I m not Gone. I m just Lost in ..

http://soundcloud.com/b-iss --- FIND ME THERE - MIXING.

very soon more things to come.


stay tuned.

much appreciate . one love.

BLiSS

Requiem for a dream.

she stopped writing. i can say. no words could make her describe her troubled mind.

pause. 1


she started thinking more. i can say. no feelings could make her ease her thoughts.

pause. 2


she was down and then up and then again down and then again up.

pause. 3

no screenplay.
no script.

i saw her once , smilin at me. it felt nice.
i havent seen her ever since.

its like she s all gone.

i m trying to find her. trying to be with her. but.
she cannot take me back.


then i wake up.

and i am still here. i cant breathe, i cant see... i only feel my heart beating. and i m so fucking scared.

i lost her.

. lost . myself .in these dreams.

φωτογραφια

στην φωτογραφια που χαζευεις ....

δεν υπαρχεις πια.

δεν με πιστευεις?


κοιτα ξανα τα ματια που φωτογραφιζονται.

αλλα μη λυπασαι .

χαμογελα. μαζι μου.

Λιγο ακομα.

μερες αγχους. μερες που τα νεα ρεουν γρηγορα. οχι καλα νεα.
ποτε αλλαζει η ροπη κ παιρνεις ανασα ικανοποιησης. ισως καλυτερα αισθηση ανακουφισης.
παει και αυτο ε?

παει και αυτο. παει και κεινο. το ξεπερασαμε . το ξεχασαμε. το προσπερασαμε.

σε πηρα τηλεφωνο πολλες φορες. οχι να σε ακουσω. αλλα να μην μου απαντησεις ποτε.
σε πλησιασα. για να με αποφυγεις. σε καλεσα. για να με διωξεις.

λιγο ακομα και θα μπορουσα να πω, πως εκλεισα την πορτα. δεν σου ανοιξα.
μαλακια ομως, γιατι προλαβα κ σε ειδα απο το παραθυρο. γαμημενες κουρτινες. παντα τις αφηνω λιγο ανοιχτες. οχι τιποτα αλλο, να μπαινει λιγο ρημαδοφως στη νταρκιλα που ονομαζω αρνηση.

δεν μου αρκει η λεξη του καθε παπαρα . αυτη η σκατοφορεμενη καραμελα. με την ιδια αηδιαστη γευση.
μου προκαλει εμμετο και με κουραζει.

με ξενερωνει.


κυλιεμαι στο γρασιδι με δυο μπουκαλια κοκκινο κρασι.
εχω γυρω μου πολλους. κοζαρω. σκαναρω. αποφασιζω θυμα.

δεν γαμιεται. τι να σου κλασουν τα πιωματα. γερμανοι, πολωνοι, σερβοι, ελληνες.
εκεινη την ωρα ολοι μου φαινονται λιγοι.

αδιαφοροι.
εχω τον πονο μου ρε φιλε. οχι την καυλα σου. το καταλαβαινεις?
στ αρχιδια μου really αν παρεξηγησες πως σε θελω παραφορα.

αποψε ειμαι ρεζερβε με την παρεα και τον εαυτο μου. αποψε . και αυριο. και γενικα. για οσο.

λιγο ακομα σου λεω. και φτανω εκει που θελω.

Recollect Me

Μπορεις να κοιμηθεις αν αργησω να γυρισω το βραδυ. δεν ειναι απαραιτητο να με περιμενεις. δεν ειναι απαραιτητο να με ακουσεις. αλλωστε προλαβαινεις να με αντικαταστησεις . προλαβαινεις σου λεω.

δεν υπαρχει χρονος ουτε για ερωτες ουτε για αγαπες. δυστυχως αυτο το τριπακι το χουμε παρει ως χαπι .. αμετρητοι ανθρωποι. μερικοι εθιζονται απο αυτο το ναρκωτικο. εγω παλι .. ξενερωνω.

δεν λειτουργει ισως. το συνηθισα τοσο? γι αυτο σου λεω, μην με περιμενεις.
ουτε και γω θα σε περιμενω.


η φυση του αντρα και η φυση της γυναικας.. ειναι να βρισκουν αντικαταστατα και οχι υποκαταστατα.
ελπιμονη.


δεν ειναι απαισιοδοξο αυτο που λεω. δεν ειναι κακο να αποφευγεις. τουλαχιστον εμενα με βολευει. η αγγλια με βολευει. παντα φευγω απο αθηνα. και αφηνω πισω μου αναμνησεις. ξερεις. δεν μπορω να τα παρω μαζι μου. μενουν εκει. .. και ετσι δεν δενομαι. δεν μου λειπουν.
καμια φορα δεν θυμαμαι κιολας.

αν σκεφτεις πως τα σοβαροτερα ζητηματα σημερα ειναι το μελλον σου..και το μελλον της χωρας σου , ισως να μη θεωρησεις τοσο ρηχη οσο πιστευεις πως ειμαι.
σκεψου λιγο.. την δουλεια σου. τις σπουδες σου. τον μισθο σου. τα δικαιωματα σου. την υγεια σου. οι γυρω σου πονανε. κλαινε. για τον χαμο των ανθρωπων τους. για την ζωη τους.

αριθμησε τα.. και πες μου ποιος ερωτας μπορει να ανηκει σε αμβλεια γωνια.

μεχρι και η Κατερινα θα σε κοροιδευε. αυτο το ελευθερο και αλητικο πνευμα. την Γωγου λεω.

μη σαπιζεις μεσα σε καρδουλες. ... εχεις χρονια γι αυτο.


μετα απο λιγα χρονια. θα σε θυμηθω. μετα απο λιγα χρονια. θα με θυμηθεις.

και τοτε. μπορω να σε αφησω να μου κρατας το χερι.

τοτε μπορω να σου ζηταω να μου χαμογελας διαρκως.
τοτε θα νιωθω την ανασα σου.
τοτε.. θα εισαι διπλα μου.

τωρα ομως σ αφηνω. γεια.

WOMB

δεν γινεται να αντιγραψεις τελικα. φαινεται. ακουγεται. υπαρχει.
διαφορες κουβεντες μου δηλωσαν την υπαρξη του μέτρου.
λιγο απο αυτο και περισσοτερο απο το αλλο. μαλακιες. τι λιγο και τι πολυ.

