12.14.2009

Ask The Dust





7 comments:

kat. said...

??
μοναδικό!
είσαι φανταστική..

Σκιά με παλμό said...

αχ.. πολύ αισθαντικό....

ξες κάτι αν έβλεπα τις δύο πρώτες φωτο, θα έλεγα πως δύσκολα θα ξεσκόνιζες....

Τώρα απλά μπορώ να πω... καλή τύχη...

#lockheart# said...

"dust in the wind..."

καλε κανεις ωραια γραμματα...
;)
καλησπερα σου

Ανέμη said...

Καλά κάνεις και πάντα να ξεσκονίζεις γιατί δεν έχει νόημα να κολλάς το βλέμμα σε σκονισμένα τραπεζάκια..δεν έχει νόημα να κολλάς σε οτιδήποτε δεν σου προσφέρει κάτι..Αξίζει?Αξίζει όσο αξίζεις εσύ?Αξίζει όσο αξίζουν οι στιγμές που χάνεις σ'αυτό?Δεν το νομίζω..
Σκόρπισε τα όλα και ξεκίνα και πάλι..Καλή συνέχεια,ή μάλλον καλή αρχή!

Καληνύχτα σου :)

Bliss said...

>kat.

ηταν τελειως αυθορμητο. δεν θελω να σχολιασω για το δικο σου. γιατι η σιωπη με προσταζει να μην πω κουβεντα
σε φιλω γλυκα

>Σκια με παλμο..

το ξεσκονισμα ειναι αναγκαιο...
αλλα δεν υπαρχει εγω κατι να ξεσκονισω.. λατρευω την καθαριοτητα.. μεταφορικα και κυριολεκτικα..δεν μιλαω για καποιον αληθινο..ανθρωπο!!
φιλι
>lockheart

χαχα!καλησπερααααα και σε σενα λοιπον!! φιλι

>Ανεμη...οπως προειπα σε σχολιο πανω πανω.. πλεον.. δν ειμαι εγω αυτη που ξεσκονιζει συναισθηματικα...καθαρη δηλωνω!!χε!!
αλλα οποιον αγγιζει αυτο το ποστ...μακαρι..να την διωξη!μια και καλη...γιατι μαζευται συνεχεια

μουτς

tovenito said...

μου έλειψε ο γραφικός σου χαρακτήρας..

Balidor said...

Εγώ πάλι πάνω στα τραπεζάκια με την σκόνη θα ζωγράφιζα όμορφες σκέψεις και τον ήλιο να καίει :)

Έτσι για σπάσιμο!