Στα Ματια Μου ...Φυλακισα Την Πολη Των Αγγελων

ενα ζευγαρι ματια...
μπροστα στο ακουσμα μιας απιστευτα ταξιδιαρικης μελωδιας δημιουργησαν μαζι με το μυαλο μια εικονα...
πλασματικη αραγε?
δεν ξερω να σου πω..
γιατι ακομα μπορω και την βλεπω την νιωθω
μεσα σ αυτα φυλακισα την εικονα σου
σε βλεπω να ερχεσαι προς τα μενα..με ενα ζευγαρι φτερα στην πλατη σου..
βλεπω τα γαλαζια σου ματια και μπερδευομαι ...που ειναι ο ουρανος..που ειναι η θαλασσα...που ειναι τα ματια σου...
νιωθω το πατημα σου στη γη να τρανταζει καθε μου αισθηση... ενα ριγος με διαπερναει ...και συνεχιζω να σε κοιταω...
ολα γυρω μου μοιαζουν παραμυθενια..
οτι βλεπω γυρω μου ..μου χαριζει απλοχερα χαμογελα...
ανταποκρινομαι σε καθε τι...φωτιζοντας με το δικο μου χαμογελο..καθε τους κρυφη ματια...

ουσιαστικα εκλεψα απο την λαμψη σου...και σκορπαω σαν χρυσοσκονη γυρω απο σενα...

απλα μη με φυσηξεις...αγγελε μου... ασε με να κατσω πανω στα φτερα σου...
να σε γεμισω με περισσοτερη λαμψη
ασε με...
μη...
η πολη που ζω..ειναι μαγικη..ονειρικη...
κοιταω με λαγνο βλεμμα -ειμαι χαμενη σε μια μελωδια- σε μια μυρωδια
σε εναν αντρα- στην μορφη του
αν χαθει αυτη η μορφη απο τα ματια μου...
θα αλλαξει η εικονα
θα αλλαξεις εσυ
θα εξαφανιστω εγω
μη σου λεω..
μη με φυσηξεις...
ασε με να σε στολιζω...