I Still Love Romance ..So Leave Me Alone

ξεκινας ενα κειμενο.

σκεφτεσαι τι να γραψεις...

δεν εχεις κατι που θες να δηλωσεις σημερα ή μηπως εχεις?

ξερεις καιρο ηθελα να στο πω....

αλλα σημερα βρηκα την ευκαιρια....

ο ρομαντισμος και η γραφικοτητα ειναι τα ''ατου'' μου

εσυ μωρο μου ....

αντε και γαμησου.


you are a full trash...and then...if i throw your rubbish you are gonna be so empty... damn...pathetic...


PS. δεν ειναι για τους αναγνωστες μου αυτο.
ειναι για το ποσο ρηχοι ειναι ανθρωποι μεσα τους
και ποσο γαματοι ειμαστε εμεις που μπορουμε και δημιουργουμε.


Σας Φιλω!

να μας θυμασαι

οταν εισαι λατρης της μουσικης...τοτε αυτοματα συνδεεις μουσικες νοτες..με προσωπα,στιγμες και αναμνησεις... εισπνεεις μελωδικα στιγμιοτυπα..
και εκπνεεις συναισθηματα.
ομορφα, ασχημα...γλυκα ομως, και νοσταλγικα...
μερικες φορες οταν καποιο τραγουδι σου θυμιζει πραγματα που σε πονανε..μεχρι να το ξεπερασεις τελειως...αποφευγεις κατηγορηματικα το ακουσμα του.

εγω δεν ειμαι ετσι...η μουσικη για μενα ειναι πανω απ ολα.. δεν χαλαω ποτε τη λατρεια μου προς αυτη...αν καποια νοτα..με παρασυρει σε καποιο δακρυ η χαρα!

ετσι λοιπον...αυτο το ποστ..θα ειναι αφιερωμενο σε καποια προσωπα...που ειναι ακομα στη ζωη μου.... οσα σκαμπανεβασματα και προσωπικες φρικες και να περασαμε... ειμαστε εδω...ειμαστε εκει...ειμαστε..ακομα!

Οπως γνωριζετε οι περισσοτεροι αναγνωστες..εδω και 5 χρονια ειμαι στην Αγγλια για σπουδες.
Θα σας γυρισω λοιπον..5 χρονια πριν.... τοτε...που παρθηκε η αποφαση να ερθω σε αυτη την χωρα.
Ηταν εκεινες οι μερες, οπου υπηρχε μια τρελλη μυστικοπαθεια στο σπιτι...
ο Παναγιωτης ( φιλος) να ζηταει επιμονα το νουμερο του αδερφου μου με δικαιολογια οτι θελει βοηθεια για ενα μαθημα πληροφορικης στο Πολυτεχνειο...
η μαμα να πηγαινοερχεται στο σουπερ μαρκετ με σακουλες εχοντας γεμισει το σπιτι με ενα σωρο χαζο πατατακια , αναψυκτικα, χυμους , ποτα και υλικα για να φτιαξει πιτσες κτλ!

η αληθεια ειναι οτι ειχαμε συχνα επισκεψεις σπιτι ( ποτε δεν τελειωνουν αυτα)...και πιστευα οτι ολο και καποιος θα πηρε τηλεφωνο για να κανει την εκπληξη!
το μυαλο μου ομως...ουτε καν ..σε εκπληξη που θα ηταν για μενα....

τοτε..ειχα ερωτευτει εναν φοιτητη ιατρικης...εν ονοματι Γιαννης, αν το διαβασουν τα παιδια αυτο..σιγουρα τον ξερουν..και τον γνωρισα μεσω του Παναγιωτη...
πολυ ομορφο ενδιαφερον μου ειχε βγαλει αυτο το παιδι...ακρως challenging και με τα πολλα δεν πολυσκεφτομουν οτι μπορει να γινει καποιο παρτυ εκπληξη πισω απο την πλατη μου καθοτι το μυαλο ταξιδευε αλλου!

ετσι τελευταια μερα...με πιανει η μαμα στα κρυφα....και μου λεει χαμογελαστα...: -''Υποσχεθηκα να μη σου πω τιποτα...αλλα να..ξερεις...δεν μπορω να στο κρυψω..με ξερεις οτι εκφραζομαι ευκολα...και μοιαζουμε σ αυτο ...''
-'' Τι ειναι ρε μαμα δεν καταλαβαινω τι μου λες''
-'' Πιο σιγα μη μας ακουσει ο αδερφος σου και θυμωσει''
-'' Ο Παρις? γιατι, για ποιο λογο να θυμωσει?''
- '' Ο Παναγιωτης τον πηρε τηλεφωνο και του ειπε οτι σου κανονιζουν παρτυ εκπληξη εδω..''

