3.03.2009

Ηχώ


....αποψε...φυσαει μανιωδως και βρεχει....



...αποψε κανει κρυο. μια καρδια σταματησε να χτυπα.

σιωπη.

πριν λιγο χτυπουσαν οι παλμοι της απο εναν τοιχο στον αλλο...εγω την ακουγα.

φαινεται οι καιρικες συνθηκες....αναγγελουν απαγορευτικα...
πλευσιμες καρδιες...απλα πνιγονται.

και αυτος ο αερας...τις απομακρυνει μακρια σου.

αληθεια πως νιωθεις που εχασες μια καρδια να χτυπα?


>δεν νιωθω...αντιλαλω μοναχα...
> πλεον...δεν σ ακουει κανεις.


>γινεσαι σκληρη
> εγινα βροχη

> μαλλον αγερας μου κανεις
> μαλλον σε ταξιδεψα πολυ μακρια....επρεπε να παψω να χτυπαω στην ηχω σου.


<<Αντιο....>>

> Λες Αντιο...και σφραγιζεις τα παντα...ετσι απλα?
> Λεω Αντιο γιατι σιχαθηκα τη θεα σου.δεν εχω ηχω ..δεν εχω παλμο...σε δωματια γεματα καπνο και σιωπη....σειρα σου να χαζευεις στο πανθεων του μικρου σου ψευτικου παραθυριου. εγω απλα ημουν μια στιγμιαια σκεψη σου.

now back to life

4 comments:

KitsosMitsos said...

Παιχνίδι λέξεων, παιχνίδι ήχων. Παρασύρει...
Καλημέρα.

Bliss said...

>kitsosMitsos....


γεια σου και σενα...
καθε παιχνιδι εχει δικους του κανονες...

tovenito said...

εδώ είμαι. θα ήθελα να μην ακούω, αλλά ακούω τον αντίλαλο από την ηχώ.
είναι και το μαύρο φόντο που δυναμώνει τη φωνή. δε λέω τίποτα. ούτε αντίο, ούτε τίποτε άλλο.
μόνο μην παραιτηθείς

Bliss said...

>tovene592

:-)

οσο εισαι ...ειμαι!