Ωρα Αιχμης

οχι, μην ανησυχεις....δεν ειναι η ωρα να πας στη δουλεια
ουτε να στηθεις σε ατελειωτες ουρες αυτοκινητων μ ενα ζεστο καφε στο χερι αγορασμενο στα κλεφτα απο τον Γρηγορη.
μην ανησυχεις..σου υποσχομαι τις τζουρες καφε κ τσιγαρου θα τις κανεις με την ησυχια σου.
δεν τιθεται θεμα κυκλοφοριας και κινησης.

μονο να....υπαρχει συσσωρευμενη μαζα σκεψεων.
και ξερεις...πρεπει να μπουν σε σειρα...και να παψουν την αναρχικη τους κατευθυνση.
οχι, μην παρεξηγεις την αναρχια...
ειναι μια μαγικη εννοια για μενα....ομως..στις σκεψεις χανω το παιχνιδι.
κρυβομαι για να μη με βρουν.
περπαταω στις μυτες των ποδιων καθε φορα που γυρναω απο εξω...με τις μποτες στα χερια.
δεν θελω να με πιασουν.

φοβαμαι να τις δω και να τις ακουσω.
δεν ειναι ερινυες...αλλα θα μπορουσαν να γινουν...
δεν ειναι σειρηνες...αλλα θα μπορουσαν να ακουστουν.

δεν εχουν συγκεκριμενες ωρες...το κυνηγιτο μας λαμβανει χωρα καθε φορα που νιωθω αδεια.

καθε φορα που νιωθω κατι πρεπει να πω.

σε καθε φορα οπου λησμονω.
αφουγκραζομαι την ανυπομονησια τους..και μερικες φορες αισθανομαι οτι με περιγελουν.
να φανταστεις καθε σκεψη ανηκει σ ενα διαφορετικο χρωμα.
ουρανιο τοξο η ωρα αιχμη τους.
και γω μονιμως παγωνω τον χρονο στην βροχη.
μη τυχον και τελειωσει ποτε.

δεν θελω.καλα ειμαι εδω...να βρεχομαι , να γινομαι αλμυρα και να ακουμπαω το εδαφος ..να μυριζω το πρασινο ...
να ακουω τις σταλες...την ορμη του νερου...πανω μου
να με αγκαλιαζει και να στεκομαι γυρω του ακινητη, αφωνη..

θελω να γινω ρομποτ...σκεφτηκα.
θελω να γλυτωσω απ οσα με κυνηγανε
να πατησω ρισετ...να μη θυμαμαι τιποτα.

να ξεκινησουμε παλι απο την αρχη...




Γεια σου καλε μου μπλογκερ...με Λενε BLiSS....
εσενα?