8.11.2007

Unavailable

Mερος Α'







Volume-09
playing James Blunt
Track 01

Χαμεγελο ανακουφισης..ενθουσιασμου..χαμογελο πονηρο
πρωτα λογια κομματιου...''Beautiful Dawn''

Απαλο φως..και η σκεψη ελαβε θεση να ορισει και να θεσπισει δικα της μονοπατια..
μονοπατια φωτεινα μεσα στο σκοταδι της νοσταλγιας και του χωρισμου..
ενα παιχνιδι μολις αρχισε
ή μηπως τελειωσε πριν καν αρχισει?

αχ αυτη η σκεψη - ψυχη μου- την θεωρεις αδικη? πλανευτρα....τιμωρο? γλυκεια τυραννια?
ισως ενα δειγμα απο τα ανωθεν χαρακτηριστικα...
αξιζει τον κοπο...η σκεψη του ερωτα...εστω και του ανεκπληρωτου..εστω και του πληγωμενου
σε κανει να ζεις σ αλλο κοσμο
σ αλλα μηκη κυμματος...δικες σου συχνοτητες...απιαστες για τον καθενα ...
μονο εσυ θα ακους τις σκεψεις σου..μονο εσυ θα τις ζεις..και θα αναπολεις..


Η Θ. ηπιε ηρεμη το κοκκινο κρασι της καθισμενη στον καναπε ακουγοντας τον James Blunt και κανοντας ολους αυτους τους συνειρμους
χαζευε τη θεα εξω απο το παραθυρο
-δεν ηταν τυχαιο το διαμερισμα που αγορασε στο Λονδινο, πολυκατοικια..μοναδικη για τις καινοτομιες και τη σικατη αρχιτεκτονικη της και την επιβλητικοτητα της,ζουσε στον 4ο οροφο...και το διαμερισμα ειχε μια πλευρα τοιχου ολο παραθυρο...γι αυτο αλλωστε το
διαλεξε...-


Track no2: My life is brilliant...
I saw an angel...she smiled to me on the subway..you re beautiful...

Αχ!απο που να ξεκινησει το ταξιδι των σκεψεων της..
να τα παρει ακομα ενα βραδυ απο την αρχη?
ή να κανει επισκεψεις στα γεγονoτα ανακατεμενα?
ισως εχει περισσοτερη πλακα...ισως νιωσει πιο εντονα συναισθηματα..
ισως να μην θελει να νιωσει πολλα...να αποφυγει την σκεψη του..
της λειπει η φωνη του..δεν ειναι ψεμα...της λειπει η μορφη του...
τα ματια του...της λειπει εκεινος!
δεν φανταζοταν να δει τοση ομορφια σ εναν ανθρωπο...
και δεν μιλαει για την εξωτερικη...
Ειναι ομορφος το ξερει..αλλα το μεσα του ηταν ακομα πιο ομορφο
πιο αγνο
...
δεν μπορουσε να καταλαβει τι κυριαρχει περισσοτερο πανω σ αυτον τον ανθρωπο...
τα ομορφα ματια του με το σκεπτικο του βλεμμα?
ή η τρυφεροτητα του?
πφφφ αδικα προσπαθει...δν εχει λογια να τον περιγραψει τον Μ.


γυρισε το βλεμμα της παλι στη θεα εξω απο το διαμερισμα..
η πολη φωτισμενη..
η νυχτα της ταιριαζει τελικα
της ξεβραζει ποθους..αναμνησεις..αισθηματα...

but its time to face the truth...i will never be with you...
ακουγοντας αυτη την ατακα του κομματιου
χανει το χαμογελο της..
χανει την ελπιδα της
σαν να της κοβονται τα φτερα

προχωραει ομως...track no3: couldn't escape from you-there is no way out now..

Ο Μ. της εχει γινει μονιμη σκεψη πλεον..
εχει κατακτησει καθε της κομματι...
σαν ενα παιχνιδι σκακι...ανεπαφος..αδιστακτος...ισως χωρις καν να το καταλαβει
της εκλεψε την βασιλισσα...
κατεκτησε την πλευρα της και της απειλουσε τον βασιλια...

υπηρχε σωτηρια αραγε για κεινη?
φοβηθηκε...
προτιμησε να ριξει μονη της το βασιλια κατω και να ληξει εκει το παιχνιδι..
αποδεχτηκε την ηττα της..και θελησε να φυγει..
μακρια του
χωρις καν να γευτει τα χειλη του
χωρις να νιωσει την αγκαλια του

τρομαξε...
η ειρωνια ειναι πως εκεινη τα ξεκινησε ολα...
μεσα στην τρελα της...στον ενθουσιασμο της
καταπατησε καθε ειδους συνειδησης..και ρισκαρε να τον γνωρισει και το πετυχε...

ενιωσε καποιος την κατεκτησε μετα απο τοσο καιρο..μετα απο τοσους μηνες
και τρομαξε...

λες να ναι μια κατακτηση οπως κ οι αλλες?
αδιεξοδη? χωρις νοημα?

