Quite Emotional..Now

-To κειμενο ειναι αφιερωμενο στον αντρα μου-



''....Μετραω απο μεσα μου τα δευτερολεπτα που περνανε... καθως πινω μια γουλια καφε,αφηνω τον εαυτο μου να ξεδιπλωσει καθε του επιθυμια η μοναδικη επιθυμια μου ομως..εισαι εσυ μου λειπει η αγκαλια σου...η μορφη σου..το φιλι σου...η ανασα σου...παλια ακουγα δυο ανασες μαζι..να γινονται ενα... τωρα λειπεις...''

το χαμογελο της χαθηκε...βουρκωσε...
τα εντονα συναισθηματα την κατακτουσαν και ηταν ετοιμα να την ριξουν στον λυθαργο των σκεψεων
την κυριευσαν και της εκλεψαν την δυναμη της
ηταν ευαλωτη μπροστα σε οτι ενιωθε ...

η βροχη εξω δεν ελεγε να σταματησει...το κρυο ειχε γινει μιασμα με τα πρωτα βηματα του χειμωνα..
μπορουσες αχνα να δεις τις πατημασιες που ειχε αφησει πανω στο καφετι χαλι του φθινοπωρου...
ο αερας επαιρνε τα φυλλα και τα στολιζε στην ατμοσφαιρα σαν σαλι... επαιρναν διαφορα σχηματα..και μετα απαλα επεφταν στο υγρο γρασιδι...

η νυχτα σαν βασιλισσα ...εκατσε στον θρονο της...και απλωσε το πεπλο του μεγαλειου της

σκοτεινιαζοντας καθε μικρη γωνια ...καθε φωτεινη σκεψη
εκλεψε οτι εμοιαζε με μερα και το αντικατεστησε με το αρωμα της
το αρωμα της...
το νιωθεις καθε βραδυ ειναι αυτο που σου ξεθαβει τους ποθους σου τις αναμνησεις σου
εκει τις ζεις ξανα και ξανα...σε αποπλανουν..
και μετα σε εγκαταλειπουν μολις μια αχτιδα ηλιου αγγιξει στο κορμι σου απαλα...

λιγο περιεργο..αλλα και κεινη σκεφτοταν πως το δικο του χαδι..ηταν σαν τις αχτιδες του ηλιου τοσο γλυκες...τοσο απαλες...της εδιναν φως...ανοιγε τα ματια της και ειχε νοημα η καθε της αισθηση...
της λειπει εκεινος..
και η νοσταλγια την ρουφαει μεσα στην δινη της σαν ανεμοστροβυλος ..


την παιρνει μακρια απο την γη που πατα και την γυριζει κυκλικα στο επικεντρο του...
στην εικονα του


εβαλε το παλτο και τις μποτες της..
πηρε τα κλειδια του αυτοκινητου
κατεβηκε γρηγορα τις σκαλες -ανοιξε την πορτα... και πηγε στο αμαξι της

το μαυρο της παλτο ειχε γλειψει καθε σταγονα της βροχης που επεφτε
τις σκουπισε για να μην φανουν τα δικα της δακρυα .. οχι απο ντροπη.. '


'The passion you invoke in me the melting of my soul; fingers that caress my lips, and I lose control. Melding bodies into one. The warmth that fuels the fire. Whispering words of passion to the one that I desire.''*


ξεκινησε να οδηγα..χωρις προορισμο ξεκινησε και ακομα ταξιδευει



αν την δεις πουθενα...πες της πως την περιμενεις να ρθει να σε βρει
σε θελει πολυ ...
μου ειπε ψιθυριστα ,εκεινο το βραδυ


Lyrics: Madrugada-Quite Emotional

We're slow raised by the break of day
You are now entirely mine again
Still I hold you in my arms
There is not much to talk about anyway

Quite emotional now
Drive by noise and straight to the bone, for you
Quite emotional now, not making sense
So I come here in your arms

You keep on whispering that you won't stop
I take it back, babe
Everything that I have said
And I hold you in my arms
There's no better place for you anyway

Quite emotional now
Drifting miles apart, of reasons away
Quite emotional now, not making sense
Quite emotional now, not making sense
Quite emotional now, not making sense

So I came in your arms, your hair
Quite emotional now



* η φραση ειναι απο το blog : http://people.tribe.net/lady_desire