Μεταξενιο φουλαρι

τακτοποιουσα τα ρουχα μου. ανακαταταξεις συρταριων. διαδικασια ρουτινας.

ξαφνικα το χερι μου ακουμπαει σε μια μεταξενια αφη. μου αρεσε τοσο πολυ που δεν το αφησα να φυγει απο πανω του.

αρπαζω με τα δαχτυλα το υφασμα και το βγαζω προς τα εξω...

το ειχα ξεχασει τελειως.

μεχρι και το χρωμα του και τη μυρωδια του απο το αρωμα μου.

κοκκινο και καφε...αποχρωσεις...

το τυλιξα γυρω μου. και το αφησα για λιγα λεπτα... η αισθηση του με ταξιδεψε.

φερμενο απο την Ινδια.. δωρο του μπαμπα και της μαμας για μενα.

μεταξενιες σκεψεις με χαιδευαν... και γω απολαμβανα σιωπηλη, με κλειστα ματια

ευωδια..στο μυαλο στο σωμα..στο δερμα..στον αερα μου.

τετοια φουλαρια θελω να βρισκω και στη ζωη μου καθε μερα.

κατι ξεχασμενο...μεσα στο συρταρι...

και κατι..τοσο ζωντανο.

δεν μπορω να δηλωσω παρουσια εκει που εσυ πιστευεις πως πρεπει να ειμαι.

δεν μπορω να ειμαι εκει που μ εχεις ακουμπισει.

με τιποτα.

φρουδες στιγμες ζω, οσο με φωναζεις κοντα σου.

και δεν συγκρινεται η μεταξενια αυτη αφη.που ακουμπαω τωρα.

ξεφτισες.

Think Locally, Fuck Globally

GOGOL BORDELLO....

το χθες... ηταν μια απιστευτη εμπειρια....

ενας ασταματητος χορος.... ιδρωτας και ουρλιαχτο......

ναι ναι,μιλαω για την συναυλια των Gogol Bordello.... στο Fuzz ...

ημασταν μια παρεα 5 ατομων και χαθηκαμε μεσα στο πληθος 700 ανθρωπων που

χοροπηδουσαν σαν τα κατσικια...μαζι και εμεις.

μπυρες πεφταν δεξια κ αριστερα.... σπρωξιματα... αλλα δεν σ ενοιαζει τελικα,οσο εκνευριστικο σου φαινοταν στην αρχη....

τους αποθεωσαμε...και μας ξεθεωσαν.

Eπειτα... αφου δεν μπορουσαμε να παρουμε τα ποδια μας...αποφασισαμε να περπατησουμε ως το Γκαζι να αραξουμε λιγο στο Hoxton να πιουμε ενα ποτακι να χαλαρωσουμε....

τι να χαλαρωσεις ομως και εκει...οταν ο Dj βαρουσε μουσικες που σε εκαναν να κουνιεσαι και αλλο....

σημερα δηλωνω πτωμα....και η party animal διαθεση μου...μολις ξεκινησε.

Ask The Dust

~Mediocrity~

χθες ηταν που κοροιδευα ..αυτους.

αυτους που ξερουν καλα να πληγωνουν και γιναν θεμα στην κουβεντα μας αφηνοντας λιγο πισω τους αντρες που ηταν στην παρεα μας.

κοροιδευα αυτους.. που ειναι ατομιστες.

που ζουν μονο για το δικο τους θελω χωρις να σκεφτουν των αλλων.

κοροιδευα τον εαυτο μου...

ναρκωμενοι ειμαστε. εθισμενοι. στην απληστια.

σημερα αισθανομαι πως θελω να παραιτηθω και γω σαν και αυτους.

να

αφησω πισω καθε τι που με μαγνητιζει και να αφεθω σε μια σελιδα ενος βιβλιου.

ν αφεθω αποκλειστικα στην γνωση

ειναι η μοναδικη που δεν μπορει να σε πληγωσει αλλωστε.

ψαχνω για μια φυλακη. να ζησω μεσα ελευθερη.

μια δικη μου φυλακη. παρατημενη απο τρελους και μισαλλοδοξους ανθρωπους.

ψαχνω ενα χαμογελο ταιριαστο πανω στο δικο μου.

