....Ψαρακι....

Ηρθε ο καιρος σου μπλε μου φατσουλα να βουτηξεις στο αλμυρο νερο...να ανοιξεις τα βραγχια σου και να παρεις οξυγονο...
απο ανθρωπος θα μεταμορφωθεις σ ενα ομορφο μικρο ψαρακι...και θα ακουμπησεις καθε απιθμενο σκοταδι...
εκει στα αβατα μπλε μου ψαρακι ...θα αλλαξεις μορφη....θα χαθεις στο σκοταδι...και θα κολυμπησεις με κλειστα ματια...θα αφησεις τη ροη του νερου να σε οδηγησει εκει...
θυμασαι ψαρακι?

Μηπως ομως θες να σε πεταξω ψηλα στον ουρανο?...να κολυμπησεις στα συννεφα και στο απεραντο γαλαζιο?...εχει πουλια εκει ψαρακι μου.....θα σε λιμπιζονται...θα σε θελουν...δικο τους....
μπλε μου ψαρακι...
μονο το βραδυ ειναι ασφαλης ο ουρανος για σενα...
εκει διπλα στο φεγγαρι...
να κανεις βολτες στη γειτονια της πουλιας και του αυγερινου...
θα χαιρετησεις την Κασσιοπεια...
Και να δροσισεις μ ενα περασμα το προσωπο μου , οσο θα σε χαζευω απο εκει κατω...

Ομορφα και παιδικα που σκεφτεσαι φατσα μου...
ομορφα και παιδικα....

μηπως πρεπει να σε βαλω πισω στο γυαλικο σπιτακι σου...που στο φτιαξα με τα καλυτερα πραγματα?
μηπως να μη σε αφησω να φυγεις απο διπλα μου?
ο φοβος ομως σημαινει ηττα...πρεπει να φυγεις...και να γνωρισεις αλλους τοπους...
φυσικους και αληθινους
και ξερω πως θα λαμβανεις τα μηνυματα μου βαλμενα μεσα σ ενα γυαλινο μπουκαλι...
παντα θα ταξιδευουν διπλα σου τα λογια μου
παντα θα σε χαιδευουν οταν θα νιωθεις μονο!

και παντα θα σε γυριζουν πισω στην αγκαλια μου!

----------------------------------------------------------------------------------------


Μια νοσταλγια μας αφιερωσε η Ευδαιμονια..
και μια λαχταρα...
ειναι μικρο κοριτσι ακομα και ολα της φαινονται τοσο ομορφα...
σαν να μην εχει προλαβει να εξερευνησει τιποτα ακομα...ουτε το πιο ασημαντο δασος....
θελει ομως...μαζι με το ψαρακι της...να παει...να φυγει....
να ζησει ...να αποκτησει και να κατακτησει....

τοσα χρονια την εχω μεσα μου αυτη την μικρουλα...ειναι περιεργο που ποτε δεν της αφιερωσα ουτε μια λεξη..παρα μοναχα την αφηνα να εκφραζεται μονη της...να κανει οτι θελει μεσα απο ενα μπλογκ.
να μιλαει.να γελαει.να ερωτευεται.να την προδιδουν.να εξαπαταται.να νιωθει ξανα.να ελπιζει.να προχωραει.να αποζητα.να δημιουργει.να κατακτα.

την αφηνα ελευθερη...ετσι επρεπε...
χθες ομως...κατι αλλαξε...χθες ανακαλυψε οτι υπαρχω και ΕΓΩ μεσα της..εξω της..γυρω της..

χθες ειχαμε παρεα
μιλησαμε, αναλυσαμε....σκεφτηκαμε, αναπολησαμε...και βγαλαμε καποια ομορφα συμπερασματα.
Χθες εγω και η BLiSS αποφασισαμε να γινουμε ενα...
να μην υπαρχει διαχωρισμος...
να μην ειμαστε ξεχωριστες παρουσιες...
να ειμαστε Μια...

Ειμαστε η ιδια μπλε φατσουλα
το ιδιο μικρο ψαρακι
το ιδιο κοριτσακι
και το ιδιο μεγαλο κοριτσακι
....
αφουγκραζομαστε τις ιδιες ανησυχιες και σκεψεις
συγχεουμε το παρον με το μελλον για προσωρινο παιχνιδι
προστατευουμε την αισθηση μας
και φυσαμε χρυσοσκονη σε οτι μας μοιαζει ''κακο''...οπως στα παραμυθια...
να το ξορκισουμε...μακρια...απο τα δικα μας κυμματα~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Eμιρλης: