Bang-Bang

Eκλεισε τα ματια της και προσπαθουσε να παρει βαθειες ανασες.

το κεφαλι πονουσε οικτρα και εκεινη χανοταν στο κενο.

ηθελε να σταματησει τον χρονο και να ουρλιαξει.

σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται...

ματαιο, ματαιο,ματαιο.....

κρυβεται κατω απο το παπλωμα να νιωσει σκοταδι.

ακολουθουν σειρες σκεψεων με ζωντανα χρωματα και μουσικες.

νευριαζει κ κλεινει τον διακοπτη του νου της.

ε φτανει πια.

νιωθει κενη. απογοητευμενη. ευκολοπιστη.

απο την αλλη μερια νιωθει δυνατη,ηρεμη,παθιασμενη.

ποια πλευρα της πρεπει να υπερνικησει

?

το τροπαιο της το αφησε δωρεα στις απορες αναμνησεις.

θελει συναγωνισμο και οχι ανταγωνισμο.

μην πυροβολεις.

ποναει.

την ακουσε??

αυτο δεν θα το μαθει.

τουλαχιστον... ζει στη στιγμη του τελους.

η ανασα προδιδει το ονειρο

η αναγκη τ αλλαζει ολα.

σε θελει.

για οσο.

ακουσε την.