μην αφηνεσαι και πολυ.. αλλα κυριαρχισε περισσοτερο. η ελξη της δυναμης. οποιασδηποτε δυναμης. αυτη την οριζεις εσυ.

προσπαθουσα να μην γινομαι επαναληψη. οσο μεγαλωνεις, μειωνεις . ρητο απο τα λιγα.
βαζω οντως μετρα τελικα καμια φορα, μετρα στην λογικη ομως.
στα αλογα αισθηματα δεν οριζω.
δεν καθοριζω. δεν καθοδηγουμαι.
δεν υπαρχει ταμπελα για κανενα συναισθημα. δεν υπαρχει σε θελω.
ουτε σε αγαπω.
δεν τα πιστευω.
υπαρχει το ειμαι εδω. και δινω αυτο.

εσυ υπαρχεις?
η σε φανταζομαι?

ειναι φθηνια να μετρας. στο χερι. και καρτερι. μην μετρας. δν οφελει.
χανεις χρονο. χανεις την ουσια. και χανεις και εκεινον/εκεινη.

δεν μ ενδιαφερει το ποσο, το ποσες, το ποσοι. μ ενδιαφερει, το εδω, στο λεω να το θυμασαι.
η μαγεια χανεται και επιστρεφει, ανακυκλωσιμη ενεργεια. κυκλος. φαυλος. που ειμαστε ολοι σ αυτον ενας μικρος κρικος. δενομαστε μεταξυ μας. και αποκοβουμε αλλους δεσμους.

μεσα στις σκεψεις λοιπον, ειπα να δωσω εικονες κ ηχους. αλλα βαρεθηκα κ αυτο. εχει ηδη γινει.

ηπιαμε μαζι. και μεθυσαμε.
ξανα και ξανα.

βρεθηκα να χαζευω εναν ουρανο , ξαπλωμενη πανω στο γρασιδι.
εκει ειμαι.
δηλαδη εδω. στο λεω να το ξερεις.

Πασχα in Edin

Αραξα στο κρεβατι, με συντροφια την μουσικη. να ερεθισει λιγο τη μνημη μου και να αρχισει το ντομινο με τις λεξεις, να πεφτουν σιγα σιγα.. και να δημιουργω μια ιστορια.

μερικες φορες χρειαζονται οι εντονες στιγμες να σε αφυπνισουν απ ολα.
ειχα πολλες. τελευταια. και ομορφες.
γελιο. γελιο. γελιο. αγκαλιες. χαμογελα. παρεα.

τι να πρωτοθυμηθω? η μερα που πηρα τον κολλητο μου απο το αεροδρομιο? που με πηρε μια τεραστια αγκαλια κ ουρλιαζα απο τη χαρα μου?
στον ασχετο τυπο που μας εδωσε free pass για τα καστρα σ ολη τη σκωτια που μας περασε για τουριστες?
φτανοντας σπιτι... και μαθαινοντας μερικα καμμενα κουτσομπολια..
ανοιγει την τσαντα του... 2 cd δωρο , burial και four tet και ενα βιβλιο ποιηματων του Καβαφη.

σκεφτομαι, αυτο το παιδι ποτε δεν θα παψει να με εκπλησει και να με συγκινει.
με καθε τροπο ειναι παντα διπλα μου ως φιλος , στα καλα και στα ασχημα και στα οσα εχουμε περασει μαζι τοσα χρονια.

με εχει μαθει. ξερει ποια ειμαι. και επισης με νικαει μονιμως στο UNO, πραγμα που δεν του το συγχωρω.

ιδιο βραδυ βολταραμε .. περιμενοντας την επομενη guest star, Mary Nezi; αλλη μορφαρα απο κει.
MaryNezi. δεν την αποκαλεσαμε ποτε Μαιρη. Ονομα κ επιθετο μαζι. το γελιο της ακομα υπαρχει στο δωματιο μου και σ ολο το διαμερισμα.
Μαιρη ζουμε, για να σ ακολουθουμε. μου χρωστας αυτογραφο. μη το ξεχνας. και δεν θα το δωσω σε καμια Lifo.
λιγο κουρασμενοι ολοι μας, πηγαμε με τη μια σπιτι ν αραξουμε
το επομενο πρωι αφησαμε τον παναγιωτη να λιωσει στον υπνο
και μεις αραξαμε με καφε.. στην κουζινα στον καναπε... περιμενοντας τον να ξυπνησει.
περιμεναμε και αλλους δυο guest star στο προγραμμα των διακοπων.

η ωρα πηγε αργα... και επρεπε να γινουν τα ψωνια για την ερχομενη μερα του πασχα.
ειχα υποσχεθει σε φιλους πως θα κανω το τραπεζι.
με την ψυχη στο στομα τρεχαμε σε μαρκετ απο δω σ ολη την Νικολσον... και μια σταση στον αγαπημενο μου Ιταλο.
γυριζοντας βρεθηκαμε και με τα παιδια ..
Μη ξεχασω και τη μεγαλη μορφη , τον Θαλη, σταθερος φιλος και σταθερη αξια του Εδιμβουργου που ανεχεται αυτος τη γκρινια μου οταν λειπουν ολοι.
αραξα με θαλη σ ενα μπαρακι για ενα pint, μεχρι να παμε να βρουμε Παναγιωτη, ΜαιρηΝεζι, Μανο κ Μιχαλη.

συνεχισαμε προς μια παμπ στη Χολιρουντ και τους οδηγησαμε στο ξακουστο Banshee Labyrinth.
για κακη τους τυχη επεφτε πολυ τουριστο φαση.. παρα τ αυτα εγω εμεινα ακρως ικανοποιημενο διοτι ο Dj μου κανε ολα τα γουστα και ο.τι metal κομματι τουζητουσα.
οχι παιζουμε δηλαδη.


αφησαμε το Βanshee και πηγαμε μια Βολτα απο Opium.
κοπανηθηκαμε λιγο σε μεταλ κ ροκ κομματια και φυσικα η βραδια εληξε με μενα να βριζω ενα σαυροειδες αγαμητο σερβιτοριονι. και μιλαω για γυναικα. τελος παντων.γυναικα γουατεβερ.

οι επομενες μερες ειχαν τραπεζωματα, περπατημα, ψωνια κ ατελειωτες βολτες.
γυριζαμε σπιτι στισ 8-9 πτωματα και τ αγορια θελαν να βγουν στα καπακια.

