Who's a bunker?

αυτη τη φορα προλαβα.
πριν να'ναι αργα.

αξιολογησα εγκαιρως ανθρωπους και καταστασεις γυρω μου.
βλεπω καθε μερα γυρω μου τοση βλακεια...ανυπερβλητη δυναμη,ισχυροτερη και απο την ελξη δυο ετερωνυμων.
παλια στενοχωριομουν...προβληματιζομουν.
πλεον το πηρα αποφαση. ειναι απλα βλακες.

οι τασεις φυγης μου εξουδετερωνονται απο τη στιγμη που αποφασισα να μεινω σε κατι σταθερη.
οι ορεξεις μου για μαθηση ξαφνικα ανεβαινουν επιπεδα και διακρινω οτι ανεβαινω σκαλοπατια κ αλλοι μενουν πολυ πισω μου. εγωιστικο αλλα το γουσταρω πολυ.

συμπαγεις αποχρωσεις στιγματιζουν ελαφρα τις σκεψεις μου.
τις ομορφαινουν και καλυπτουν τα νοθευμενα βλεμματα που ηταν στραμμενα πανω μου.
τους φτυνω .

ισως η ωρα αλλαγης ναι ηρθε τωρα. και μενω εγω αντιμετωπη με τον εαυτο μου.
ισως τελικα να μην εχουμε πλεον διαμαχες....να βαδιζουμε στην ιδια πορεια...
στην καλυτερη συμμαχια.

οσο για τα τραγελαφικα γυρω μου, τα αφηνω να περνανε και να προσπερνανε...
ουτως η αλλως η εμβελεια τους ειναι απειροελαχιστη στον επηρεασμο της δικης μου.

λεω να παω ενα απιστευτο μουσικο ταξιδι ...

χωρις κανεναν στο πλαι μου.


θα τα ξαναπουμε.