12.09.2009

Atomic Soda




Τεχνη. Μυρωδια. Φαντασια. Οραση. Αισθηση. Ακουσμα.

σιωπη.


εχω ενα περιεργο συναισθημα σημερα. τυπωνω και παρακολουθω τα δαχτυλα μου. με το πανεμορφο χρωμα που ειναι βαμμενα και τα ερωτευομαι στην εικονα τους.

ακουω μουσικη και η εικονα ολοκληρωνεται.
μεγαλωνω.

μεγαλωνω γρηγορα. απο μερα σε μερα, αλλαζω μεσα μου. ηρεμω. προσπαθω να φερθω ωριμοτερα στον εαυτο μου και στους γυρω μου.

ταξιδευω καθε μερα.
το μυαλο μου δεν σταματαει ποτε να σκεφτεται και να φανταζεται.
ερωτευομαι καθε μερα. και ξεχναω ευκολοτερα.
πριν ενα χρονο σε ειχα στο μυαλο μου ... πριν λιγους μηνες το ιδιο.
πριν λιγες μερες επισης.
τωρα αυτοματως... χανεσαι. και δεν τρεχω να προλαβω αναμνησεις.
ουτε στο φιλι σου. ουτε στα αστεια σου.
και δεν λυπαμαι που εχασα την
ευκαιρια.
δεν υπηρχε λογος να σε αναφερω ξανα. απλα ολα ειναι μια ομορφη ροη.
κυλανε ολα στη ζωη μας. μυριζουν σαν κερια πρασινου μηλου.

αγορασα μια πανεμορφη ατζεντα σημερα. βρηκα και αλλες ευκαιριες επαγγελματικες. και εχω αλλες ποσες να κυνηγησω απο αυριο.

Ειμαι τραινο. και οι γραμμες μου πανε μακρια. διαπερναω τοπια.
ειμαι γεματη αισιοδοξια, χαρα και σκεψεις.
αποτυπωνω σε καθε τσαφ τσουφ .. στιγμιοτυπα μοναδικα.
οταν τελειωσω το ταξιδι μου. θα τα χαζευω σαν ενα παιδι κολλημενο σε μια βιτρινα ζαχαροπλαστειου στην ασπρομαυρη ταινια.

θα γινω τραγουδι, και θα μαι η γαληνια μελωδια στ αυτια σου.
και θα χεις κατι να θυμασαι απο εμενα.

την επομενη φορα θα ακουσεις την φωνη μου να διαβαζει τις γραμμες μου.
την επομενη φορα. θα κολυμπαω στην ταμπακιερα σου. χαμενη στον καπνο και στα τσιγαροχαρτα.
θα με καπνισεις.και θα με ξεφυσας σε σχηματα.



το κερι λιωνει. η μυρωδια του ομως εχει μεινει.
και μ αρεσει.

κοντευει η στιγμη που θα γινω αναμνηση μεσα σου.
μια εικονα, ενας ηχος ισως.
κατι τελος παντων.

οχι ομως μια σκια.

συνεχιζω να παταω πληκτρα.συνεχιζω ν ακουω μουσικη. συνεχιζω να μυριζω το πρασινο μηλο.
υπαρχει χαος μωρο μου .
υπαρχει δεσμευση.
δεηση.
οργη.
ταπεινοφροσυνη.
αδιαφορια.
φλερτ.

και δεν ξερω τι απ ολα να βαλω πρωτο στην σειρα. ισως ολα μαζι.
να κανουν το συνολο.

ωχ!ρε συ χιλια σορρυ! αλλα δεν μιλαω πια για σενα.
σ εχω αφησει εκει πισω ειπαμε.
τωρα μιλαω.
για .
εμενα.
και.
το σημερα.


σορρυ ε. γουσταρω να σε μπερδευω. και να μην καταλαβεις τιποτα απ οσα γραφω.
πολυ απλα δεν θελω να με καταλαβεις.
χεσμενο σ εχω.
μεταξυ μας ε?


4 comments:

Μικρές ανάσες said...

Αχ σε εθχαριστώ, σε ευχαριστώ που είπες όσα σκεφτόμουν σήμερα!
Δε μπορείς να φανταστείς, λες και γνωριζόμαστε ίσως και να με ξέρεις εσύ πιο πολύ απο ότι με ξέρω εγώ... Σε ευχαριστώ!!!

kat. said...

και εγώ έχω μια πολύ περίεργη αίσθηση αυτές τις μέρες! ώρες - ώρες νομίζω πως θα καταλήξω να κλαίω! άλλες μου βγαίνει σε τρελό γέλιο! δεν ξέρω τι θα συμβεί. και για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω και να μάθω. ούτε να το ζήσω! αρκετά..
ξέρεις τι θα ήθελα! να ρουτινιάσω μέχρι μαλακίας! να βαρεθώ.. κοινώς, δεν θέλω να συμβαίνει τίποτα απολύτως!!
βαρέθηκα τις μεγάλες στιγμές. εκείνες που πέρασες και αυτές που θα έρθουν!

Bliss said...

Μικρες Ανασες.... εγω σ ευχαριστω ποθ με διαβαζεις και χαιρομαι που σκεφτομαστε και νιωθουμε τα ιδια!!!
αυτο σημαινει πως δεν ειμαστε τοσο μονοι οσο πιστευουμε ε?

φιλι!

Κατ. μου!!! παρομοιως..μονο που εγω ζω μια ρουτινα και θελω να ξεφυγω απο αυτη!!! ζω το απολυτως τιποτα ως ανεργη και δν ειναι καθολου μα καθολου καλο!ευτυχως ξεκιναω συντομα κατι!
να μην βαριεσαι τις στιγμες που εισαι καλα. αυτρς μετρανε. δν εχει σημασια αν ειναι μεγαλες η μικρες!!
μουατς!!!!!

Μικρές ανάσες said...

Είμαστε όσο μόνοι μας διαλέγουμε να είμαστε. Έζησα έναν απότομο και άσχημο χωρισμό πρόσφατα και ενώ περνάω πολλές ώρες στο σπίτι, νιώθω πως όσο ανακαλύπτω blogs με ανθρώπους που νιώθουν κάπως όπως εγώ, τουλάχιστον σε ένα επίπεδο δεν είμαι μόνη μου...
Εγώ απο την άλλη δε θέλω ούτε να ρουτινάσω μέχρι μαλακίας, ούτε να περιμένω τις μεγάλες στιγμές για να ορίσουν τη ζωή μου, την κάθε μέρα οπώς έρχεται θέλω με όσα έχω μέσα μου και όσα συμβαίνουν γύρω μου