10.10.2009
Open Door
Α...β....γ....δ....
ξεχασα την σειρα.
ψαχνω μια αλληλουχια να ταιριαξω το παζλ μου.
Παιζω σε μια Σιωπη μεσα. Αμεμπτες σκεψεις ομως.
Τοση σιωπη και τα κερια λιωνουν πλαι μου.
ξαγρυπνησα παλι και ξεμεινα απο λογια.
Μηδεν.
0..1...2...3....4....
σαστιζω!ξεχναω!μπερδευομαι! δεν εχω ορεξη να το συνεχισω.
θελω να τα ανατακεψω. να κανω αλχημειες. στα λογια, στις πραξεις, στα ονειρα.
αυριο ερχεται ενας καινουριος θορυβος. θα τον βολεψω καπου μεσα στο προγραμμα μου.
θα γεμισει την μερα μου με πραξεις. και οταν πλεον παψει ν 'άκουγεται, θα μεινω παλι στο Πριν.
ναι στο Πριν...ξεχασες?
Α...β....φ.....ψ...σ...ρ....
Γοργα τα βηματα--- να προλαβω το αυριο, μη τυχον και μ αφησει στο σημερα και ξαποστασω στο Χθες.
Δεν συγκρατω τις αλληλουχιες μου.
απλα τις δημιουργω και τις ζωντανευω.
Και ποιος ξερει αραγε τι ονειρο θα δω στο Χθες και τι ονειρο ειδα στο Αυριο!
Τοση σιωπη εδω γυρω που η σιωπη μου ακουγεται περισσοτερο . ταλογια που θελω να πω τα κλειδωνω.
ειναι μια αλληλουχια που δεν θελω να την μπερδεψω ουτε να την αποκρυπτογραφησω.
την αφηνω ακεραια, αθωα.
Ψαχνω τοπους μικρους και φωτεινους.
Μονακριβους.
θελω να ταιριαξω την χρυση μου σιωπη με την μιση ημερα.
και την υπολοιπη να κανω γιορτη.
Αφησα ανοιχτα.
Θα περασεις?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Γράμματα στη σειρά. Πότε βγάζουν νόημα άραγε;
Post a Comment