Προχωρησαμε μεχρι τη μεση...ανεβηκαμε τον λοφο και πηραμε ανασα....ελλειψη οξυγονου... πηραν αερα τα πνευμονια μας....ο παλμος μας αυξησε χτυπους... τα αυτια παγωμενα...εκανε κρυο θυμασαι? σκονταψες αποτομα...και εριξες κατω ολα σου τα λαθη... ελυσες ολες σου τις σκεψεις που ηταν μπλεγμενες στο σκοινι που μας ενωνε... χυθηκαν νευρα...και κακες αναμνησεις.... δεν απορησα...προσπαθησα να σε βοηθησω στο μαζεμαεδειχνες κουρασμενος... προσπαθησα να σου δωσω κουραγιο εδειχνες αδιαφορος αποκοιμηθηκες στην αγκαλια μου, χωρις να αναρωτηθεις αν το θελωχωρις να αναρωτηθεις αν θελω να σε δω να κοιμασαιπαραμιλουσες στον υπνο σου... ηταν οι ενοχες αγαπη μου...αυτες δεν τις μαζεψα... αυτες μονιμως βγαινουν απο τον σακο σου... και μονιμως θα σε κρατανε σε εγρηγορση... και παλι αδιαφορεις... θες να χεις τα παντα δικα σου....ακομα και μενα! με το αισθημα αυτο της αγανακτησης εκλεισα τα ματια μου και κοιμηθηκα. το πρωι ξεκινησαμε παλι...ειχαμε ακρετο δρομο μπροστα μας... καμια φορα η βροχη μας εκανε συντροφια στην πορεια μας... καμια φορα και ο ανεμος μας ελεγε καλησπερα! ο ηλιος ομως ηταν παντα εκει...ζεστος...νωχελικος...αλλα ηρεμος... λερωμενες μποτες...ψεμματα κ τσακωμοι...και παρ ολ αυτα συνεχισαμε... αδρεναλινη σε αντιθεση με την οκνυρη σκεψη τα ματια σου δεν αντικρυσαν ποτε το τελος της πορειας μας... εγω ομως το εβλεπα,δεν αντεχεις σε τετοιες περιπετειες..δεν αντεχεις σε περιπατους... δεν μπορεις να συμμαζευεις τα πραγματα σου...εισαι τοσο αδυναμος.. και δεν μπορω να σε λυπηθω γιατι μονος σου πρεπει να μαθεις δεν μπορω να σε γειωσω γιατι μονος σου θα πεσεις... το ταξιδι τελειωσε... εγω εφτασα εκει που επρεπε...σε αφησα να προχωρησεις... εκανες δυο βηματα και γυρισες δειλα φωναζοντας μου πως δεν αντεχεις... σου χαμογελασα... και σου πα οτι ο σακος σου ειναι αδειος πια...σου κλεψα ολες τις αναστολες,ολα σου τα λαθη και τ αφησα να φυγουν μακρια σου θα αντεξεις μεχρι τον επομενο σταθμο... καλο ταξιδι
αστεια λες...νομιζεις...γελας...μετα σιωπας γιατι αυτο σου ταζει ο χρονος μετα σπας τις γραμμες των χειλιων σου μ ενα παγωμενο χαμογελο εγω θα περιμενω φιλε! εσυ πλεον ομως δεν εχεις υπομονη...σιωπας κ κρατας κλειστα τα ματια... φοβασαι να κοιταξεις περα απο τον κοσμο σου... φοβασαι να κοιταξεις με αλλων τα ματιαφοβασαι να πεις πως δεν θες...δεν θες και πολυ να... ακριβολογεις και συνοστιζεις αισθησεις και ψευδαισθησεις σε ενα βαζο ...μεσα...τα ζουλας να μπορεσουν να χωρεσουν... σταζουν ζουμια παντου επειδη εισαι απροσεχτος κ δν εκανες σωστο διαχωρισμο! γι αυτο σε λενε μαλακα! ακομα παλευεις να αποδειξεις πως το σπαστο σου χαμογελο ειναι αληθινοκοιτα στον καθρεφτη σου...αυτον που σε ανεχεται τοσα χρονια...τι θα δεις? ακολουθα τα βηματα των σκεψεων σου...γιατι φοβασαι?πλανασαι αν νομιζεις πως ολα θα εχουν μορφη αληθινη ακολουθα σου λεω...προλαβαινεις... μονο μια χαρημη χαθεις...μη χαθεις απο μεσα σου μη χαθεις εισαι αδυναμος ακομα κ τα ματια σου δν αντεχουν το σκοταδι! εισαι μικρος κ ακομα και φοβασαι!μη χαθεις....δεν θα υπαρχει χερι να σε κρατησει καλη ανταμωση θα περιμενω να μου φερεις ομορφα χρωματα και ομορφες μελωδιες..
απο εδω και περα... εγω εδω...κι εσυ εκει... θα μας χωριζει ενα σεντονι.... η οσμοτικη πιεση θα ειναι η νοσταλγια μας... μια απο δω μια απο κει...
θαρρεις αυτο θελω ομως? με κουραζει το περα δωθε ρε παιδι μου! με κουραζει που τιποτα δεν υφισταται σταθερο! με φοβιζει που εισαι χαμενος ..μεσα σου! περνανε καποιες στιγμες...και ειναι ανικανες να αντικαταστησουν τα δικα μου θελω...τα δικα σου θελω...ειναι ξεχασμενες... επετρεψες να σε αφησω!τοσο αδυναμος εισαι... επετρεψα να σε αγαπησω...τοσο ανοητη ημουν
το θεμα μας ξερεις ποιο ειναι? οτι μ αρεσει που οι δρομοι αλλαξαν ... πηραν αλλη πορεια και μ αρεσει επισης που χαθηκες! που σε εχασα, που σε εδιωξα! δεν εχω νοσταλγησει ουτε καν τη φωνη σου!ουτε το βλεμμα σου! ουτε την παρουσια, ουτε ακομα την απουσια σου!
απλωνω το σεντονι μας.... και μας φοραω πεπλο διαλεγω την πορεια μου εσυ, πιο περα βλεπω
μ αρεσει που δεν υπαρχεις στη ζωη μου! μ αρεσει που σε ξεχασα και δεν θυμαμαι πως ειναι να σε νοσταλγω! μ αρεσει που βρηκα αλλες αγκαλιες, ομορφες γλυκες και εστω παροδικα εχω να θυμαμαι ομορφα πραγματα! δεν θελω λεπτο να περπατησουμε στο ιδιο μονοπατι! δεν θελω στιγμη να νιωσω την αυρα σου κατω απο το σεντονι!
κρατα τον εγωισμο σου στο ντουλαπακι σου...και μη ξεχνας πως η ζηλεια καταστρεφει καθε τι ωραιο!
σε θελω....αλλα Μακρια μου για παντα!!!!
Χαμογελαω στο παρον μου! Στελνω γλυκο φιλι στο μελλον μου ....