ε οχι αγοραρε. εγω μετα τις 11 θα βγω! και οπως και εκανα, φευγαν και πηγαινα τους εβρισκα.
μα δν γινοταν ημουν πτωμα λεμε!!!:P

ηρθε η μερα που ο παναγιωτης και η μαιρη νεζι φυγαν, και εσπασε ο κυκλος των χαμενων παιχτων του UNO
με μανο και μιχαλη δεν αγγιξαμε ξανα τα χαρτια.
φφφφφφ μεγαλο πληγμα στην παρεα.

ετσι αναγκαστικαμε να το ριξουμε σε εκδρομες και highlands.
ειχα μια μεγαλη ευκαιρια να ριξω τον μανο στη λιμνη του Loch Ness.. να δω αν αυτο το τερας η Νεσσι οντως υπαρχει κ πειναει.. αλλα δν τα καταφερα. τον λυπηθηκα.

οι βραδιες συνεχιστηκαν σε pub και σε προβολη αγωνων ποδοσφαιρου.

δεν μπορω να γραψω καθε στιγμη κ λεπτομερεια. αλλα ολες οι μερες ηταν μια και μια.

ενα μονο θα πω. μου αρεσε το πρωινο ξυπνημα των τελευταιων ημερων! ;)


τωρα που ερχομαι. θα κρατω στα χερια μου το UNO.
εγω 4η δεν βγαινω ποτε.

αναμενετε .


ζζζζζζζωααα!!!

Ολα στην προζα

βιβλιο παλιο. ξεφτισμενο χαρτι. παλιο χαρτι.
για μενα μυριζει ωραια.
μυριζει αναμνησεις .
μυριζει δακρυα.
ανυπομονησια.
αγχος.
αγωνα.
λυπη.
χαρα.
μυριζει ολο ΕΓΩ.

αυτο το βιβλιο, το ανοιξα. το αφησα ελευθερο. να το διαβασεις. να το διαβασει. και να το διαβασουν.

θελω να το κλεισω.

μου ελειψε το χαρτι του. να το αγγιζω μοναχα εγω.
να το προσεχω.

ΓΙΑΤΙ και γιατι

παντα πιστευα πως οι αρχιδιες περι θρησκειας θα κανουν το μυαλο του ανθρωπου ομελετα.

οι φανατισμοι και η υπερβολη θα σε αποπροσανατολισει σαν καλο προβατο να πας εκει στην αγελη λυκων να σε φανε.


δεν νιωθω δεος μεσα σε μια εκκλησια. πνιγομαι. κυριως.
δεν νιωθω ευεξια. σκεφτομαι ποσο πλουτο εχουν και διαλιζομαι.
σκεφτομαι πως με το ετσι θελω σε σκοτωναν αν δν πιστευες στον καθε μαλακα που σου παρουσιαζαν για αγιο.

εδω ειναι η προσπαθεια ολη. εδω εσυ για σενα.

και στις στιγμες τις αδυναμες. μη χανεις την πιστη σου. την πιστη σε σενα εννοω.
προσευχησου στον εαυτο σου. σ αυτο που εχεις μεσα σου.
γιατι αυτο ειναι το δωρο σου.
και εκμεταλλευσου το. χωρις επιρροες.


χθες εμαθα κατι για ενα γνωστο μου ατομο. κατι δυσαρεστο.
το μυαλο μου με τη μια πηγε σ ενα αλλο προσωπο. που ηταν στην ιδια θεση.
δεν ξερω γιατι. αλλα πιστεψα πως εγινε το ιδιο.

και τελικα σημερα επιβεβαιωθηκα.
ποσο δεν μ αρεσε αυτη η επιβεβαιωση.

και αναρωτιεμαι γιατι ρε πουστη ? ποιος μιλησε πως ειναι δικαια τα πραγματα



ειμαι στενοχωρημενη. αγανακτισμενη. και δεν μπορω να κανω κατι ν αλλαξω τιποτα.

ουτε κ εσυ μπορεις.

μερικα πραγματα απλα δεν ειναι ποτε στο χερι μας.

και η ζωη. αυτη η καριολα. συνεχεια θα μας ριχνει στον πατο. και παρακατω.


μπορει να εφυγε. αλλα υπαρχει. μ ακους?

η ενεργεια μας.. δεν αλλοιωνεται. ποτε.
ΥΠΑΡΧΕΙ.

Εσυ θα μου πεις

τι ωρα εχει παει και κανεις σαν μανιακος να φυγεις.

θα φυγεις.

αλλα το ποτε, θα το ορισω εγω.
οποιος εισβαλλει στην εμβελεια μου, χορευει στα δικα μου τεμπο. εν καιρω θα μαθεις κ συ.

εσυ θα μου πεις, τι σ εχει πιασει και φαινεσαι διαρκως δυσαρεστημενος?
κανεις κατι ν αλλαξεις την κατασταση?

κανεις.. αλληλεπιδρας ομως?
εννοω... εμενα θα με ξυπνησεις ποτε? να μου πεις , καλημερα ρε μαλακα. κοιτα μπροστα σου.

οχι. τι λεω. ουτε καλημερα λεμε.


εσυ θα μου πεις, γιατι σκιαζεσαι αν τα βυζια σου ειναι μεγαλα η μικρα και αν ο κωλος σου απεκτησε κυτταριτιδα εξτρα.
εγω ξερεις τι θα σου πω? αντε γαμησου μωρη καριολα.


εσυ θα μου πεις. γιατι η γκομενα σου σε φτυνει για ενα καινουριο χιπστερ τυπα.
και εγω θα σου πω στ @@ μου. και εσυ. και η γκομενα σου.


ξερεις τι αλλο θα μου πεις? πως το πορτοφολι/ο σου ειναι αδειο.
και το ψυγειο επισης.
εκει θα σου πω. παρε ενα γεματο ψυγειο. στο κανω δωρο.

αλλα γεμισε το μυαλο σου πρωτα . και την καρδια σου.
για να γιομισεις και το πορτοφολι. by the way , δερματινε ειναι?


εσυ θα μου πεις, πως ο κοσμος καταρρει.. και η κατασταση.. δεν εχει σωτηρια.
εγω δεν θα σου απαντησω. γιατι βαρεθηκα τα ιδια και τα ιδια.

αν δεν αλλαξεις νοοτροπια
αν δν αλλαξω νοοτροπια
αν δν αλλαξουμε νοοτροπια
τιποτα δεν θα παει μπροστα.