Η Μαργκο για ενα λεπτο...δεν ειπε κουβεντα...μεχρι που ενα χαμογελο εσκασε...και γεμισε ολο της το προσωπο!!!
Ομως..δεν ηταν η μοναδικη μαρτυριαρα η μαμα μου....το καλυτερο ερχεται τωρα...
Ειχε τρελλαθει ο Παναγιωτης στα μηνυματα...μαζι με τ αλλα παιδια...Γιωργος,Νικος...
Μου ζηταει λοιπον της μιας κολλητης μου το τηλεφωνο..της Ναντιας...η οποια δεν ανηκε στην παρεα αυτη...αλλα ειναι κολλητη μου...( λεπτομερειες λεω εεε?)...κατι ηθελε λεει να την ρωτησει.. ετσι λοιπον...του δινω το νουμερο της...
στο επομενο λεπτο...με παιρνει η ναντια χαρουμενη...και μου λεει...το και το...
2η στη λιστα του Σιντλερ!!!!!
στα επομενα 5 λεπτα....λαμβανω μηνυμα απο τον Παναγιωτη
'' Ελα Ναντια τι κανεις? Ο Παναγιωτης ειμαι, Σημερα κανουμε παρτυ εκπληξη στο σπιτι της Μαργκο να σαι εκει''
..... Και σκαω στα γελια...ειχε μπερδευτει..και εκει καταλαβε ο ιδιος πως εχασε το παιχνιδι.. του απανταω και του λεω...
'' Σ ευχαριστω πολυ για την ενημερωση...σιγουρα θα μαι εκει''

μπορει να το μαθα ετσι λοιπον..αλλα και παλι...η συνεχεια ηταν τοσο υπεροχη..οταν εσκαγε μυτη ενας ενας..και δηθεν να το παιξω δεν ξερω τιποτα..

η αληθεια ειναι οτι μου παν...'' Ναι και καλα δεν ηξερες τιποτα,αλλα μια χαρα βαμμενη, ντυμενη εισαι ...ετσι αραζεις εσυ σπιτι σου?''


Ηπιαμε, φαγαμε, γελασαμε...μεθυσαμε....ηταν τοσο υπεροχο βραδυ... ηταν εκει..ο Παναγιωτης, ο Νικος, ο Γιωργος με την Ποπη, ο Σταυρος, ο Δελη, ο Σαββιδης, ο Γιαννης ο γιατρος, Το Δωρο ( ενας φιλος του γιατρου...και τον αποκαλεσαν το Δωρο),ο Σπηλιος,ο Γιαννης κτλ.

Μερικα παιδια τα εχω χασει καθοτι και γω αγγλια...αλλαξα λιγο συνηθειες...και χαθηκαμε... με αλλα ειμαστε ακομα σταθεροι..και ας μαλωσαμε σαν 10χρονα, και ας φερθηκα εγω ανωριμα τις περισσοτερες φορες... ειναι εκει..διπλα μου!


Μετα πηγαμε για ποτο ...εκει ηταν το δικο μου ξεσπασμα... ημουν 19 χρονων κοριτσακι...δεν ειχα φυγει ποτε απο το σπιτι μου... δεν ηθελα να φυγω εκεινο το βραδυ..ειχα τοση αγαπη γυρω μου..τοση ασφαλεια...
πιναμε τις τελευταιες μπυρες στο παγκακι μας..και λεγαμε χαζομαρες να περασει η ωρα..μπας κ μπορεσω να χαμογελασω λιγακι...
μετα ελαβα και ενα γραμμα..γραμμενο εκ μερους ολων...και ενα CD Single των Radiohead...το Pyramid Song..
η φραση στο γραμμα ηταν '' Να ναι το 1ο τραγουδι που θα ακουσεις...οταν φτασεις αγγλια και να μας θυμασαι''...
Γονατησα...
Μεσα μου γραφαν για τις γκαφες μου, για σχεσεις μου εφηβικες...το πως φερομουν καλα και το πως οχι...για τους τοτε ερωτες μου...
για τις σχολικες μας αναμνησεις...
για ερωτικα γραμματα απο αγορια που τα διαβαζαμε παρεα κ γελουσαμε... ειδικα με εκεινον τον Κωστα...ε παιδια τον θυμαστε???χαχα ...
για ολες τις καλες κ κακες στιγμες....
ηταν ολα μεσα...σε μερικες σελιδες... ολα...τυπωμενα χειρογραφως...
ολα...
και ολα τα εζησα μεσα σ ενα δακρυ και σ ενα χαμογελο!
απιστευτη αξια...ολες οι στιγμες μας...

