Μεταξενιο φουλαρι

τακτοποιουσα τα ρουχα μου. ανακαταταξεις συρταριων. διαδικασια ρουτινας.

ξαφνικα το χερι μου ακουμπαει σε μια μεταξενια αφη. μου αρεσε τοσο πολυ που δεν το αφησα να φυγει απο πανω του.

αρπαζω με τα δαχτυλα το υφασμα και το βγαζω προς τα εξω...

το ειχα ξεχασει τελειως.

μεχρι και το χρωμα του και τη μυρωδια του απο το αρωμα μου.

κοκκινο και καφε...αποχρωσεις...

το τυλιξα γυρω μου. και το αφησα για λιγα λεπτα... η αισθηση του με ταξιδεψε.

φερμενο απο την Ινδια.. δωρο του μπαμπα και της μαμας για μενα.

μεταξενιες σκεψεις με χαιδευαν... και γω απολαμβανα σιωπηλη, με κλειστα ματια

ευωδια..στο μυαλο στο σωμα..στο δερμα..στον αερα μου.

τετοια φουλαρια θελω να βρισκω και στη ζωη μου καθε μερα.

κατι ξεχασμενο...μεσα στο συρταρι...

και κατι..τοσο ζωντανο.

δεν μπορω να δηλωσω παρουσια εκει που εσυ πιστευεις πως πρεπει να ειμαι.

δεν μπορω να ειμαι εκει που μ εχεις ακουμπισει.

με τιποτα.

φρουδες στιγμες ζω, οσο με φωναζεις κοντα σου.

και δεν συγκρινεται η μεταξενια αυτη αφη.που ακουμπαω τωρα.

ξεφτισες.