θα παραμενουμε στασιμοι στον αιωνα τον απαντα.
θα στοιχειωσουμε στο παρον.


χανεις την ρομαντικη προστυχια σου. τουλαχιστον κρατα την ευαισθησια σου βουτηγμενη σαν μπισκοτο μεσα στο γαλα του ρεαλισμου.

ανοιξε το στομα σου.
και φαε.


εγω σ αγαπω.
σε μισω.
σε ονειρευομαι.
σε σκεφτομαι.
σε απεχθανομαι.


εαυτε μου. μη μου πεις ξανα τιποτα.
τα βλεπω και γω η ιδια.

Back and Forth

σημερα δεν εχει ιστοριες. περπαταμε σε δρομακια ρεαλισμου. πραγματικοτητα ειναι ενα τρελο φετιχ αν το καλοσκεφτεις.

καυλωνεις λιγο χαχα!

την Bliss την κλαταρα. εχω να το λεω. την εχω κανει να παραφερεται.
καλο της κανει βεβαια. την εκβιαζω καμια φορα ξες εσυ!

της λεω η ταν η επι τας! ... τι ν αποκαμει κ κεινη, με υπακουει.
καλυτερο alter ego δεν θα μπορουσε να βρει.
ειμαι ο,τι πιο ιδανικο για κεινη. κατι σαν ναρκωτικο.
εγω την τρεφω και κεινη ενεργει. .. καλα δεν ειναι και Fight Club h φαση. αλλα.. could be you know.

τελευταια εχει φρικαρει με φορτο εργασιας. με το μελλον . με το τι θα κανει. με το τι θα κανω εγω. και το πως θα προχωρησουμε αγαλι αγαλι.

σημερα την εφερα βιβλιοθηκη. εκει που οι αγγλοι, γαλλοι, ισπανοι κ πορτογαλοι σου σκανε κατι χαμογελα... μεσα απο την δικη τους καταπιεση. και γουσταρεις. και η bliss γουσταρει.

ειναι ωραιο να βλεπεις πως σου δινει ενεργεια το αντιθετο φυλο.
σε εξιταρει ρε παιδι μου πως το λενε.
παρα τ αυτα. αδιαφορεις παντελως οταν εχεις να γραψεις καμποσες λεξεις για να παραδοσεις.
μη νομιζεις. κ αυτος πρεπει να σε αγνοησει.


οπως και να χει, την εκπαιδευω. οσο μεγαλωνουμε μαζι, της δινω σωστη τροφη.
τα σκατα αλλωστε τα φαγε με το κουταλι παλια.
τωρα αφησαμε τα μπας κλας... εκει στο χαρλεμ μαζι με τον πιλαλη.


με την μουσικη την κανω να παιρνει δυναμη. μεγαλωνει μεγαλωνει γερα παιδια.
με το διαβασμα την κανω να συγκεντρωνεται
να ανοιγει το μυαλο της.

και ερχομαι τωρα και σε ρωτω. γιατι της γκρινιαζω καμια φορα. γιατι της γκρινιαζω για τις δυσκολιες των μαθηματων.
ποιος ειπε πως ειναι ευκολα.
και ποιος ειπε πως τα ευκολα ειναι τα ωραια.

τελικα. γουσταρω που σπουδασα βιολογια

ειναι το ειναι μου.
γουσταρω τελικα που κανω αυτο το μεταπτυχιακο.
γινεται κ αυτο ενα με μενα.
το ρουφαω.. απο καθε αποψη μεσα μου.

γουσταρω που δυσκολευομαι. και χαιρομαι που τελικα ειναι λιγο αγνωστο το μελλον μου

δεν υπαρχει λογος απελπισιας.

παλευεται η κατασταση
μονο οταν το θες.
πραγματικα

και εγω δεν τα βανω κατω ρΕ μαλακα.

τωρα σαλτα κ γαμησου!!!!
σε σενα μιλαω που εισαι ενας quitter.
ΞΥΠΝΑ.

To μαγαζι του πηδου

η γυναικα.
εχει τη δυναμη.
τελικα.

το μυαλο σου. μπορει να μην της αρκει.
γι αυτο και να σε βαζει στη κατηγορια.. των γκομενων απλης πασαρελας.

εισαι ωραιος
γοητευτικος.
εχεις στυλ
εχεις κατι που τραβαει κ κανουν κοριτσακια να λιωνουν γ παρτη σου.

παρα τ αυτα.

σε πηδηξα.

και τωρα.
σ εχω απλα στην λιστα πασαρελας


κοριτσια... κλειστε το μαγαζι για λιγο.


ανοιχτο
μονο.
οταν.
θελω.
εγω.


deal is deal.

PS. Αφιερωμενο σε μια παρα πολυ καλη μου φιλη, Αννα.

Never ever will I fuck me up bad

οι γειτονιες αλλαζουν και ξεχνιουνται

το ιδιο και τα στεκια

οι συνηθειες γινονται βαρετες

και η αλλαζονεια πταισμα.

δεν θελω παλι τα ιδια και τα ιδια.

been there, done that.


σου εκλεψα την BLiSS, ψαξε - ψαξε...

δεν θα την βρεις.

Περιορισμοι

ολα μπορω να τα περιορισω

και να τα κανω να μου λειπουν

ειναι το μεγαλο μου επιτευγμα. πως το μπορω.

μεχρι να το μπορεσω περναω ενα σταδιο. αλλα εχω εκπαιδευσει τον εαυτο μ ετσι ωστε να βαζει μικρα ορια σε μικρα χρονικα διαστηματα.

και οσο μεγαλωνω τα ορια στενευουν και τα διαστηματα αγγιζουν το μηδεν.

περιορισα απολαυσεις. γευστικες. και συναισθηματικες.



παντα φτανω εκει που θελω, με τον ενα η με τον αλλον τροπο.

μπορει να χανω λιγο τα στενα και να μπερδευομαι σε κατι παλιοχαρτες

αλλα το destination δεν αλλαζει ροτα.

εγω θα παω.
με καθε κοστος.

με νοεις?

το μαρτυρησαν και οι σελιδες πανω στην Remington.

Εισαι εδω?

ναι

ακουγεται παραξενο

αλλα εδω ειμαι.

θελω να ειμαι.

μ αρεσει να ειμαι.

αρκει να εισαι ομως και συ.

Πανω σε μια Remington
θα σε κραταω ζωντανη σκεψη.