Μετα ηρθε στην παρεα μας και ο Μακης και ο Χριστος... Αυτα τα παιδια...μου φερονται απιστευτα ακομα και σημερα, μ αγαπανε παρα πολυ με προσεχουν παρα πολυ...
Εδικα οταν εμπλεκα με μαλακες στη ζωη μου...δειχναν την συμπαθεια τους προς τις ατυχεις σχεσεις μου με τη μια...
και τελικα δεν πεφτανε ποτε εξω... την επομενη φορα η γνωμη τους θα μετρησει για μενα....μιας κ γινομαι 24 σε λιγους μηνες.

Θελω να πω και στην Αντουλα μου ποσο πολυ την αγαπαω...και ποσο χαιρομαι που ξεπερασαμε τα σταδια της μη επικοινωνιας για ενα μικρο διαστημα...και ειμαστε ακομα μαζι... και μου συμπαραστεκεται σε ολα...και με βοηθαει σε καθε δυσκολη στιγμη μου! Το ιδιο και στη Ναντια , που ωρες ωρες θελω να την πνιξω....αλλα οι λογοι τελειως προσωπικοι...ηταν εκει οταν πονεσα..οταν χαρηκα...οταν νευριασα...και ξερω πως μερικες φορες γινομαι εγωιστρια και στις δυο...
ειναι επειδη λειπω και θελω να σας χαιρομαι λιγο παραπανω..οπως και τα αγορια.. αλλα ποτε δν ειχα συνειδητοποιησει οτι ειχατε και σεις ηδη κανονισει λιγο την ζωη σας οσο ελειπα...
για μενα ο χρονος σταματουσε οταν γυριζα για διακοπες...και ξεκινουσα απο εκει που ειχα μεινει ...
και παλι σ αγαπαω και σε νοιαζομαι!
Τοσα χρονια σας ξερω...κοριτσακια μαζι...εφηβια μαζι... και γυναικες τωρα..μαζι!

Δεν ξερω ποιοι απο εσας θα το διαβασουν αυτο...αλλα ξερω οτι ειστε ενα μεγαλο κομματι της ζωης μου...

ΠΟτα, ξενυχτια, καφεδες, κουτσομπολια, γλεντια, μπαρακια...στεκια...καυγαδες, μαλωματα, κακιες...χαζομαρες... σε ολα ημασταν μαζι...
και πλεον ολα τα κοιταω τοσο ωριμα και τοσο ηρεμα...
και σας θελω στη ζωη μου!

ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΑΣ...
.ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.

ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΥΡΝΙΑΣΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΑΣ ....
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ.

το δικο μου γραμμα...
θα το ακουσετε....!

και που ειστε....Σας θυμαμαι :-)

~ΒLiSS~

Margo's Haunted House

Με Λενε Μαργκο...και μενω σε ενα ομορφο μικρο ξυλινο σπιτακι...καπου ξεχασμενο σ ενα απεραντο ολοπρασινο δασος.
πανεμορφο μερος.

















ηλιος απλετος....φρεσκαδα....ζωντανια...γαληνη.
σε αυτο το μικρο σπιτακι δεν ημουν ποτε μονη.
οσο και να το ηθελα δηλαδη.
ειχα συχνες επισκεψεις απο περιεργα πλασματα.
ενα απο αυτα...επεμενε να συγκατοικει μαζι μου ....ηθελα δεν ηθελα...επρεπε να το αφηνω να μπαινει απο την πορτα...και αμα την ειχα κλειδωμενη..ανοιγε το παραθυρο...
αμα ηταν και αυτο κλειστο...απλα διαπερνουσε τους τοιχους.

