Μερικες φορες εχεις αναγκη να φορεσεις ενα απο τα ωραιοτερα-ψευτικα χαμογελα σου
να περπατησεις αναμεσα στο πληθος...να τους χαριζεις αυτο το χαμογελο
να μεινεις μονος σου..να εχεις την ιδια εκφραση...
Αλλοτε μερικοι σε καταλαβαινουν..και ξερουν γιατι διαλεξες αυτη τη φορεσια..
και απλα σιωπουν..για να σεβαστουν την επιλογη σου
Αλλοι..πιστευουν πως οντως το χαμογελο αυτο σημαινει πολλα...
νομιζουν λαμπεις...
και τα ψευτικα κοσμηματα αν τα καλοπεριποιηθεις..λαμπουν..
εκθαμβωτικη ομορφια..
η μαμα μου οταν ημουν μικρη μου λεγε..οτι λαμπει να θυμασαι..δεν ειναι χρυσος
ποσο δικιο εχει..
αλλοτε το τηρουσα αλλοτε οχι...
και επειδη δεν το τηρησα..πρεπει να γινει εγω ψευτικο κοσμημα..
μια γυαλινη κουκλα..
....και ειμαι σαν δακρυα στο πρωτο τραγουδι...
ειναι στιγμες που απλα βαριεμαι διαδικασιες..
προτιμω να εχω εστω και ενα ψευτικο χαμογελο και να βοηθησω καποιον αλλον διπλα μου
παρα να αφεθω τελειως σε οποιαδηποτε ασχημη σκεψη που μπορει να με στοιχιωσει
ειναι λογικο οταν περνας ασχημη περιοδο ..αρχικα να αισθανεσαι περιεργα...
διαφορετικα..γιατι δν ειχες συνηθισει ετσι..
μετα τα δεχεσαι οπως ειναι
κανεις υπομονη
παιρνεις δυναμεις...
αποφευγεις προσωπα,καταστασεις..αναμνησεις..
χαμογελας ψευτικα...και ας μη το νιωθεις
λαμπυριζουν τα ματια σου στο βλεμμα τους
εχεις ομορφα ρουχα
καθαρα
και κοιτας επιμονα
...
παγωμενο βλεμμα...
χανεσαι
και ομως ακομα χαμογελας...
τι παραδοξο να λαμπει το προσωπο σου..
Ποια ειναι η μασκα σου εσενα?
16 comments:
νομίζω ότι το χαμόγελο μου είναι το δυνατό μου σημείο margouli. όπως και το δικό σου (απίθανο)
τα μάτια μου όμως με προδίδουν. Πάντα...
"Ποια ειναι η μασκα σου εσενα?"
Η δικιά μου μάσκα είναι η μέρα.
¨Οσο νυχτώνει δεν μπορώνα κρύψω όσα αλήθεια νιώθω, από κανέναν.
Μην απογοητεύσαι Γυάλινη Κούκλα μου.
Υπάρχει ένα παραμύθι και για σένα.
Τι, δεν το ξέρεις?
Μα, τελειώνει κάπως έτσι!
" Και στο δωδέκατο χτύπο του ρολογιού η μικρή γυάλινη κούκλα μεταμορφώθηκε σε αυτό που πάντα ονειρευόταν.
Και χαμογελούσε τόσο πολύ που ο ήλιος μέθυσε από την ευτυχία της και έκανε τη νύχτα μέρα"..
Απλά, φτιάξε την αρχή!
Σε φιλώ..
Μικρή μου, τα γυάλινα χαμόγελα δεν είναι ποτέ χωρίς κόστος...Πίστεψέ με, για κανέναν δεν αξίζει τελικά αυτή η φθόρά, το να φοράς ένα χαμόγελο από γυαλί...Τις μάσκες μου τις πέταξα, πολυφορεμένες και κουρασμένες...Και σε όποιον αρέσει...Σε γλυκοφιλώ!
"Πλαστική Ιουλιέττα
Κούκλα από γυαλί
Η καρδιά μου για σένα χτυπάει...
Κ το αστείο μου μούτρο ακουμπαώ στο γυαλί
Τα αραιά μου εσύ νιώθεις τα γένια
Τι με σένα κανείς άλλο να μοιραστεί
Παρά λίγη χρυσή φωτογένεια?"
Μικρή μου Bliss, ένα καρφιτσωμένο χαμόγελο πάντα πονάει, πάντα νιώθεις τις βελόνες του να σε τρυπάνε. Όμως όλοι μας κάποτε το επιλέγουμε, όταν δε μπορούμε να ζωγραφίσουμε ένα αληθινό.
Εμένα η μάσκα μου είναι συνήθως η απάθεια κ η αδιαφορία.
Φιλιά πολλά!
Πάρα πολύ ωραίο κείμενο. Έγραψες!
Υπέροχο κείμενο, κι αν το χαμόγελο στη φωτογραφία είναι δικό σου, τότε εσύ λάμπεις μέσα κι έξω σου!
Πλαζματάκι, έχεις τέλειο χαμόγελο.
Τα άλλα γάματα.
Η Γυάλινες κούκλες σπάνε.
Ναι!
Πάλυ καλά.
Σκέψου να μιλάς σε μία κούκλα και να της λες αυτά και ακείνα που θέλεις να πεις σε έναν άνθρωπο;
Ουουου......
Πονάει.
Μερικές φορές είναι αναπόφευκτο να φοράς μάσκα για λίγο..
Δεν πειράζει.. Part of the game..
Αρκεί να μην κολλήσει πάνω σου και δεν μπορείς να τη βγάλεις..