Εισαι εδω?

Κρυπτολεξο

Με εκανε Μελωδια.
και τον εκανα Λεξεις.

Εκανε την σκεψη ν ακουστει.

και εδωσα στην φαντασια μια ρωγμη πραγματικοτητας

Προσπαθω να μην ειμαι εκει.
αλλα με κλειδωσε μεσα.

Προσπαθω να μην μ ακουσει.
αλλα εμαθε να με διαβαζει.

Δεν συγκρινεται με κατι αλλο.
αυτος ο συνδιασμος .
η μελωδια και οι λεξεις.

στην γλωσσα μου
στην γλωσσα του
ολα σημαινουν το ιδιο

Και αν τρομαξω αν χαθει,
δεν πειραζει

Μια βολτα σ ενα παλιο κεντρικο σινεμα
θα με κανει να χαμογελασω ξανα.

η αληθεια ειναι πως τιποτα δεν ξερει.
δεν θελω να μαθει.

ωλεθ εσ αν. ωλεγομαχ αν ςιενακ εμ.

Ο Μπαμπης ο ΦΤΟΥ

τολμω δεν τολμω, ανοιγω σελιδες να διαβαζω τα νεα.
δεν ειναι αναγκη να ζησω την τρομοκρατικη επιθεση απο αληθινα βληματα.

υπαρχουν κ αλλου ειδους βληματα που αποσκοπουν στην ιδια ακριβως καταληξη. τρομοκρατια. γραπτη.

τα πραγματα εχουν αγριεψει. και ολα κινουνται σε λεπτες κλωστες.
λιγο να χαθει το κεντρο βαρους. την γαμησαμε ομαδικως.
και αντε εμεις, ειμαστε ανθρωποι που ακομα τουλαχιστον ζουμε ευπρεπως. εχουμε το σπιτι μας, το νερο μας, το φαγητο μας , την μαλακια μας.
ο αλλος που δεν τα ειχε ποτε αυτα?

αποσπασματα ειμαστε .
μας διαβαζουν στο μελλον τωρα.

σαν να το βλεπω .. '' ο κοσμος ειχε χασει τον ελεγχο, η απληστια εγινε μιασμα τους, γεννουσαν αδιακοπα τη φθορα και τα τρελαδικα γεμιζαν με τη σεσουλα''

ειμαστε Κορεσμενα ανθρωπακια. Τι εσωσε ο Νωε τοτε?
μια κιβωτο με ζωα σωστα?
5- 10-15-20-25-30-35-40-45-50-55-60-65-70-75-80-85....90-95..100..
φτου και βγηκα.

που να βασισεις τους κοπους σου
το δικιο σου
την θλιψη σου
τον σεβασμο σου

δεν εχω να βγαλω οργη.
δεν εχω σου λεω.

προβληματισμενη ειμαι.

φοβισμενη.
χαμενη κ γω σ αυτον τον κυκλο. του μπαμπη του φτου!

Το χαμογελο του Γαλλου

θα περιγραψω μια αληθινη ιστορια. παραμυθενια οχι. αληθινη σου λεω.
ειναι και προσφατη. αυτο ισως σε να κανει να με πιστεψεις παραπανω. αλλωστε η B|iSS ξερεις πως ειναι παρορμητικη. σαν ενα ποταμι. τα παιρνει ολα μαζι της.. ορμη και ηρεμια μεσα της.

και εγω την εμπιστευομαι, ειναι το αλλο μου μισο.

ακυρωσε κατι ποτα και καφεδες για το βραδυ, υποχρεωσεις μεχρι τα μπουνια.
χρονος ελαχιστος ακομα και για εξτρα σκεψεις.
καφες στο χερι βιαστικος , αγορασμενος απο ενα μικρο αγαπημενο γωνιακο καφε κοντα στο σπιτι της.

Morning !
Good Morning!
Can I have a cafe latte please?
Yeah, sure, sit in or take away?
Erh!! Take away please!
Thank you!!


σακος στην πλατη.. με τ απαραιτητα πραγματα μαζι της, λαπτοπ και σημεισωσεις.ναι σημει-σωσεις και οχι σημειωσεις! χωρις αυτες να με σωσουν i would be dead as a student

αυτες οι εργασιες τελειωμο δεν εχουν τελικα. αγανακτει. γρκινιαζει. μιξοκλαιει. μετα παιρνει τα πανω της. λεει πως αυτο ειναι ο σκοπος της.

ο σκοπος της. τ ακουσες?
ο καιρος δεν σηκωνει πλεον αστεια.
ο καιρος σε βαζει σε τριπακι αγχους και τρεμουρας.


το ποδηλατο.. ηταν ενα μεγαλο της ζορι. απο τοτε που το αγορασε του χει αλλαξει τα παντα ολα . αλλα βεβαια.. second handed τι περιμενες και συ!...

40 λιρες στις αλυσιδες που σπανε, 40 λιρες στις κλειδαριες, αλλαξε τα λαστιχα
φτιαξε τη σελα! καλα το χε δει μισο σκουριασμενο στην αρχη..

δεν πειραζει, το δωσε για τελικο ρεκτιφιε .. και πλεον ειναι μπραντ νιου που λεμε!

.... οι σκωτσεζοι ειναι λιγο ελληναραδες στην οδηγηση. αυτο εχει να το παραδεχτει. βεβαια δεν ειναι τοσο επιθετικοι στους ποδηλατες... δειχνουν σεβασμο, απλα ειναι λιγο γεια σου!
Ελλαδα τωρα που το σκεφτομαι και γω.. θα φοβομουν πολυ να παρω ποδηλατο.
το ιδιο ισχυει και για εκεινη. ενιωθε ασφαλης. ενα ποδηλατο ειναι εξυπηρετηση, ειναι και ασφαλεια οταν γυρνας το βραδυ μεσα απο ενα κοπαδι μεθυσμενων.
τι να σου κλασει το αγγλακι οσο και να χει πιει. του πατας μια κλωτσια- πεταλια κ εφυγες!!!


εφτασε στη σχολη και εβγαλε την πραματεια της πανω στον παγκο . θαρρω πως εκανε καταλειψη. και κανενας αλλος δεν τολμουσε να παει διπλα της να κατσει. ειχε λιγο θρασσος και κεινη, εδω που τα λεμε. επιανε την διπλανη θεση σαν να περιμενε καποιον παντα.
απλωνε χαρτια απο δω, χαρτια απο κει. διαβαζε, διαβαζε.
το μυαλο δεν θελει πολυ να φρικαρει. και απαιτει να του κανεις μικρες διακοπες.

