Ναι

υπαρχουν στιγμες που ξενερωνω με ολους γυρω μου

που δεν θελω ν ακουω τη φωνη τους και να σηκωνω τηλεφωνα

να μην βλεπω το προσωπο τους...

να μην ασχολουμαι με τα προβληματα τους

να μην με ενδιαφερει πως περασε το βραδυ του ο καθενας

αν βρηκε γκομενο η γκομενα.. αν του κατσε η οχι...

αν αν αν αν .

μερικες φορες βαριεμαι οικτρα τα επαναλαμβανομενα πραγματα.

τις κακες συνηθειες που δεν βγαζουν πουθενα.

οπως βαρεθηκα να αισθανομαι

να ερωτευομαι και να πεταω ψηλα σε ουρανους με ροζ συννεφακια και πεταλουδες και τοξα και ενα καρο τετοιες ηλιθιοτητες.

i m back to normal.

στον ουρανο μου εχω ενα μεγαλο ηλιο... και μια σεληνη.

και οποτε γουσταρω κανω switching σε μερα ή σε νυχτα.

ο δικος μου ουρανος αφουγκραζεται οταν πρεπει.. και οταν θελει να δειξει απαθεια.. ριχνει μια βροχα να στανιαρουν οι απο κατω μου.

Ναι. Βαζω τελεια.

βαρεθηκα τη φατσα σου. μου προκαλει αηδια.

και αν θες να παρεις και τελειως προσωπικα αυτο το ποστ

στ αρχιδια μου.