να φυλακιστουν μεσα σ ενα φιλι.

δεν φοβαμαι . απλα δεν μ αρεσει να πληγωνομαι. δεν το αντεχω.

τους παρατηρουσα χθες, μερικους μοναχικους. μερικους χαρουμενους. μερικους απλα χαμενους.

ολοι κατω απο το πεπλο της ωραιας ατμοσφαιρας σε συνδιασμο με την μουσικη και το κοκκινο κρασι.

παραιτουμαι απο καθε τι που αφορα τον ερωτα. και αυτο με τρομαζει.

φοβαμαι να σε προσεγγισω. φοβαμαι γιατι δεν ειναι λογικο.

και οι αλογες σκεψεις καλπαζουν και με πανε κοντα σου. και τρομαζω σου λεω.

και θελω να κρυφτω.

να κρυφτω στο βιβλιο μου μεσα.

να με παρατησω σ ενα ραφι. να μυριζω σαν παλιο χαρτι.

ισως τοτε να θες να με διαβασεις.

For you..

Atomic Soda

Τεχνη. Μυρωδια. Φαντασια. Οραση. Αισθηση. Ακουσμα.

σιωπη.

εχω ενα περιεργο συναισθημα σημερα. τυπωνω και παρακολουθω τα δαχτυλα μου. με το πανεμορφο χρωμα που ειναι βαμμενα και τα ερωτευομαι στην εικονα τους.

ακουω μουσικη και η εικονα ολοκληρωνεται.

μεγαλωνω.

μεγαλωνω γρηγορα. απο μερα σε μερα, αλλαζω μεσα μου. ηρεμω. προσπαθω να φερθω ωριμοτερα στον εαυτο μου και στους γυρω μου.

ταξιδευω καθε μερα.

το μυαλο μου δεν σταματαει ποτε να σκεφτεται και να φανταζεται.

ερωτευομαι καθε μερα. και ξεχναω ευκολοτερα.

πριν ενα χρονο σε ειχα στο μυαλο μου ... πριν λιγους μηνες το ιδιο.

πριν λιγες μερες επισης.

τωρα αυτοματως... χανεσαι. και δεν τρεχω να προλαβω αναμνησεις.

ουτε στο φιλι σου. ουτε στα αστεια σου.

και δεν λυπαμαι που εχασα την

ευκαιρια.

δεν υπηρχε λογος να σε αναφερω ξανα. απλα ολα ειναι μια ομορφη ροη.

κυλανε ολα στη ζωη μας. μυριζουν σαν κερια πρασινου μηλου.

αγορασα μια πανεμορφη ατζεντα σημερα. βρηκα και αλλες ευκαιριες επαγγελματικες. και εχω αλλες ποσες να κυνηγησω απο αυριο.

Ειμαι τραινο. και οι γραμμες μου πανε μακρια. διαπερναω τοπια.

ειμαι γεματη αισιοδοξια, χαρα και σκεψεις.

αποτυπωνω σε καθε τσαφ τσουφ .. στιγμιοτυπα μοναδικα.

οταν τελειωσω το ταξιδι μου. θα τα χαζευω σαν ενα παιδι κολλημενο σε μια βιτρινα ζαχαροπλαστειου στην ασπρομαυρη ταινια.

θα γινω τραγουδι, και θα μαι η γαληνια μελωδια στ αυτια σου.

και θα χεις κατι να θυμασαι απο εμενα.

την επομενη φορα θα ακουσεις την φωνη μου να διαβαζει τις γραμμες μου.

την επομενη φορα. θα κολυμπαω στην ταμπακιερα σου. χαμενη στον καπνο και στα τσιγαροχαρτα.

θα με καπνισεις.και θα με ξεφυσας σε σχηματα.

το κερι λιωνει. η μυρωδια του ομως εχει μεινει.

και μ αρεσει.

κοντευει η στιγμη που θα γινω αναμνηση μεσα σου.

μια εικονα, ενας ηχος ισως.

κατι τελος παντων.

οχι ομως μια σκια.

συνεχιζω να παταω πληκτρα.συνεχιζω ν ακουω μουσικη. συνεχιζω να μυριζω το πρασινο μηλο.