κανει πως χαζευει λιγο τριγυρω στον χωρο. τεντωνει χερια. ριχνει κ ενα γαματο χασμουριτο.
ο καφες της αγγλιας ειναι για τον πουτσο τελικα. επρεπε να φερει το thermos, φακιν ελ!

κανει το ματι μια γυρα, κανει και μια δευτερη.. στην τριτη, κολλαει πανω σε κατι χειλη.
που τα βλεπε ελαφρως να τετωνονται.. αβιαστα. και να παρατηρει σε slow motion την κινηση τους.
τα χειλη αυτα δημιουργησαν ενα χαμογελο. ενα απιστευτα γλυκο χαμογελο.
δεν ηταν λαμπερο. δεν αγγιξαν τερμα . ηταν ενα μοναδικο στιγμιοτυπο που το αποτυπωσε στα ματια της και το κρατησε.
αρχισε να ανεβαζει το βλεμμα της σιγα σιγα πιο πανω. οσο και να την ειχαν συνεπαρει αυτα τα χειλη... ανεβαινε στη μυτη... και κοντευε στα ματια.
καρφωθηκαν τα βλεμματα. και τρομαξε.

αλλαξε το κεφαλι προς αλλη μερια. ενιωσε λιγο ρομπα. ποιος ξερει ποση ωρα θα την ειχε παρει πρεφα ο αγνωστος που χαζευε.
αρχιζει ν ανακατευει τα χαρτια της απο αμηχανια. κοιτα λιγο το κινητο. και κανει αλλη μια προσπαθεια.. να τον εντοπισει παλι.

δεν προλαβε. καθοταν ηδη απεναντι της. ο παγκος γραφειου αντιθετος στον δικο της.

και τωρα βλεπει το χαμογελο παλι. μα παλι??? την πηρε πρεφα σκεφτηκε και της αρχισε το δουλεμα. η μπορει να την περασε ουτως η αλλως για καμια χαζεμενη!
μεσα στην αρνητικη σκεψει το blissaki μας !

η πολλη σκεψη τρωει τον αφεντη λενε
και επαιξε λιγο το παιχνιδι του.ακουμπα τα χερια της πανω στον παγκο
και τον κοιταει ευθεως με πολυ γλυκο θρασσος θα ελεγα.
εκεινος ηταν σαν να ειχε παγωσει την εικονα του. δεν αλλαξε στιγμη υφος.

''Bliss!'' του λεει.
''Ζογζ'', της απαντα.

Οops! Πεσαμε σε γαλλακι !!

Δεν ανταλλαξαμε αλλη κουβεντα εκτοτε. κολλησαμε στο κοιταγμα για ωρα.
ακομα και οταν διαβαζαμε , κατι κλεφτες ματιες παιζαν και κεινη να κολλαει περισσοτερο με κεινα τα χαριτωμενα χειλη που σχηματιζαν το πονηρο χαμογελο ever!

ζημεια. αλλα και τι να κανεις.

τελειωσε τις υποχρεωσεις της, σηκωθηκε , μαζεψε.. και εφυγε χωρις να του πει γεια.
μετα ηρθε και με βρηκε και με ζαλισε με τον Mr χαμογελο.
και σου ξου μου ξου μανταλακια... τι ν αποκαμω και γω η ερμη
επρεπε να την ακουσω.
ξερω τη φλασια εφαγε. ειναι αυτες οι φλασιες που τις ζεις μια στο πολυ τοσο. και αυτο το Blissaki ρε παιδι μου εχει γινει πολυ δυσκολο κορτσουδι στο να τρωει φλασιες. αλλα αμα της ερθει πρεπει να την προσεχω λιγο. θελει ελεγχο η ορμη της.

τον Ζορζ τον ειδε ξανα την επομενη μερα. σ ενα παγκακι εκει εξω αραξαν.
παλι δεν μιλουσαν. μα τι περιεργο. ισως η σιωπη, ισως οι ματιες να λενε τ απαραιτητα.
οπως τον χαζευε λοιπον .. και απολαμβανε την παρουσια του. το χαμογελο του. ξαφνικα .. ενα γυαλι τους χωρισε στη μεση. κανει να τον αγγιζει και δεν μπορουσε.
εκεινος ακουμπισε το χερι του πανω στο γυαλινο διαχωρισμα.
και χαθηκε η εικονα απο μπροστα της. ''ειναι δυνατον να εξαφανιστει ετσι?
παιχνιδια παιζει το μυαλο μ η με πειραξαν οι πολλοι καφεδες?'' αναρωτηθηκε.

απογοητευσα το alter ego μου! την εκανα να πιστεψει μαλλον πως ειναι αληθινος αυτος ο ζορζ!!!
εκεινη επιμενει. πως ειναι. και πλεον εβαλε σκοπο... να σπασει αυτο το γυαλινο εμποδιο.

θα την βοηθησω.
σημερα ξυπνησα. μου ρθε η εικονα του στο μυαλο.

αυτος ο Γαλλος τελικα. υπαρχει.

με κανει κ νιωθω ενα κομπο στον λαιμο.

Σιγουρευτηκα

περπατουσα μεσα απο τη στοα για να βγω στον κεντρικο δρομο κ να φτασω σπιτι μου.

η υγρασια δεν μ αφηνε λεπτο να μην κουκουλωνoμαι περισσοτερο. επιταχυνση βηματων.

οι δρομοι αδειοι. ξερεις ειναι η ωρα που οι περισσοτεροι λιωνουν σε μπυρονια στις παμπ.. και δεν κυκλοφορει ψυχη περα απο κατι ηδη wasted ατομα.. που ξερνουν οπου βρουν κ πεφτουν λιωμα στο εδαφος.

Αναρωτιεμαι ποιος τους γυρναει σπιτι μετα. αναρωτιεμαι.. ποσο χαλια νιωθουν την επομενη μερα.

βασικα.. το σκεφτομαι παλι και λεω στ αρχιδια μου.

και γω ηπια.



περναω απεναντι τα φαναρια.. και κατηφοριζω προς το flat.
αισθανομαι την ζεστη του δωματιου μου να δινει σηματα στον αερα .. πως πλησιαζω.

