3.20.2009

να μας θυμασαι

οταν εισαι λατρης της μουσικης...τοτε αυτοματα συνδεεις μουσικες νοτες..με προσωπα,στιγμες και αναμνησεις... εισπνεεις μελωδικα στιγμιοτυπα..
και εκπνεεις συναισθηματα.

ομορφα, ασχημα...γλυκα ομως, και νοσταλγικα...

μερικες φορες
οταν καποιο τραγουδι σου θυμιζει πραγματα που σε πονανε..μεχρι να το ξεπερασεις τελειως...αποφευγεις κατηγορηματικα το ακουσμα του.

εγω δεν ειμαι ετσι...η μουσικη για μενα ειναι πανω απ ολα.. δεν χαλαω ποτε τη λατρεια μου προς αυτη...αν καποια νοτα..με παρασυρει σε καποιο δακρυ η χαρα!

ετσι λοιπον...αυτο το ποστ..θα ειναι αφιερωμενο σε καποια προσωπα...που ειναι ακομα στη ζωη μου.... οσα σκαμπανεβασματα και προσωπικες φρικες και να περασαμε... ειμαστε εδω...ειμαστε εκει...ειμαστε..ακομα!

Οπως γνωριζετε οι περισσοτεροι αναγνωστες..εδω και 5 χρονια ειμαι στην Αγγλια για σπουδες.

Θα σας γυρισω λοιπον..5 χρονια πριν.... τοτε...που παρθηκε η αποφαση να ερθω σε αυτη την χωρα.
Ηταν εκεινες οι μερες, οπου υπηρχε μια τρελλη μυστικοπαθεια στο σπιτι...

ο Παναγιωτης ( φιλος) να ζηταει επιμονα το νουμερο του αδερφου μου με δικαιολογια οτι θελει βοηθεια για ενα μαθημα πληροφορικης στο Πολυτεχνειο...

η μαμα να πηγαινοερχεται στο σουπερ μαρκετ με σακουλες εχοντας γ
εμισει το σπιτι με ενα σωρο χαζο πατατακια , αναψυκτικα, χυμους , ποτα και υλικα για να φτιαξει πιτσες κτλ!

η αληθεια ειναι οτι ειχαμε συχνα επισκεψεις σπιτι ( ποτε δεν τελειωνουν αυτα)...και πιστευα οτι ολο και καποιος θα πηρε τηλεφωνο για να κανει την εκπληξη!
το μυαλο μου ομως...ουτε καν ..σε εκπληξη που θα ηταν για μενα....

τοτε..ειχα ερωτευτει εναν φοιτητη ιατρικης...εν ονοματι Γιαννης, αν το διαβασουν τα παιδια αυτο..σιγουρα τον ξερουν..και τον γνωρισα μεσω του Παναγιωτη...
πολυ ομορφο ενδιαφερον μου ειχε βγαλει αυτο το παιδι...ακρως challenging και με τα πολλα δεν πολυσκεφτομουν οτι μπορει να γινει καποιο παρτυ εκπληξη πισω απο την πλατη μου καθοτι το μυαλο ταξιδευε αλλου!

ετσι τελευταια μερα...με πιανει η μαμα στα κρυφα....και μου λεει χαμογελαστα...: -''Υποσχεθηκα να μη σου πω τιποτα...αλλα να..ξερεις...δεν μπορω να στο κρυψω..με ξερεις οτι εκφραζομαι ευκολα...και μοιαζουμε σ αυτο ...''
-'' Τι ειναι ρε μαμα δεν καταλαβαινω τι μου λες''
-'' Πιο σιγα μη μας ακουσει ο αδερφος σου και θυμωσει''

-'' Ο Παρις? γιατι, για ποιο λογο να θυμωσει?''

- '' Ο Παναγιωτης τον πηρε τηλεφωνο και του ειπε οτι σου κανονιζουν παρτυ εκπληξη εδω..''