υπαρχει χαος μωρο μου .

υπαρχει δεσμευση.

δεηση.

οργη.

ταπεινοφροσυνη.

αδιαφορια.

φλερτ.

και δεν ξερω τι απ ολα να βαλω πρωτο στην σειρα. ισως ολα μαζι.

να κανουν το συνολο.

ωχ!ρε συ χιλια σορρυ! αλλα δεν μιλαω πια για σενα.

σ εχω αφησει εκει πισω ειπαμε.

τωρα μιλαω.

για .

εμενα.

και.

το σημερα.

σορρυ ε. γουσταρω να σε μπερδευω. και να μην καταλαβεις τιποτα απ οσα γραφω.

πολυ απλα δεν θελω να με καταλαβεις.

χεσμενο σ εχω.

μεταξυ μας ε?

Needless To Say..

Μια μερα. θελω να ανοιξω τα ματια μου. να χαμογελασω .

να βαλω τις φορμες και τα αθλητικα μου.
να φορεσω τα φτερα μου.

και να φυγω απο το παραθυρο μου, που χει θεα την ακροπολη.

και μεσα σε πεντα λεπτα. να ερθει η νυχτα.
και να στεκεσαι στο δικο σου παραθυρο.
να βλεπεις ποσο πολυ φωτιζω.

και ποση λαμψη σου στελνω.

θα θελεις τοσο πολυ να ερθεις μαζι μου.
αλλα... πλεον θα ειναι αργα.

Ονειρα γλυκα

Lines

Η πεμπτουσια της ρομαντικης προσωπικοτητας, ειναι η καλλιτεχνικη ιδιοφυια ...

ετσι ελεγε ενα αποσμασμα για τους Ρομαντικους και την εποχη τους. δινοντας μεγαλη βαση στο Εγω.

εγω δινω βαση στις γραμμες. οχι τις νοητες- τις αυτονοητες.

πιναμε τα κρασακια μας χθες 3 φιλεναδες ... φιλεναδες σχολειου. φινελαδες και επειτα.

εννοειται ενα θεμα μας ηταν οι Αντρες. αλλωστε ετσι πρεπει. δεν συμπαθω τους ανθρωπους που προσπαθουν να το παιξουν ιστορια και να κρυβονται πισω απο το δαχτυλο τους.

Υπαρχουν γυναικες που το παιζουν ιστορια.

Οπως και να χει, εμεις ειχαμε την ορεξη και την καλη διαθεση, η καθε μια να αναφερει το προσωπο που τωρα τελευταια την παιδευε-παιδευει- η περναει καλα η οχι!!!

λεγαμε λεγαμε λεγαμε... και χασκογελουσαμε.

κατεληξα στο συμπερασμα πως δεν ειχα να αναφερω καποιον συγκεκριμενα.

πως δεν ειμαι ερωτευμενη με καποιον.

οκ, οχι ψεμματα δεν θα πω. ειμαι.. απλα δεν ξερω αν ειναι ερωτας αυτο! απλα δεν πετυχε το γλυκο ρε παιδι μου.

και ισως καλυτερα.

αν φερεσαι ασχημα ( χωρις να το θες στο παρελθον σε καποιον) μην εχεις ποτε την απαιτηση να σε δεχτει μετα απο κανα χρονο περιπου με ανοιχτες αγκαλες.

το κατανοω.

οπως και να χει, απλα σκεφτηκα πως οσους γνωριζω δεν με καλυπτουν.

και για να ξεκινησεις κατι με καποιον, πρεπει να ξερεις τι ανθρωπος ειναι στο περιπου σωστα?

πλεον ειναι και θεμα εμπειριας και πανω κατω καταλαβαινεις που το παει ο καθενας.

καταληξαμε στο συμπερασμα πως ειμαι ενας δυσκολος χαρακτηρας.

πως δεν εχω μαθει να δινω ευκαιριες σε ανθρωπους.

δευτερες ευκαιριες.

και ομως ρε γαμωτο γιατι εχω την υπονοια πως εχω δωσει ?

η αληθεια ειναι ομως, αν φτασεις σε σημειο να με ξενερωσεις οικτρα... δεν εχει γυρισμο.

