~Mediocrity~

χθες ηταν που κοροιδευα ..αυτους.

αυτους που ξερουν καλα να πληγωνουν και γιναν θεμα στην κουβεντα μας αφηνοντας λιγο πισω τους αντρες που ηταν στην παρεα μας.

κοροιδευα αυτους.. που ειναι ατομιστες.

που ζουν μονο για το δικο τους θελω χωρις να σκεφτουν των αλλων.

κοροιδευα τον εαυτο μου...

ναρκωμενοι ειμαστε. εθισμενοι. στην απληστια.

σημερα αισθανομαι πως θελω να παραιτηθω και γω σαν και αυτους.

να

αφησω πισω καθε τι που με μαγνητιζει και να αφεθω σε μια σελιδα ενος βιβλιου.

ν αφεθω αποκλειστικα στην γνωση

ειναι η μοναδικη που δεν μπορει να σε πληγωσει αλλωστε.

ψαχνω για μια φυλακη. να ζησω μεσα ελευθερη.

μια δικη μου φυλακη. παρατημενη απο τρελους και μισαλλοδοξους ανθρωπους.

ψαχνω ενα χαμογελο ταιριαστο πανω στο δικο μου.

να φυλακιστουν μεσα σ ενα φιλι.

δεν φοβαμαι . απλα δεν μ αρεσει να πληγωνομαι. δεν το αντεχω.

τους παρατηρουσα χθες, μερικους μοναχικους. μερικους χαρουμενους. μερικους απλα χαμενους.

ολοι κατω απο το πεπλο της ωραιας ατμοσφαιρας σε συνδιασμο με την μουσικη και το κοκκινο κρασι.

παραιτουμαι απο καθε τι που αφορα τον ερωτα. και αυτο με τρομαζει.

φοβαμαι να σε προσεγγισω. φοβαμαι γιατι δεν ειναι λογικο.

και οι αλογες σκεψεις καλπαζουν και με πανε κοντα σου. και τρομαζω σου λεω.

και θελω να κρυφτω.

να κρυφτω στο βιβλιο μου μεσα.

να με παρατησω σ ενα ραφι. να μυριζω σαν παλιο χαρτι.

ισως τοτε να θες να με διαβασεις.

For you..