Στις γκριζες στιγμες , το μαυρο μας ελκυει. φαινεται ξαφνικα φωτεινο και το λευκο θαρρω σκοταδι πως ειναι.
στις σιωπηλες μας στιγμες, η μοναξια φανταζει ασφυξια .. και η δεσμευση θηλεια στο λαιμο
δεν μπορεις να βρεις ισορροπια σε τιποτα γιατι ολα λειπουν και τιποτα δεν εχεις αναγκη
πας απο το ενα ακρο στο αλλο, χωρις να σκεφτεσαι συνεπειες
πικραινεις μικρους πριγκιπες.. γιατι ησουν φευγατη πριγκιπεσσα τελικα
μεθας για τους μαγους, και αναπολεις ερειπια σπηλαιων με ξεχασμενους θησαυρους και πειρατες.
παντα τις επικινδυνες γευσεις
παντα τα δυσκολα
και τα απροσιτα
σημερα λες πως θελεις λιγο ηλιο
μα πες μου, σε τουτο το σουρουπο.. τι θα πρωτοκαμεις καλη μου.
παντα τα δυσκολα
και τα απροσιτα
σημερα λες πως θελεις λιγο ηλιο
μα πες μου, σε τουτο το σουρουπο.. τι θα πρωτοκαμεις καλη μου.
1 comment:
πόσο μ'άρεσε αυτό το ποστ. :|
Post a Comment