εχω φαει αρκετα στραπατσα και εχω ανεχτει παρα πολλα για να χω πλεον την υπομονη ν ασχοληθω εξ ολοκληρου με καποιον.

ενθουσιαζομαι αρκετα ευκολα, γι αυτο και απογοητευομαι ευκολοτερα.

αλλα ερωτευομαι πραγματικα πολυ δυσκολα

και δεν ξερω αν ειναι κακο η καλο αυτο.

μερικα πραγματα που μου εχουν συμβει μ εχουν κανει να τα βλεπω ολα τελειως διαφορετικα.

δεν εχω κατι εναντιον των αντρων. αλλωστε ολα ειναι θεμα χαρακτηρα.

ο ρομαντισμος λοιπον αναμεσα στον αντρα και σε μενα λειπει.

προσπαθω να τον βαλω στο παιχνιδι, αλλα τελικα δεν μου βγαινει.

Γι αυτο ειπα πως δινω βαση στις γραμμες. στις γραμμες ενος βιβλιου. ενος χαζοκειμενου. στις γραμμες τρενου. καλα οχι τηλφωνου μη το παρακανουμε το λογοπαιγνιο .

και δεν δινω βαση στο Εγω.

να σκεφτω τι θελω. και τι ειναι αυτο που θα μου αρεσε.

αναποφασιστη οπως παντα.

το μονο σιγουρο ειναι πως το παρελθον μου δεν θελω να το ξαναζησω.

και πως εχω μαθει απο τα λαθη μου.

λαθη τραγικα και μεγαλα.

που μου αναψαν το πρασινο λαμπακι να περασω απεναντι στην αλλη μερια του δρομου.

εκει που περπαταω μονη μου...

με τη μουσικη μου..

με τις σκεψεις μου...

με την δυναμικη μου...

εκει ειμαι καλα!!!!!

σε αυτες τις γραμμες...ξερω να σου μιλαω.

και αν δεν κολλαμε... ειναι επειδη... εισαι απο αλλο βιβλιο εσυ.

;)

The Fortitudes

Παριγγειλα ενα σκετο τσαι. ως συνηθως. αυτες οι μερες που ολοι ειναι κρυωμενοι επιβαλλεται.

Παριγγειλα και εναν χυμο Μηλο. δεν τον ηπια. απλα ηταν το ποτηρι διπλα μου.

η φανταστικη συντροφια μου.

χαμενα λεφτα θα πεις.

για αλλη μια φορα δεν ημουν καλα ντυμενη. προσπαθω να προσεχω τους γυρω μου.

και για τον εαυτο μου δεκαρα τσακιστη.

δεν ξερω αν ειναι καλο η κακο.

μαλλον κακο.

διαβαζω το βιβλιο μου και σκεφτομουν το κινητο που δεν ειχε μπαταρια.

αναρωτηθηκα αν ειχες στειλει.

τελικα οχι.

θα επρεπε να ημουν απλα σιγουρη.

Σημερα σε αφηνω πισω.

δεν ξερω τι ειχες μεσα στο μυαλο

σου.στις σκεψεις σου. με βασανιζαν καιρο.

αλλα σημερα... το πηρα αποφαση.

στη θεση του προσωπου σου... εβαλα μια κουνια.

εζησα την φανταστικη μου εικονα και πεταξα ως εκει πανω ψηλα.

και τοτε αρχιζε να βρεχει.

αλλα εσενα σε ειχα αφησει πισω.

δεν περιμενα πως θα το ενιωθα αυτο τοσο γρηγορα.

βιαζομαι να μεγαλωσω, να φερθω διαφορετικα.

γιατι αυτη η κουνια με κανει τελικα κοριτσακι.

ειμαι ισως.

αλλα και παλι σε αφηνω πισω.

δεν νιωθω ασχημα

ουτε εχω πλεον θυμο

απλα καταλαβα πως δεν υπαρχει νοημα να περιμενω

μενεις πισω.

και αυτη τη φορα ουτε θα γυρισω πισω ξανα.ουτε εσενα θα αφησω να ξαναγυρισεις.

καιρος να φυγουμε απο εδω. τι λες?