Tαξιδι...

Το ταξιδι μου θα διαρκεσει οσο καψει ενα κερι...

θα το αναψω στο σκοταδι...και θα σβησει στην ημερα

οσο θα σβηνει...θα φαινεται το μπλε χρωμα της φωτιας....
θα φανει η θαλασσα μπροστα μου...και θα βουτηξω στη φλογα να δροσιστω
θα κοιταξω τον ηλιο και θα τραβιξω το σχοινακι που τον εχω δεμενο να τον φερω πιο κοντα μου...και να με ακολουθει σε ολο το ταξιδι...
θα ειναι ο χαρταετος μου...και τα φτερα του θα μου δωσουν ενα πανεμορφο χρωμα στο κορμι





η θαλασσα μου θα ναι ρηχη
θα κατεβω να σπρωχνω το καραβι μου οταν δεν εχει βορια...
θα ειμαι μονη?
το νερο θα παρει το ουτοπικο χρωμα της φαντασιας μου
θα σημανει την αφιξη μου στο νησι μου
στο νησι της καρδιας μου..

εκει που το χαμογελο μου θα ακτινοβολει και οι σπιθες του θα σε τυφλωνουν
θα ναι ενα γεματο χαμογελο...
σαν αυτο που μου δινε κ κεινος...
αλλα ματαια...μεσα απο τα ψευτικα λογια..και τις ψευτικες στιγμες...
το χαμογελο μου θελει να λαμψει

θα τυλιξω κορδελες στο καραβι μου..
να ανεμιζουν...
θα ναι οι σειρηνες μου...γιατι το χρωμα τους θα κανει τοσο θορυβο ...
κροτοι θα μπλεκονται με τα χτυπηματα των κυμματων

δεν θα επιτρεψω ξανα σε κανενα να κανει τα ματια μου να κλαινε...
γιατι χανω την αρχη μου...

θολωμενα ματια με βγαζουν σε λαθος διαδρομη...σε λαθος νησι...

και το νησι μου εμενα ειναι πανεμορφο...

δεν θελω να βρεθω σε ασυμμετρους κοσμους
ουτε αναμεσα σε ψευτικα χαμογελα
θελω αληθινους συνεπιβατες...


θελω αληθινα αισθηματα...
να σεβεσαι μωρο μου αυτο που εισαι ..για να σεβαστεις τον γυρω σου
να σεβεσαι καρδια μου...και να εκτιμας...

μην υποδουλωνεσαι σε κιβδηλα λεπτα

μη γινεσαι υποχειριο...ενος χρωματος...που δεν εχει ζωντανια


Μαργκο μου....

ειμαστε ετοιμοι να σαλπαρουμε..

καλο μας ταξιδι...

και καλη επιστροφη