εδωσα πιστολι στον μικρο αποψε. δεν ξερω αν ηταν κριμα η οχι. αλλα γιατι να κοροιδευομαστε και μεταξυ μας.

και νιωθω βασικα πολυ ενταξει με την παρτη μου. δεν ειναι ευκολο να βρεθει καποιος να με καλυψει σε αυτο που ζηταω. και πλεον αυτα που ζηταω δεν ειναι λιγα. ουτε κ πολλα.


περιπλοκα ισως.


η ιδεα το να πιστολιαζεις ομως και διαρκως δεν βγαζει κ πουθενα.. μου εγνεψε το alter ego μου.
-- αντε διωξτους εσυ ρε βλημα το αλλο πρωι απο το κρεβατι σου!!!!! - απαντησα εγω!!!



ναι .. μερικα πραγματα θελουν χρονο. και γερες δοσεις πειθαρχιας με τον εαυτο σου.

μην χαριζεσαι γενικα οπουδηποτε.
δεν υπαρχει κ νοημα αλλωστε.

σιγουρευτηκα . πως οι καιροι για μενα δεν αλλαξαν.
εγω αλλαξα γι αυτους. και δεν βαδιζω στα κοινοτυπα μονοπατια...

ειμαι περιεργος ανθρωπος. μοναχικος. και ετσι θα συνεχισω να ειμαι.

Ανεραστοι Πολιτες

δεν ξερω αν πρεπει να αναφερθω σε τελευταια γεγονοτα
σε πραγματα που διαβαζω και παρατηρω.

ο κοσμος οπως εχω ξαναπει πασχει. οχι μονο απο μυαλο. εχουν καταντησει τελειως ανεραστοι ακομα και με την παρτη τους και ψαχνουν αποκουμπια στο πουθενα να πιαστουν και να νομιζουν πως ακομα εδρευουν στο κωλομπουρδελο αυτο.

Ανοργασμικες Προσωπικοτητες. αυτο με τρομαζει. Αγουροι ανθρωποι. Δουλεμενοι στο 1/10.

επαψα ακομα και να λυπαμαι και ν απογοητευομαι.
βαρεθηκα ακομα και την ψευτοκουλτουρα που τωρα τελευταια εχει γινει ενα ειδος μοδας στη χωρα μας.
οι και καλα θαυμαστες τους κλασσικου μπαλετου και κινητοματογραφου
θεατροφιλοι και λεγομενοι αρτιστες.
τους εφαγα και δ αυτους με το κουταλακι του συκου!!!

ειναι τελικα γριπη αυτο που εχουμε. η ψωνιλα ειναι μεσα μας. δεν ειμαστε υπερηφανος λαος
ενα καρο μαλακες ειμαστε. που την ψωνιζουμε με τον 1ο καλο λογο που θα μας πουνε.


καλα μη πιασω στο στομα για τον αθλητικο κοσμο με τα σουσουρα που διαρρεουν απο χθες σε καθε ΜΜΕ και ιστολιδες οπως facebook, twitter κτλ κτλ

δεν μπορω να ανοιγω να διαβαζω τα νεα της χωρας
και 1η λιστα η ξεφτιλα του Ελληνικου Αθλητισμου

Και για ποια επανασταση μιλαμε ... μπορει ο ελληνας να διοχετευει σκοπιμα το ξεσπασμα του στα γηπεδα?
Η μηπως μπορει ο ελληνας να συνειδητοποιησει που ζει και τι κανει?

δεν ξερω ρε παιδια, τελευταια συνεννοουμαι με ελαχιστους ανθρωπους
ειτε θα ειναι μουσικη συνεννοηση
ειτε επικοινωνια με ουσιαστικες κουβεντες.

τελικα δεν μπορω να βγαλω ακρη με το συνολο.

και με λενε τρελη.
με λενε φασιστρια

αφου ρε ζωον στο προηγουμε ποστ σου το χα πει
με λενε κ αληταριο αμα λαχει.

γιατι απλα δεν ειμαι στο ιδιο καλαθι
δεν ειμαι στο ιδιο τερμα
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΓΚΟΛ.


βγαινω παντα οφ σαιντ.

Plagiarism ( NOT)

ετσι ειναι φιλε μου. ο ανθρωπας εχει μυαλο . και διαολιζεται ευκολα. και ετσι οπως
κανει τη μια κουτσουκελα μετα την αλλη.

και ετσι οπως γυριζει η γη γυρω απο τον ηλιο
και το φεγγαρι απο δ αυτηνε...
ετσι η ροη.. μας αραδιαζει αλλαγες και γεγονοτα.. σε ασταματητο ρυθμο.

μα κανενα ΠΟ-ΟΥΖ ρε πουστη μου? τιποτα ρε... ποιος να σε περιμενει?



ο δηθεν γκομενακιας?? η δηθεν καλο κοριτσι? ο δηθεν και η δηθεν!!

ονοματα δεν εχουνε αυτοι. τους εχω λιγο χεσμενους γι αυτο!

με ειπαν εγωιστρια. και ειμαι. με ειπαν κοπροσκυλο. με ειπανε κ αλητη!


εγω μυαλο δεν εβαλα.. κ εφυγα απ το σπιτι !!

πιε τωρα τη ρακι που σου βανα.. να νιωσεις λιγο ντουκι μεσα σου!!!!


σατυρα δεν πουλαω. την ΧΑΡΙΖΩ.

ετσι φιλε μου. και μη νομιζεις. και γω αυτα δεν βγανω απο το κεφαλι μου.

συζητημενα ειναι σου λεω. αναλυση στην αναλυση. και ετσι η φαση . ναι φιλε μου,

Πειραζει που αγαπαω λιγο και την παρτη μου ?

''ΦΙΛΕ'' μου.

αλλα ενα εχω να σου πω, μπορω να γινω το αρχιδι που ΟΛΟΙ ονειρευτηκαν.. ΚΑΙ θα Αγαπησουν...

Ευκολακι πραμα να πουμε.

Μερικες φορες ομως γουσταρω και τα δυσκολα .

ταδε Εφη, Σαρρα Παλ.

Αφιερωμενο. σ αυτη την μορτικη ψυχη. και την τρελη ψυχεδελεια της.

και Μαρς

ολα γρηγορα. σπινταρεις. βγαινεις νοκ αουτ.

σηκωνεσαι. συνεχιζεις. κομπλαρεις.

γαμω το κερατο μου, λες , προς στιγμην σταματας.