α ναι...ξεχασα να σας πω....τα πλασματα αυτα δεν ειχαν σαρκα και οστα.
δεν ξερω αν ειναι ανωτερα απο εμας...η κατωτερα.
σιγουρα ομως...πιο ευελικτα σε κινησεις και ταξιδια σε χωροχρονους.

το πλασμα που ηταν τακτικο στις επισκεψεις στο σπιτακι μου θα το ονομασουμε <<Ημουν>>.

O ''Hμουν'',λοιπον, ηταν φαντασμα του παρελθοντος. Μερικα φαντασματα..ειναι τελειως ακακα...
και οταν ξαφνικα σκανε φατσα φορα μπροστα σου....ναι μεν τρομαζεις...απο την αλλη χαιρεσαι...γιατι εχεις ομορφες αναμνησεις.

Οταν ομως οι αναμνησεις ειναι ανιαρες- ανοστες- ανουσιες και τραγικες...δεν θελεις να τις συμπεριλαβεις στο ωραιο σου καλογραμμενο ημερολογιο....

Γι' αυτο και για μενα ο ''Ημουν'', ηταν ενα ασχημο φαντασμα του παρελθοντος.
δεν μπορω να πω οτι με ενοχλει ιδιαιτερα η παρουσια του σπιτι μου.
αδιφορω τις περισσοτερες φορες.
αλλες απλα σκεφτομαι...γιατι ενα τετοιο πλασμα θελει να ζει ταυτοχρονα σε πολλα στρωματα.
τι θελω να πω?....ακομα και ενα ηλεκτρονιο...δεν μπορει να συνυπαρχει ταυτοχρονα σε δυο ενεργειακες στοιβαδες...πρεπει να μεταπηδα.
ο ''Ημουν''....ηθελε να τα χει ολα σε μια ομορφη δικη του στοιβαδα.
Εγωιστικο? ή Παραλογο?


θελουν να τα μαθαινουν ολα ( Επιμονα Περιεργα)....δεν ξερω γιατι?...ισως να παιρνουν ικανοποιηση με το αν υποφερεις...
ισως γιατι εχουν τρομερη ανασφαλεια κ θελουν να νιωθουν επιβεβαιωση
ισως γιατι απλα ειναι κορμια κορεσμενα σε λαθη...και δεν ξερουν το σωστο.
ψυχες ..χωρις λυτρωση...ποθοι κολλημενοι πανω σε ξεθωριασμενες σκεψεις
απειροι αισθηματων....ψευτες αναρχων ιστοριων

αδεια σωματα σε αερινα καλουπια...''μικροι θεοι'' ενος τραγελαφικου τσιρκου.

Οταν επερχεται ενας κορεσμος...καταλαβαινεις...πως αυτα τα φαντασματα σε κουραζουν
ναι τα αγνοεις
ναι τα χεις ξεχασει
ναι εχεις αλλαξει σπιτακι
αλλα αυτα συνεχιζουν αρρωστημενα κ ηλιθιωδως να δηλωνουν μια παρουσια.


ειναι πολυ λυπηρο να μην εχουν κατανοησει...πως εχουν πεθανει.
ειναι πολυ λυπηρο να πιστευουν οτι ζουν ακομα.
και πανω απ ολα λυπηρο....να ξερεις πως τα λυπασαι και κεινα οχι.


Ειχα μαθει να ζω με φαντασματα τετοια...γιατι δεν με επηρεαζαν .
Τωρα θελω να μαθω να ζω μονη μου.
γιατι δεν θελω να αγγιζουν ουτε στο ελαχιστο αυτα τα ομορφα που αντικρυζουν τα ματια μου.
δεν θελω να αγγιζουν οτι αγγιζω.

και πανω απ ολα...οχι εκεινον ...τον ''Ειναι''

Wanna Be With You

σημερα δεν ποσταρει η BLiSS...


THΣ ΠΟΣΤΑΡΟΥΝ....


ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΑΙ 3 ΛΕΞΕΙΣ








by Dj Kiten www.myspace.com/djkiten






( Ps From BLiSS: I love u SiS)

Δυο Εσυ

Οταν κλεινω τα ματια μου
Μαχομαι με τους ηχους

Οταν τα ανοιγω
δηλωνω την παρουσια μου


Οταν αλλαζω εκφραση
παιζω με τις ενεργειες

Οταν βγαζω την μασκα μου
αδρανοποιουμαι


ή μηπως ηρεμω?




