Remember Tomorrow.

.αναμνηση.

..παρελθον..

...σημερα...

....αυριο....

----- ποτε τελικα?----


η μυρωδια του καφε παντα της ενεργοποιουσε τα κυτταρα...να θυμηθουν κατι απο το χθες.
σημερα της προκαλει αναγουλα.

Παροξυσμος θαρρω.
σε τι ομως?

προσπαθησε να τους κανει να καταλαβουν πως τα πραγματα αλλαζουν.
γινονται αλλες περιστασεις, αλλες στιγμες, αλλες εικονες, αλλες αναμνησεις.

αυτο που ζουνε τωρα ...ειναι απλα ενα δευτερολεπτο σκεψης τους για το αυριο.
και το αυριο θα το θυμουνται σαν χθες.

περιεργο δεν ειναι ? το παιχνιδι του χρονου και της αλλαγης?

εκεινη δελεασμενη απο την προσωρινη ενοχληση του καφε, αφησε το αρωμα πεισμωτικα να περιπλανιεται στο δωματιο... να μπορει να το αντιμετωπισει.
και το καταφερε.

η ενοχληση, εγινε αδιαφορη.

η αδιαφορια, εγινε ασυναισθησια.

σαμποταρει τις αναμνησεις του αυριο, ενω αυτες προσπαθουν να της ανεβασουν την αδρεναλινη.
σαμποταρει το μικρο τους χαρτινο σπιτακι, φερνει την βροχη στα μετρα τους και τους κερναει ζεστο καφε.
χωρις καταφυγιο τωρα και αυτοι μειναν εκει εξω μαζι της.

αυτο ειναι ευτυχια.
η αλλαγη.

η απροσμενη αλλαγη.
καλη και κακη.

ευσυνειδητα η μη.

κολακευμενοι απο το κερασμα, αποφασισαν να κατασκευασουν ενα ξυλινο σπιτακι αυτη τη φορα.
αγριεμενοι απο το απροσμενο και το απροσδοκητο και εντρομοι στο πως θα εξελιχθει και αυτη η νυχτα αποψε...
διεφυγαν σε κεινη ξανα

της ζητησαν βοηθεια.
της ζητησαν να πονεσει και να φοβηθει μαζι τους.

της ζητησαν τοσα πολλα.


η καταφατικη της απαντηση, τους εδωσε εναυσμα ανασας.
πρωτο σταδιο βασης.
μηδενικες στιχομυθιες.
αληθινοι συναισθηματισμοι.



κρατιεμαι απο το χερι σου
και συ απο το δικο μου.
αυτο θυμαμαι για αυριο.