τα ματια του Μ. ομως εδειχναν αλλο...
δεν πιστευε σε αλλες εποχες..και ας ηθελε να ζησει σε μεσαιωνικες εποχες
ισως ηθελε απλα να τονισει τα αισθηματα της

τον αφησε η Θ. τον Μ......τον αφησε και τον περιμενει!
γιατι τον περιμενει?
αφου δεν θα ερθει και γνωριζει καλα..

το cd συνεχιζει
.....i saw the end ..before we began
i m here for you...if you only care
my heart was blinded by you...

goodbye my lover

Οσο θυμαται εκεινη τη μερα...
στο μετρο...ο προορισμος και των δυο τους ηταν το Πικαντιλι
περπατουσε βιαστικη να παει να βρει εναν συμφοιτητη της να του δωσει μια εργασια
ανεβαινε τα σκαλια κ βλεπει διπλα της εναν αντρα..ψηλο..ξανθο..γαλαζια ματια..
Αγγλος? Σουηδος?Ιταλος? τι?...δεν χανει ευκαιρια.. βγαζει απο την τσαντα της τα χαρτια και τα πεταει ''κατα λαθος'' μπροστα του...
εκεινος σταματαει..
-May i help?
- ( τα χασε...ακουσε τη φωνη του..Ουαου)...erhmm..no thank you its fine..its my fault anyway ..την τυχη μου!
της ξεφυγε κ το ελληνικο μπροστα του..που να το φανταζοταν!
-Ελληνιδα? την ρωταει
-Ωχ!ε καλα..αυτο και αν δεν το περιμενα...
-Χμμ...ψελλισε ο Μ. και την βοηηθησε στο μαζεμα
....χαμογελα ξεπροβαλαν χωρις κανενα δισταγμο..


της λειπει..αυτο ειναι ολο...τον εχασε κ τον κραταει μεσα της ζωντανο
εκλεψε ενα απο τα λαμπερα του χαμογελα και εξαφανιστηκε...εφυγε πρωτου φυγει εκεινος...
...μπορει να κρατησε λιγο αλλα το εζησε εντονα..
κατι ειχε αλλαξει μεσα της

η Θ. τα θυμαται ακομα..και τα ταξιδια που εκαναν μαζι...ναι και ομως..σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα...καταφεραν να ταξιδεψουν μαζι...
η εικονα που επλασε παλι στο μυαλο της..ηταν η δικη του
να κοιταει επιμονα τα ομορφα γαλαζια του ματια...ο απεραντος ουρανος
που τη νυχτα αναβλυζαν τα αστερια μεσα απο τα ματια του...
αυτα κοιτουσε και ελιωνε
παγωνε το σωμα της
ετρεμε..
και μετα χανοταν η οψη του...


Φτασαμε στο track no5; i wish i could walk through the doors...of my mind
i wish i could choose between heaven an hell..
heaven and hell
..
heaven ...and hell..
μαζι με τη λεξη hell..καταπιε και την τελευταια γουλια του κρασιου
κατι της θυμησε αυτο..''déjà vu'' ?
α ναι!
ε
να βραδυ του ειχε στειλει ενα μνμ με κατι στιχους...
'' So, so you think you can tell Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?

We're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,
Running over the same old ground.
What have we found? The same old fears.''


ηταν ενα παιχνιδι που του ειχε βαλει...να μαντεψει τους στιχους
δεν προλαβε να το στειλει..
ο Μ. απαντησε...

''WISH YOU WERE HERE''

Pink Floyd :-)




Συνεχιζεται...

5 comments:

tk said...

Το ότι είμαι ξύπνιος τέτοια ώρα λέει πολλά. Το ότι διαβάζ λέει ακόμα περισσότερα. Το ότι βούρκωσα τα λέει όλα...

Όσο για αυτό που με ρώτησες. αν με εκφράζει το τραγούδι, θα σου απαντήσω με ένε στίχο, δυστυχώςς όχι δικό μου.
"άλλα θέλω κι άλλα κάνω, πως να σου το πω...?"

Φιλιά πολλά για όμορφο ξημέρωμα...

tk said...

Το ότι είμαι ξύπνιος τέτοια ώρα λέει πολλά. Το ότι διαβάζω λέει ακόμα περισσότερα. Το ότι βούρκωσα τα λέει όλα...

Όσο για αυτό που με ρώτησες. αν με εκφράζει το τραγούδι, θα σου απαντήσω με ένε στίχο, δυστυχώςς όχι δικό μου.
"άλλα θέλω κι άλλα κάνω, πως να σου το πω...?"

Φιλιά πολλά για όμορφο ξημέρωμα...

Anonymous said...

Υπεροχο απλα...Το εχεις συνδυασει μετην καλυτερη μουσικη και την ομορφοτερη πολη..Δεν εχω λογια... Θα περιμενω τη συνεχεια...

Horace said...

τι διάθεση είναι αυτή για ιστορίες?
όμορφο..

φιλιά!!!

weirdo said...

(luv u..:)