Never stop smiling, sweetheart..
Luv u
:)
"Έχω ακόμα μια εικόνα
στα μάτια μου μπροστά
τη βλέπω κι όταν τα 'χω κλειστά
δυο μάτια από μια γυάλινη
κούκλα παλιά
με παράξενο ύφος
και χρυσαφένια μαλλιά
ακουμπισμένη για χρόνια
σ' ένα ράφι μικρό
μ' ένα χαμόγελο πικρό
ν' αλλάζει χρώμα στον ήλιο,
να σκοτεινιάζει το βράδυ
δε μου 'χε πάρει κουβέντα,
δεν είχε κλέψει ένα χάδι
μισούσα τη γαλήνη, τη σιωπή της,
τον χρόνο που δεν άφησε
σημάδια στη μορφή της
Άλλη φορά τη λυπόμουν,
δεν ξέρω γιατί
κι άλλοτε ζήλευα
το καθαρό της γυαλί
στη μοναξιά μου την κοιτούσα φοβισμένα
κι ένοιωθα ότι ξέρει
τα πάντα για μένα
Για καιρό την είχα κρύψει
και είχα μια άλλη μαζί μου
δώρο ενός που αγαπούσα
στη γιορτή μου
Μα όταν τη βρήκα ξανά
είχε μια πίκρα στα μάτια
και είχε σπάσει σε πολλά
μικρά κομμάτια
Και ρωτάω να μου πεις
γιατί είμαι ακόμα θλιμμένη
για μια γυάλινη κούκλα παλιά σπασμένη
Συγχώρα με ψυχή μου
αν πρέπει πολύ
που δεν κόλλησα ποτέ
τα κομμάτια απ' το γυαλί
ίσως φοβόμουν, ίσως ντρεπόμουν
ή πιο απλά μπορεί να σκεφτόμουν
ότι σπάσαν μαζί της στιγμές
κι όνειρά μου
κι αντίκρυσα ξανά μπροστά μου
αυτά τα μάτια αγκαλιασμένα
απ' τη ντροπή
ή τούτη τη φορά θα ήθελε
κάτι να μου πει
Θα είχε το χαμόγελο
εκείνο το πικρό της
και τα μαλλιά ριγμένα
στο πλευρό της
ή παντού θα είχε σημάδια απ' τα κομμάτια τα σπασμένα
και θολά δύο μάτια δακρυσμένα
μα όπως και να' ναι
φοβάμαι να το κάνω
τα κομμάτια απ' το γυαλί
στα χέρια μου δεν πιάνω
τ' αφήνω εκεί
όπως τα βρήκα ακριβώς
μακάρι να μπορούσα να κάνω αλλιώς
το μόνο που ζητάω
κι ας τα 'χω χαμένα
είναι συγγνώμη κι από 'κείνη
κι από μένα
Και ρωτάω να μου πεις
γιατί η ψυχή μου επιμένει
λες απ' το ίδιο γυαλί
να 'μαι κι εγώ φτιαγμένη"
είναι μάσκα...? ή ένας φυσικός τρόπος αντιμετώπισης και αλλαγής των συναισθημάτων σου...?
μερικές φορές πιστεύω πως με ένα τεράάάστιο χαμόγελο μπορώ να τα νικήσω όλα! να λάμπω τόσο που να κάψω όλα όσα δεν αξίζουν! ε? τι λες?
σε λίγο θα λάμπουμε παρέα!
άλλωστε πώς αλλιώς να αντιμετωπίσουμε το σκοτάδι?
...με λίγα λόγια... δεν είναι ψεύτικο το χαμόγελο... ούτε γυάλινη η κούκλα... ψέυτικοι και γυάλινοι είναι αυτοί που προσπαθούν να κάνουν τις πραγματικές κούκλες να μη χαμογελάνε! ...αλλά δεν κρατάει για πολύ το ξόρκι τους ;)
έλα να χαμογελάμεεεεεεεεεεεεεεεεεε
:)))))
*****
Ποια ειναι η μασκα σου εσενα?
Περνάς τόσο καιρό τελειοποιώντας τη μάσκα σου, μαθαίνεις να την προσέχεις και να τη φροντίζεις, να την εμπλουτίζεις και να την πλασάρεις σωστά. Με τον καιρό η μάσκα, που συνεχίζει να σε ενοχλεί ακριβώς το ίδιο με την πρώτη ημέρα που τη φόρεσες, γίνεται το δεύτερο πρόσωπό σου.
Ώσπου μια μέρα, που κατά τα άλλα μοιάζει να είναι μια συνηθισμένη μέρα ξεχνάς που τελειώνει η μάσκα και που ξεκινάς εσύ. Και τότε όλα χάνουν την αξία τους και η μάσκα μοιάζει γελοία, άχρηστη και απίστευτα ζεστή, σε σημείο να θες να τη σπάσεις.
Ladies & gentlemenm raise your glasses...
Στην ημέρα που ο ήχος από τις χιλιάδες μάσκες που θα σπάνε ταυτόχρονα θα καλύψει τη γη.
Yeah, I'll drink to that...
(Πολύ καλή η μουσική επιλογή, αγαπητή Bliss!)
"Φανέρωσε μου τη μάσκα που κρύβεις, κάτω απ'τη μάσκα που φοράς"
"Φανέρωσε μου τη μάσκα που κρύβεις, κάτω απ'τη μάσκα που φοράς"
τώρα που σε ανακάλυψα χάθηκες....
Καλό διάβασμα και καλή επιτυχία τότε!!
Ena gluko fili s olous sas!
:*****
Post a Comment