Θερμικη Ανοχη

[Μισογυμνοι ποθοι ωθουν την παλη των φοβων σου]

[Κοιλαδα Ταραχων]

[Κοιλαδα σκορπιων αναστεναγμων]

μηνυμα πρωτο.

ρουφαω το φεγγαρι και το χαριζω μεσα σου.
αστεροσκονη σκορπαει στα ματια σου και φωτιζεται η σκια μας.
λες να ειναι το δεντρο?

μηνυμα δευτερο.

Το χερι μου μεσα στο δικο σου,αρκει.
ειναι γνωριμα το ενα με το αλλο...θυμουνται το Τοτε και κρατιουνται στο τωρα.

Ονειρευομαι πλαι σου, ακουγοντας την ανασα σου.γεμιζει σαν αχος στο αυτι μου.
με ζεσταινεις και κυριευω την σιωπη σου. δαμαζω τον καπνο απ το τσιγαρο σου και τον στελνω να μαυρισει το ρολοι.

μηνυμα τριτο.


Γινομαι γραμματα, καθαρα και ολοστρογγυλλα και απαγγελεις το σωμα σου σε ποιημα ερωτικο.
φρεσκια ανασα διαπερναει το δερμα μου και το καιει.
παγωνω την εικονα να θυμαμαι πως ποναει η βουη.

μηνυμα τεταρτο.

ριχνομαι σαν αγριμι στην μικρη σου φωλια και καταστρεφω το δεντρο μας.
την σκια του.
σκορπιζω τα φυλλα του στο νερο και τα αφηνω να ερθουν σε σενα.να μαρτυρησουν τον διωγμο τους.να γευτεις την εκκρινομενη ουσια τους και να σε οδηγησει σε παραισθησεις.σε μενα.


μηνυμα πεμπτο ...

μου΄ πες η στιγμη δεν κραταει πολυ
και σου απαντησα πως το μυαλο γενναει χρονους και στιγμες και η καρδια τ αποδεχεται...ρυθμικα....
στο τικ και στο τακ...εκει και εγω βαζω μια τελεια.

στον πρωτο χτυπο...δινω το εκτο μηνυμα.
καλωσοριζω την νεα μου ζωη στο πολυχρωμο κουτι μας.
Μεγαλωσαμε τελικα .