6.25.2008

Παυση


Εισπνοη και Εκπνοη
δεν παιρνω οξυγονο..παιρνω αναμνησεις
βγαζω λυπη

περπαταω σε ενα χαρτινο μονοπατι που στην αρχη του
εβαλες φωτια
τρεχω να μην καω η οχι?
τρεχω αναποδα..στη φωτια

οσο καιγομαι..σκεφτομαι το πως αλλαξα κοντα σου
εγινα γυναικα
εμαθα να αγαπαω
να νοιαζομαι πραγματικα

δεν εμαθα ομως να μαι μακρια σου
αποψε αν βρεξει θα γινω ενα ουρανιο τοξο
να σε χτυπησω με τα χρωματα
να δεις οτι αυτα που νιωθω ειναι υπαρκτα
να τα αισθανεσαι

ξερεις, η φωνη μου χανεται
απο μεσα μου ομως φωναζω δυνατα
ισως και το δακρυ να τα λεει ολα...περιττοι διαλογοι
και ομως εχω αναγκη
εσενα

απλα εσενα


μ αγαπας λες...
και γω σου λεω

θα αφησω τη σιωπη
να κρατησει μεσα της οσα με πληγωνουν
θα λυσω τα ματια να σου πουν αυτα που τ αυτια σου δεν μπορουν να αντιληφθουν
θα στειλω την αυρα μου
να ναι σαν φυλακας αγγελος
διπλα σου

γιατι εμαθα να αγαπω μαζι σου
ερωτευτηκα ..
δεν μπορεις να μου το παρεις αυτο

2 comments:

Φράνσις said...

Νομίζω πως πρέπει να διαβασεις το Damage της Τζοζεφιν Χαρτ, μεταφραστηκε ως Μοιραίο Πάθος. Θυμασαι την ταινία; Ζυλιετ Μπινός, Τζέρεμι Αιρονς... Διαβασέ το, πρέπει.Με υποκρουση το street spirit των Radiohead,ή ακομη καλύτερα, το without you, I'm nothing-PLACEBO.Χρειαζεται να πω κατι αλλο;;;

kat. said...

και γιατί να σου το πάρει ρε γλυκό μου;
δεν μπορεί κανείς να σου στερήσει αυτή τη χαρά. μόνο εσύ από τον ίδιο σου τον εαυτό!
όλα όμως θα πάνε καλά.. δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε αρνητικά! ας κάνουμε την διαφορά στην ζωή μας..

και εσύ, και εγώ, και εκείνος και όλοι μας..
όλα τέλεια;
θα το πιστέψουμε και αυτό!