Μια φορα θυμαμαι// τοτε// αγγιξες το προσωπο μου//
σε ενιωσα και εκλεισα τα ματια μου.

ενα χερι απαλο εμεινε στασιμο για ωρα πανω στα κοκκινα χειλη μου.

σε ματωσα// δεν το ηθελα ομως.

Μια φορα...δεν θυμαμαι..να αφησα το βλεμμα μου επανω σου ξεχασμενο.

κλεβω την παρουσια μου// προτιμω την εικονα να ματωνεις
παρα να δακρυζω εγω.

εγωιστικο?


Οταν ξυπνας, τεντωνεσαι, ανοιγεις τα ματια σου
αγγιζεις το φως
χαμογελας η κατσουφιαζεις


Οταν κοιμασαι, διπλα μου, κλεινεις τα ματια σου

και ξερω ποιος εισαι.

Ηχώ

....αποψε...φυσαει μανιωδως και βρεχει....



...αποψε κανει κρυο. μια καρδια σταματησε να χτυπα.

σιωπη.

πριν λιγο χτυπουσαν οι παλμοι της απο εναν τοιχο στον αλλο...εγω την ακουγα.

φαινεται οι καιρικες συνθηκες....αναγγελουν απαγορευτικα...
πλευσιμες καρδιες...απλα πνιγονται.

και αυτος ο αερας...τις απομακρυνει μακρια σου.

αληθεια πως νιωθεις που εχασες μια καρδια να χτυπα?


>δεν νιωθω...αντιλαλω μοναχα...
> πλεον...δεν σ ακουει κανεις.


>γινεσαι σκληρη
> εγινα βροχη

> μαλλον αγερας μου κανεις
> μαλλον σε ταξιδεψα πολυ μακρια....επρεπε να παψω να χτυπαω στην ηχω σου.


<<Αντιο....>>

> Λες Αντιο...και σφραγιζεις τα παντα...ετσι απλα?
> Λεω Αντιο γιατι σιχαθηκα τη θεα σου.δεν εχω ηχω ..δεν εχω παλμο...σε δωματια γεματα καπνο και σιωπη....σειρα σου να χαζευεις στο πανθεων του μικρου σου ψευτικου παραθυριου. εγω απλα ημουν μια στιγμιαια σκεψη σου.

now back to life

Ωρα Αιχμης

οχι, μην ανησυχεις....δεν ειναι η ωρα να πας στη δουλεια
ουτε να στηθεις σε ατελειωτες ουρες αυτοκινητων μ ενα ζεστο καφε στο χερι αγορασμενο στα κλεφτα απο τον Γρηγορη.
μην ανησυχεις..σου υποσχομαι τις τζουρες καφε κ τσιγαρου θα τις κανεις με την ησυχια σου.
δεν τιθεται θεμα κυκλοφοριας και κινησης.

μονο να....υπαρχει συσσωρευμενη μαζα σκεψεων.
και ξερεις...πρεπει να μπουν σε σειρα...και να παψουν την αναρχικη τους κατευθυνση.
οχι, μην παρεξηγεις την αναρχια...
ειναι μια μαγικη εννοια για μενα....ομως..στις σκεψεις χανω το παιχνιδι.
κρυβομαι για να μη με βρουν.
περπαταω στις μυτες των ποδιων καθε φορα που γυρναω απο εξω...με τις μποτες στα χερια.
δεν θελω να με πιασουν.

φοβαμαι να τις δω και να τις ακουσω.
δεν ειναι ερινυες...αλλα θα μπορουσαν να γινουν...
δεν ειναι σειρηνες...αλλα θα μπορουσαν να ακουστουν.

δεν εχουν συγκεκριμενες ωρες...το κυνηγιτο μας λαμβανει χωρα καθε φορα που νιωθω αδεια.

καθε φορα που νιωθω κατι πρεπει να πω.

σε καθε φορα οπου λησμονω.
αφουγκραζομαι την ανυπομονησια τους..και μερικες φορες αισθανομαι οτι με περιγελουν.
να φανταστεις καθε σκεψη ανηκει σ ενα διαφορετικο χρωμα.
ουρανιο τοξο η ωρα αιχμη τους.
και γω μονιμως παγωνω τον χρονο στην βροχη.
μη τυχον και τελειωσει ποτε.

