7.14.2008

Snake in the Lake



εκει πιο περα...στα δεξια της κορης του ματιου σου...υπαρχει ενα απεραντο γαλαζιο
εκει πιο περα ...ηταν μια λιμνη...τοσο καθαρη....την αγγιζε το πεπλο του ηλιο και ακτινοβολουσαν τα δικα μου ματια...
μαγικη λιμνη...
...

με τοση ζεστη ...ειχα την αναγκη να βουτηξω να δροσιστω...
αυτο το νερο ηταν κατι σαν ''σειρηνα'' στις αισθησεις μου...
δεν αμφεβαλλα για το ποσο καθαρο και δροσερο νερο θα με τυλιγε..θα με αγγιζε

ενα ταξιδι ηταν...αυτο το χρωμα ακομα το θυμαμαι...
τοσο λαμπερο....

πεφτω με τη μια στο νερο...και κολυμπαω βαθεια...ακουμπαω στον πατο της λιμνης

και εμφανιζεται μια νεραιδα...με παρασερνει πιο μεσα....
και ανοιγει μια πορτα μπροστα μου...περναω μεσα σ ενα βασιλειο αγνωστο

σε ενα μερος...κρυφο και σκοτεινο...
κολυμπαω....και ξαφνικα νιωθω τα ποδια μου να ενωνονται..

μεταμορφωμενη γοργονα...με γαλαζιες χαντρες γυρω μου..

φωτιζω το σκοτεινο νερο...
τυφλωνω...τους θαλασσιους οργανισμους...αγνωστοι για μενα
η νεραδια διπλα μου...μου δινει ενα σκιπτρο να κραταω...και με αφηνει μονη εκει μεσα
παιρνω μια ανασα διπλα σ εναν βραχο και με το αγγιγμα μου γινεται κοκκινος...
απο πανω του ερχονται χρυσα ψαρακια και κανουν κυκλο...
ενα ασπρο κοχυλι...κυλαει στην μερια μου ...

το κοιταζω και η περλα του καθεται πλεον στο λαιμο μου...
''να προσεχεις πριγκιπισσα'' μου λεει..

''ειμαι σε παραθυμι?''...ρωταω...
''εισαι στην αλλη πλευρα''...ακουω μια φωνη

η φωνη αυτη προκαλεσε ριγος..και δημιουργησε στροβυλους στο νερο...
και με παρασερνει σε ενα σημειο οπου το νερο...γινεται αερας...
οπου το αγγιγμα...γινεται αορατο
η καρδια μου μετραει χτυπους
και οι χτυποι μετρανε αιμοσφαιρια που κυλανε στο αιμα μου

δεν τρεμω...αλλα αυτη η μορφη μπροστα μου...με κανει εικονα παγωμενη...
με γδυνει και μ αφηνει ερμαιη...

ειδα κατι ματια...στο σημειο αυτο
κιτρινα...γεματα μισος και οργη...
ειδα μια σκια να κινειται προς τα μενα...
προσπαθησα να φυγω οσο πιο γρηγορα μπορουσα...
με επιασε ομως...

με τυλιξε απο το λαιμο...και με εφερε στην επιφανεια...
''δες το νερο που κολυμπας μου ειπε''...

''ειναι βρωμικο...πριγκιπισσα...'' συνεχισε...

με αφησε στην οχθη...λυποθυμη...αδυναμη

-------

ανοιξα τα ματια μου...
και κοιταξα στη λιμνη
μεταμορφωνοταν σε χωμα...που ρουφουσε καθε τι γυρω του

ετρεξα να φυγω...

δεν πηγα ποτε πισω να δω τι εγινε...

δεν θα παω να δω πως ειναι...

''ηταν εφιαλτης πριγκιπισσα μου''...μου πε μια φωνη...και μου δωσε ενα φιλι στο μαγουλο και με κρατησε αγκαλια του

3 comments:

Φράνσις said...

Λυπαμαι που δεν είμαι ζωγραφος για να εικονοποιήσω ό,τι εγραψες. Αλλα σε παραπέμπω στους Προραφαηλίτες ή αλλους Ρομαντικούς που εχουν φτιαξει νεραιδες και τερατα και κυραδες της λίμνης υπεροχα.(Το φιδι, μου θυμισε εκεινο το απαισιο εργο που εκανα το λαθος καποτε να μισοδώ, το Anaconda. μπρρρρρρρρρ. Nα προσεχεις όταν πηγαινεις στην άλλη πλευρά. Αν δε σκοπευεις να μεινεις μονιμα εκεί, να εχεις παντα τρόπο διαφυγης. Εκτος αν είσαι τοσο τυχερή(;) και υπαρχει παντα μια αγκαλια κιενα φιλι που σε φέρνουν πίσω. :))))

Anonymous said...

Η ταινια ποια ειναι?

Balidor said...

Api8ano....
ola...
:/