Ignorance is bliss, until they take your bliss away
μια ρουτίνα που ξεκινά με το πρώτο κλάμα και πεθαίνει με την τελευταία μας ανάσα :)
Τι πλασματάκι είσαι συ...Λες και διαβάζεις το μυαλό μου, ώρες ώρες...
Πάνω στον βράχο λοιπόν ας σε βρει η νύχτα...κι ας σε μουσκέψει εκ νέου μέσα στην υγρή της αγκαλιά...δεν κάνει να στεγνώνουν οι ψυχές...
Αν η καθημερινότητα μου ήταν έτσι κυριολεκτικά, νομίζω πως θα ήμουν από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο.
Πέφτεις...πιάνεις πάτο...σκάς και κολυμπάς για να ξαναβγείς στην επιφάνειά σου...Και all over again.Ρουτίνα ζωής.Όχι.Ρουτίνα ανθρώπινης επιβίωσης.
γαμάτη είναι/είσαι.;)
και στον σκοτεινό πάτρο φαίνεται η δύναμη της ψυχής σου..πόσο μακρινή είναι η βουτιά, καλή μου..και πόσο μαγικό φαίνεται το φως από το βυθό όταν ανεβαίνεις..Τα φιλιά μου!
Η εποχή του θερισμού έχει περάσει. Καλημέρα
ωραία δεν ξέρω αν είναι η ρουτίνα!απλώς ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις να καταντάει ρομαντική..πάντως σε πολλές περιπτώσεις σε απαλλάσσει απο την καταστροφή!νομίζω!
Όταν δυο ανάσες χτυπούν σε μία, κάθε μέρα, κάθε χρόνο, ρουτίνα δεν είναι; Απλώς εναλλάσσεται η δική σου ανάσα με τη δική του. Η δική σου ζωή με τις δικές του μέρες. Κι έτσι κάπως νομίζεις ότι η ψυχή σου κόβεται στα δύο. Νομίζεις...
Post a Comment
10 comments:
μια ρουτίνα που ξεκινά με το πρώτο κλάμα και πεθαίνει με την τελευταία μας ανάσα :)
Τι πλασματάκι είσαι συ...
Λες και διαβάζεις το μυαλό μου, ώρες ώρες...
Πάνω στον βράχο λοιπόν ας σε βρει η νύχτα...
κι ας σε μουσκέψει εκ νέου μέσα στην υγρή της αγκαλιά...
δεν κάνει να στεγνώνουν οι ψυχές...
Αν η καθημερινότητα μου ήταν έτσι κυριολεκτικά, νομίζω πως θα ήμουν από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο.
Πέφτεις...πιάνεις πάτο...σκάς και κολυμπάς για να ξαναβγείς στην επιφάνειά σου...
Και all over again.
Ρουτίνα ζωής.
Όχι.
Ρουτίνα ανθρώπινης επιβίωσης.
γαμάτη είναι/είσαι.
;)
και στον σκοτεινό πάτρο φαίνεται η δύναμη της ψυχής σου..
πόσο μακρινή είναι η βουτιά, καλή μου..
και πόσο μαγικό φαίνεται το φως από το βυθό όταν ανεβαίνεις..
Τα φιλιά μου!
Η εποχή του θερισμού έχει περάσει.
Καλημέρα
ωραία δεν ξέρω αν είναι η ρουτίνα!
απλώς ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις να καταντάει ρομαντική..
πάντως σε πολλές περιπτώσεις σε απαλλάσσει απο την καταστροφή!
νομίζω!
Όταν δυο ανάσες χτυπούν σε μία, κάθε μέρα, κάθε χρόνο, ρουτίνα δεν είναι; Απλώς εναλλάσσεται η δική σου ανάσα με τη δική του. Η δική σου ζωή με τις δικές του μέρες. Κι έτσι κάπως νομίζεις ότι η ψυχή σου κόβεται στα δύο.
Νομίζεις...
Post a Comment