δεν θελω.καλα ειμαι εδω...να βρεχομαι , να γινομαι αλμυρα και να ακουμπαω το εδαφος ..να μυριζω το πρασινο ...
να ακουω τις σταλες...την ορμη του νερου...πανω μου
να με αγκαλιαζει και να στεκομαι γυρω του ακινητη, αφωνη..

θελω να γινω ρομποτ...σκεφτηκα.
θελω να γλυτωσω απ οσα με κυνηγανε
να πατησω ρισετ...να μη θυμαμαι τιποτα.

να ξεκινησουμε παλι απο την αρχη...




Γεια σου καλε μου μπλογκερ...με Λενε BLiSS....
εσενα?

My Fire...Your Water

θελω να πεταξουμε











μαζι...............



μεσα στο νερο της ομορφης θαλασσας.



να κολυμπησουμε σ ενα κουτι μπλε μπογιας....

και να λουστουμε χρωμα χρυσο .......







να γυαλισουμε μπροστα στον ηλιο

και να μας ζηλεψει...

τοσο πολυ...ωστε να φερει γρηγορα


το φεγγαρι μπροστα μας.......




και να μας στειλει ενα δακρυ του


να ξεπλυθουμε

απο εμμονες





και τοτε να με αγκαλιασεις......

να με τυλιξεις μεσα σου...


να με λιωσεις...


και να με πιεις.....


και γω θα σταθω στα χειλη σου...
τα δροσερα...




για παντα...

BLiSSumineSSence

ανεβαινω τα σκαλια γρηγορα γρηγορα....ανοιγω την προτα και μπαινω στο διαμερισμα...
ανοιγω τα φωτα και βαζω τερμα μουσικη.

στο παραθυρο μου παντα αυτη η ομορφη θεα.παντα αυτη η θαλασσα.
δεν θα σου πω σε ποιο σημειο βρισκομαι, σε ποια πολη, σε ποια χωρα...
και να σου πω δεν θα το καταλαβεις....δεν θα μπορεσεις.

εχω εκρεμμοτηες να φερω εις περας...πολλες υποχρεωσεις και οταν αγχωνομαι, παγωνω τον χρονο μεσα μου...και στο εξω μου κυλαει αμεριμνος..δευτερολεπτα κ λεπτα περνανε σαν τρεμαμενα φωτα..και γω απλα κραταω νοθευμενες στιγμες.

οσο μεγαλωνω μαθαινω ποια ειμαι...γιατι με λενε BLiSS...και γιατι μονιμως διαλεγω μια φυγη.
εχω και αυτο το ημερολογιο, το οποιο με βοηθαει να κανω την φαντασια πραγματικοτητα...τυπωμενη φαντασια μεν....αλλα σιγουρα γλυκα φερομενη στα ματια σου.

Ειμαι ελευθερο πνευμα....δεσμευεται ευκολα συναισθηματικα....αλλα οσο ευκολα κολλαει...τοσο ευκολα ξεχναει...αποσυνδεει τα παντα...σαν να γινεται επαναλειτουργια συστηματος.
Διαγραφω γρηγορα προσωπα οταν θελω. ειναι κακο αυτο. δυναμωνω και αλλο την μουσικη...το κομματι αυτο με γδυνει και με μετουσιωνει σε θεσπεσια φωνη.
ακουγομαι.πλεον.
μ ακους....δυνατα....μελωδικα....στοιχειωνω τα αυτια σου...εισχωρω στα κυτταρα..στα σπαω.

ειναι κακο αυτο που κανω..να διαγραφω τοσο ευκολα...αλλα συμβαινει ασυναισθητα...
πιστευω πως για να με κερδιζεις πραγματικα..πρεπει να προσπαθεις καθε μερα μαζι μου...

κανεις μας δεν ειναι τελειος.
αλλα εγω ειμαι διαφορετικη απο σενα.
και συ διαφορετικος απο μενα.
τι κοινο μπορει να υπαρχει?


υπαρχει κοινο....το θεμα ειναι απλα να το ανακαλυψεις μαζι μου.....

αποψε η BLiSS θα κρατησει συντροφια στις σκεψεις σου...
φερτης ενα ποτηρι κοκκινο κρασι...
και μεινε κοντα της...

μαθε την....
μην την φοβασαι.... και μαζι θα πιειτε νερο...δροσερο μεσα απο τη φωτια σας!