6.12.2010

Και Απο Μεσα Φωνες...

τα εκλεισα ολα εκει μεσα. κλειδωμενα. για παντα. μαζι και σενα.
εσενα και την ηλιθια σκεψη σου. για παντα.

ελευθερωθηκα. και απο σενα. απεγνωσμενα ζητουσα να χω κατι δικο σου.
τελικα αηδιασα. εγινες αυτος που κοροιδευες τοτε ... ιδιοι.

και χαιρομαι. πολυ. γιατι ησουν αναξιος ολων των καταστασεων. να ικανοποιησεις προσδοκιες δικες μου.
και την ηττα την βαφτιζω νικη.


σε κλειδωσα μαζι με ολα αυτα τ ασχημα.
και σε πεταξα στο βουρκο.
να ουρλιαζετε ολοι μαζι.

κανεις δεν θ ακουσει.
κανεις.


σε κλειδωσα. για παντα. ακους?

αγορασε φημη και δοξα παροδικη. να νιωσεις πως εισαι κατι και συ.
αγορασε ναι.

θαυμασε το ανεβασμενο ηθικο σου.

στ @@ μου , σου ειπα. και δεν το μετανοιωσα. ποτε.

και μιλαω οπως πρεπει, εκει που πρεπει.

ελευθερωθηκα
φυλακιστηκες


σ ευχαριστω.


1 comment:

Μικρές ανάσες said...

Και πάντα ελεύθερη να μείνεις, ακόμα και τις στιγμές που νιώθεις πως βουλιάζεις μαζί του.

Στιγμές είναι μονάχα...