acoustic ηχοι.
βροχερη μερα.
κρυο.
σκεφτηκα την αγορα που εκανα τελευταια.
δεν εχω παει ακομα.
πηρα ενα σπιτι .
ξυλινο.
μεσα στο δασος. μεσα στο πρασινο. στη μητρα της φυσης.
αγορασα και μια ξυλινη πολυθρονα. μια καρο κοκκινη κουβερτα.
μια μαυρη κουπα.
Εφυγα.
αναψα το τζακι.
εκατσα μπροστα στο παραθυρο . και πηρα το βιβλιο μου.
χωρις προσωπα στις σκεψεις μου.
φανταστηκα την ζωη μου ηρεμη.
βαρεθηκα πολλους γυρω μου.
δεν αγγιζω σημεια τομης μαζι τους.
σημερα θα παω εκδρομη.
στο εξοχικο μου.
PS. γιατι να μην ειχαμε ολοι δοσεις φαντασιας οπως του von Trier?
6 comments:
Μόνο η φαντασία μας μπορεί να μας γλυτώσει από αυτόν τον απάλευτο γκρίζο κόσμο. Το πιστεύω πραγματικά. Θα έρθω να σε επισκευτώ στο ξύλινο σπιτάκι σου!
me taksideueis twra///
...τις νυχτες τα αστερια συντροφευουν τον ουρανο ,τα ονειρα μας χρωματιζουν το κενο ..στο ξυλινο σπιτακι ..εκει μεσα στο δασος της ψυχης κοντα στη ζεστη φωτια ..
εκει βρισκεται μια αλλη ζωη
κλεισε τα ματια σου και ακου το δασος πως μας μιλα...
Και έχουμε ξεχάσει να χρησιμοποιούμε το μυαλό και την φαντασία μας...
...καθισμενη στη ξυλινη πολυθρονα,διπλα στο τζακι..
συντροφια με μια αορατη φαντασια...
σωπασε και νιωσε το μεγαλειο της φυσης...
καλησπερα...
Γιατί πολύ πιστεύουν πως είναι δείγμα παιδικότητας και δεν ταιριάζει σε σοβαρούς και ώριμους ενήλικες....
Κάτσε βγάλε άκρη τώρα....
Post a Comment