11.15.2008
Πατωμα
στους κλασσικους ηχους αφησα την ομορφια μου να ξαπλωσει για λιγο και πεταξα τον ασχημο εαυτο μου στα σκουπιδια
στο ζεστο ροδονερο βουτηξα την αδρεναλινη μου και κλεφτα αιχμαλωτιζa εικονες του κορμιου μου να μεθαει...
μια σουρεαλ εικονα τρυπωσε στο μυαλο μου και αγανακτησα
ημουν εγω εκει μεσα, κλεισμενη σ ενα γυαλινο δωματιο..
δεν επαιρνα ανασα.
φερμιονια και μποζονια γυρω απο το πεδιο μου.
εκει εκλεισα τα ματια.
ξαπλωμενη σ ενα γυαλινο πατωμα.
δεν αργησα να ανοιξω τα παραθυρα να παρω φρεσκο αερα...δεν αργησα να σε δω εκει κατω...πισω απο την τριανταφυλλια μου..να με περιμενεις...
τελικα ηρθες...
ποσο καλα σε ξερω...και ποσο καλα με ξερεις...
μωρο μου ομως...εγω νυσταζω...
δεν θα κατεβω.
Ονειρα γλυκα ακουγοντας τους ηχους μου...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment