανταζει καθε μου αισθηση... ενα ριγος με διαπερναει ...και συνεχιζω να σε κοιταω...
ολα γυρω μου μοιαζουν παραμυθενια..
οτι βλεπω γυρω μου ..μου χαριζει απλοχερα χαμογελα...
ανταποκρινομαι σε καθε τι...φωτιζοντας με το δικο μου χαμογελο..καθε τους κρυφη ματια...

ουσιαστικα εκλεψα απο την λαμψη σου...και σκορπαω σαν χρυσοσκονη γυρω απο σενα...

απλα μη με φυσηξεις...αγγελε μου... ασε με να κατσω πανω στα φτερα σου...
να σε γεμισω με περισσοτερη λαμψη
ασε με...
μη...
η πολη που ζω..ειναι μαγικη..ονειρικη...
κοιταω με λαγνο βλεμμα -ειμαι χαμενη σε μια μελωδια- σε μια μυρωδια
σε εναν αντρα- στην μορφη του
αν χαθει αυτη η μορφη απο τα ματια μου...
θα αλλαξει η εικονα
θα αλλαξεις εσυ
θα εξαφανιστω εγω
μη σου λεω..
μη με φυσηξεις...
ασε με να σε στολιζω...

αρκει που...

εγω
σημερα

μπορω

και

αναπνεω



........


οξυγονο υπαρχει παντου....

I am always here..

Ενας μαγνητης με τραβηξε

Με εσυρε αναμεσα στα κρυφα του μαγνητικα πεδια

Με εκρυψε πισω απο το σκοταδι

Επειτα περπατησα μεσα σε μια ξεχασμενη αφισα

Εικονιζομενο νερο και μια κρυφη πηγουλα ξεδιψασαν την

Επιθυμια μου για ζωντανια

Πεταξα σ εναν χαρτινο ουρανο και

Καθησα στο πιο ομορφο φεγγαρι

Οχι δεν ειμαι κανενας μικρος πριγκιπας...ουτε φτιαχνω παραμυθια

Απλα παρατηρησα πως ειναι να βλεπεις τις νοσταλγιες σου να παιρνουν μορφη αληθινη

Μορφη πανεμορφη

Μορφη τελεια

Σχεδιασα το συμπαν μου που λες..

Και ζωγραφισα μεσα σ αυτο καστρα

Ιπποτες

Μαχες

Λαχταρα για ζωη και αγρια φυση

Νερο που κυλαει παιρνοντας στο διαβα του πτωματα

Ξεχασμενες ψυχες...ταξιδιωτες του τοτε...ταξιδιωτες του τωρα..

Κειτονταν εκει περα...και γω επαιζα με τον καμβα μου

Ξυπνησα μεσα σ ενα κουτι

Ειχε μια μικρη τρυπα ισα να παιρνω οξυγονο

Αρκετο για τα πνευμονια μου

Το κουτι μεσα ηταν αδειο

Ημουν μονη μου

Ομως αυτη η ζεστασια που εκρυβε μεσα του

Μ εκανε να το κρατησω για φωλια

Μεσα στο μυαλο μου προλαβα να φτιαξω καταπρασινους κηπους

Εκει υπηρχε μονο ενα τριανταφυλλο

Μονο του

Κατακκοκινο

Οι ακτινες του ηλιου του χαριζαν ενα ιριδιζων χρωμα

Του χαριζαν ζωντανια

Ομορφια

Μοναδικοτητα

Αλλα ηταν και παλι μονο...μεσα εκει...

Ενας χτυπος τηλεφωνου με επανεφερε σε μια γνωριμη εικονα και στιγμη

‘’ελα μωρο μου, κατα τις 9.30 εισαι ευκαιρη?’’

‘’Για σενα...παντα..’’

I won't settle for less

I know someone is here with me

i know someone is being watching me

the thing i don't i know, though, is for how long..

how long is this going to take...i hold my breath..
i am trying not to miss that feeling

the feeling of being scared
...seems like phobos..whispering ...phobos..phobos..Phobos..the mighty son of Mars..


he might be behind the curtains...or flying around my room...
or my mind..
over and over...
protecting me ? or..?

maybe..he wants me with him
up to the moon
up to the sky...over the dark side of my mind

no...it is completely nonsense...its insane and not even a stable thought that could give me any clues of what the hell i am thinking of at the moment

come on..wake up...it's a dream...''it 's a dream...phobos...phobos...is here..go to him''...
''dont make him waiting for you...dont...''
''run..''
''hide''



but..i know..someone's here...
i assure you...i hear him..that weird voice...that whisper...invading my eardrums..my mind...activating all my nerve cells...i am alone
and I..

i feel him...
i m even shakin and feelin cold...
the worst part of this moment..
i cant feel my tongue
i cant speak
i cant scream
....
no toxins in my blood , promise
the only thing i can feel flowing inside me is Cold blood

the only thing i can see now is me...inside your head..

can you hear me now?
my friend?