Η Μαργκο για ενα λεπτο...δεν ειπε κουβεντα...μεχρι που ενα χαμογελο εσκασε...και γεμισε ολο της το προσωπο!!!
Ομως..δεν ηταν η μοναδικη μαρτυριαρα η μαμα μου....το καλυτερο ερχεται τωρα...
Ειχε τρελλαθει ο Παναγιωτης στα μηνυματα...μαζι με τ αλλα παιδια...Γιωργος,Νικος...

Μου ζηταει λοιπον της μιας κολλητης μου το τηλεφωνο..της Ναντιας...η οποια δεν ανηκε στην παρεα αυτη...αλλα ειναι κολλητη μου...( λεπτομερειες λεω εεε?)...κατι ηθελε λεει να την ρωτησει.. ετσι λοιπον...του δινω το νουμερο της...
στο επομενο λεπτο...με παιρνει η ναντια χαρουμενη...και μου λεει...το και το...
2η στη λιστα του Σιντλερ!!!!!

στα επομενα 5 λεπτα....λαμβανω μηνυμα απο τον Παναγιωτη

'' Ελα Ναντια τι κανεις? Ο Παναγιωτης ειμαι, Σημερα κανουμε παρτυ εκπληξη στο σπιτι της Μαργκο να σαι εκει''
.....
Και σκαω στα γελια...ειχε μπερδευτει..και εκει καταλαβε ο ιδιος πως εχασε το παιχνιδι.. του απανταω και του λεω...
'' Σ ευχαριστω πολυ για την ενημερωση...σιγουρα θα μαι εκει''

μπορει να το μαθα ετσι λοιπον..αλλα και παλι...η συνεχεια ηταν τοσο υπεροχη..οταν εσκαγε μυτη ενας ενας..και δηθεν να το παιξω δεν ξερω τιποτα..


η αληθεια ειναι οτι μ
ου παν...'' Ναι και καλα δεν ηξερες τιποτα,αλλα μια χαρα βαμμενη, ντυμενη εισαι ...ετσι αραζεις εσυ σπιτι σου?''


Ηπιαμε, φαγαμε, γελασαμε...μεθυσαμε....ηταν τοσο υπεροχο βραδυ... ηταν εκει..ο Παναγιωτης, ο Νικος, ο Γιωργος με την Ποπη, ο Σταυρος, ο Δελη, ο Σαββιδης, ο Γιαννης ο γιατρος, Το Δωρο ( ενας φιλος του γιατρου...και τον αποκαλεσαν το Δωρο),ο Σπηλιος,ο Γιαννης κτλ.

Μερικα παιδια τα εχω χασει καθοτι και γω αγγλια...αλλαξα λιγο συνηθειες...και χαθηκαμε... με αλλα ειμαστε ακομα σταθεροι..και ας μαλωσαμε σαν 10χρονα, και ας φερθηκα εγω ανωριμα τις περισσοτερες φορες... ειναι εκει..διπλα μου!


Μετα πηγαμε για ποτο ...εκει ηταν το δικο μου ξεσπασμα... ημουν 19 χρονων κοριτσακι...δεν ειχα φυγει ποτε απο το σπιτι μου... δεν ηθελα να φυγω εκεινο το βραδυ..ειχα τοση αγαπη γυρω μου..τοση ασφαλεια...
πιναμε τις τελευταιες μπυρες στο παγκακι μας..και λεγαμε χαζομαρες να περασει η ωρα..μπας κ μπορεσω να χαμογελασω λιγακι...

μετα ελαβα και ενα γραμμα..γραμμενο εκ μερους ολων...και ενα CD Single των Radiohead...το Pyramid Song..

η φραση στο γραμμα ηταν '' Να ναι το 1ο τραγουδι που θα ακουσεις...οταν φτασεις αγγλια και να μας θυμασαι''...
Γονατησα...
Μεσα μου γραφαν για τις γκαφες μου, για σχεσεις μου εφηβικες...το πως φερομουν καλα και το πως οχι...για τους τοτε ερωτες μου...
για τις σχολικες μας αναμνησεις...

για ερωτικα γραμματα απο αγορια που τα διαβαζαμε παρεα κ γελουσαμε...
ειδικα με εκεινον τον Κωστα...ε παιδια τον θυμαστε???χαχα ...
για ολες τις καλες κ κακες στιγμες....

ηταν ολα μεσα...σε μερικες σελιδες...
ολα...τυπωμενα χειρογραφως...
ολα...
και ολα τα εζησα μεσα σ ενα δακρυ και σ ενα χαμογελο!

απιστευτη αξια...ολες οι στιγμες μας...


Μετα ηρθε στην παρεα μας και ο Μακης και ο Χριστος...
Αυτα τα παιδια...μου φερονται απιστευτα ακομα και σημερα, μ αγαπανε παρα πολυ με προσεχουν παρα πολυ...
Εδικα οταν εμπλεκα με μαλακες στη ζωη μου...δειχναν την συμπαθεια τους προς τις ατυχεις σχεσεις μου με τη μια...
και τελικα δεν πεφτανε ποτε εξω...
την επομενη φορα η γνωμη τους θα μετρησει για μενα....μιας κ γινομαι 24 σε λιγους μηνες.

Θελω να πω και στην Αντουλα μου ποσο πολυ την αγαπαω...και ποσο χαιρομαι που ξεπερασαμε τα σταδια της μη επικοινωνιας για ενα μικρο διαστημα...και ειμαστε ακομα μαζι...
και μου συμπαραστεκεται σε ολα...και με βοηθαει σε καθε δυσκολη στιγμη μου! Το ιδιο και στη Ναντια , που ωρες ωρες θελω να την πνιξω....αλλα οι λογοι τελειως προσωπικοι...ηταν εκει οταν πονεσα..οταν χαρηκα...οταν νευριασα...και ξερω πως μερικες φορες γινομαι εγωιστρια και στις δυο...
ειναι επειδη λειπω και θελω να σας χαιρομαι λιγο παραπανω..οπως και τα αγορια..
αλλα ποτε δν ειχα συνειδητοποιησει οτι ειχατε και σεις ηδη κανονισει λιγο την ζωη σας οσο ελειπα...
για μενα ο χρονος σταματουσε οταν γυριζα για διακοπες...και ξεκινουσα απο εκει που ειχα μεινει ...
και παλι σ αγαπαω και σε νοιαζομαι!

Τοσα χρονια σας ξερω...κοριτσακια μαζι...εφηβια μαζι... και γυναικες τωρα..μαζι!

Δεν ξερω ποιοι απο εσας θα το διαβασουν αυτο...αλλα ξερω οτι ειστε ενα μεγαλο κομματι της ζωης μου...


ΠΟτα, ξενυχτια, καφεδες, κουτσομπολια, γλεντια, μπαρακια...στεκια...καυγαδες, μαλωματα, κακιες...χαζομαρες... σε ολα ημασταν μαζι...
και πλεον ολα τα κοιταω τοσο ωριμα και τοσο ηρεμα...

και σας θελω στη ζωη μου!


ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΑΣ...
.ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.


ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΥΡΝΙΑΣΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΑΣ ....
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ.


το δικο μου γραμμα...
θα το ακουσετε....!


και που ειστε....
Σας θυμαμαι :-)

~ΒLiSS~




2 comments:

tovenito said...

μου αρέσει να ταυτίζω πρόσωπα και καταστάσεις με μουσικές. είναι σαν ένα παιχνίδι συναισθημάτων.και με ορισμένα πρόσωπα είναι τόσο ταυτισμένοι ορισμένοι ήχοι που το θεωρώ ιεροσυλία ακόμη και να τα ακούω!
όσο για την παρέα σου ελπίζω να το διαβάσουν αυτοί που πρέπει και σε σένα να ευχηθώ καλή επιστροφή!φιλιά πολλά!

Balidor said...

Πάντα να έχεις τα άτομα που θέλεις κοντά σου...

:)