δεν γαμιεται, αναφωνεις.

τρεχεις. χωρις να βλεπεις. πηδας εμποδια μηχανικα.
βαλε λαδι κ ελα το βραδυ ενα πραμα η ζωη σου.

ναι μωρε τωρα, ευκολα γκομενιλικια
ευκολο χαρτζηλικι αν ψαχτεις, ευκολα αλκοολια, αμα εισαι κ λιγο καμμενος εχεις κ ευκολα ντρογκια.
και τι πειραζει λενε... λιγο τα να τ αλλο ξερω γω και νταξει.

ξαφνικα, βλεπεις αποτελεσματα. πανικος ε?
χαιρεσαι?
η απογοητευεσαι?

δεν ξερω για σενανε μαστορα. εγω παντως. δικαιωνομαι μερα με τη μερα με ο.τι κανω και ο.τι βλεπω.

Μαθε και λιγο Περπατας.


Πυρ Γυνη κ Λαο-θαλασσα.

Sold Out

Στις γκριζες στιγμες , το μαυρο μας ελκυει. φαινεται ξαφνικα φωτεινο και το λευκο θαρρω σκοταδι πως ειναι.

στις σιωπηλες μας στιγμες, η μοναξια φανταζει ασφυξια .. και η δεσμευση θηλεια στο λαιμο

δεν μπορεις να βρεις ισορροπια σε τιποτα γιατι ολα λειπουν και τιποτα δεν εχεις αναγκη

πας απο το ενα ακρο στο αλλο, χωρις να σκεφτεσαι συνεπειες
πικραινεις μικρους πριγκιπες.. γιατι ησουν φευγατη πριγκιπεσσα τελικα

μεθας για τους μαγους, και αναπολεις ερειπια σπηλαιων με ξεχασμενους θησαυρους και πειρατες.

παντα τις επικινδυνες γευσεις
παντα τα δυσκολα
και τα απροσιτα


σημερα λες πως θελεις λιγο ηλιο

μα πες μου, σε τουτο το σουρουπο.. τι θα πρωτοκαμεις καλη μου.

Ξυπνητηρι

Στην αρνηση .
η υποταγη τελικα παντα βρισκει πορτα.
μπαινει με το ετσι θελω .

στην εκρηξη,
δεν ακους ποτε το μπαμ βλεπεις μοναχα την αστραπιαια λαμψη

γινεσαι φιλος της μεριμνας
για τα καθεκαστα
για τα απροσδοκητα
γι αυτα τελος παντων που δεν περιμενες

στις κλειστες πορτες
αφησε να μπει μια ηχω

ορθολογικης σημασιας ο αξονας του θελω.

οταν μαλωνει η λογικη με την καρδια
oταν μαλωνει το θελω και το πρεπει.

τελικα, δεν σταματας ποτε να προσπαθεις και να δημιουργεις
και αν εισαι σε αδρανεια για λιγο δεν πειραζει υπαρχουν
πολλων ειδων ξυπνητηρια τελικα.


ΥΓ. Κεκλεισμενων των θυρων// ακουστηκα

Ξυπνα

Ειχα την τιμη να δω την παρασταση της Νενας Μεντη στο Θεατρο Βασιλακου στον Κεραμεικο, στην παρασταση '' Ευτυχια Παπαγιαννοπουλου''. Μιας Γυναικας. Μιας Προσωπικοτητας.

Οι στιχοι της στοιχειωσαν τις ριζες του ελληνικου λαου. του ελληνισμου.
αυτου που σημερα βλεπουμε να προσφερεται σε μικρο δειγμα μαζι με σαμπουαν και κρεμες σωματος.

αυτη η παρασταση καταφερε να με προβληματισει. απωτερος σκοπος της αλλωστε ειναι να ξυπνησει αυτα τα συναισθηματα του σημερινου ελληνα.
που περασε μεσα απο πολεμους και καταπιεση, απο πεινα και διχονοια. απο σταδια που εμεις σημερα δεν μπορουμε να κατανοησουμε.

Σημερα επικρατει κριση. ο κοσμος παλι πειναει.
Ευχομαι να μην φτασουμε ποτε τα ορια του τοτε.. να μην υποφερει αλλο ο κοσμος.

Αλλα Ευχομαι επισης.. να βρει το μυαλο και τη θεληση να αγαπησει την ζωη
και να της δωσει ποιοτητα .
να εκτιμησει το σωμα του
το πνευμα του
το μυαλο του
το ειναι του.

βαρεθηκα να βλεπω νεους να σερνονται απο παρτυ σε παρτυ
να πουλανε μουρη στο καβουρι με ηλιθιες φωτογραφιες
αντιγραφοντας κατι ξεφτυσλισμενα πρωτυπα .
βαρεθηκα ν ακουω μουσικες και στιχους.. χωρις νοημα
χωρις να μου δωσουν κατι


δεν μπορω να βλεπω αλλο ξεφτιλικια. κουραστηκα. και ειμαι μικρη ακομα ηλικιακα για να πω κατι τετοιο. και αυτο με πνιγει περισσοτερο. στα 30 μου ποιος ξερει με τι 8α ρθω ξανα αντιμετωπη στον τοπο μου, στο σπιτι μου, στην πατριδα μου.

ο μεσος νεοελληνας ενδιαφερεται για το πως θα γαμησει σημερα
πως θα ριξει γκομενα
πως θα παει να πιει το ποτο του
πως θα κοκορευτει στο φιλο του
πως θα ντυθει αποψε
πως θα βρει καινουριο κινητο κ.ο.κ

για τη γυναικα αντιστοιχα.
ανοιξε κανα βιβλιο. διαβασε. ενημερωσου. μαθε ιστορια. μαθε
μαθε
μαθε
μαθε

αγανακτησα. ενδιαφεροντα μηδεν

ανυπαρκτες πραγματικα προσωπικοτητες
που χανουν το ενδιαφερον μου στο 1ο κιολας λεπτο

Κλεινω με τους στιχους του κομματιου της Ευτυχιας
''Γιατί βρε άνθρωπε κουτέ
Δεν φιλοσόφησες ποτέ
Στη σύντομη ζωή σου
Παρά κλαις και μαραζώνεις
Και το κέφι σου χαλάς
Κει που πήγαν τόσοι άλλοι
Οι μικροί και οι μεγάλοι
Κάποτε κι εσύ θα πας

Πού πήγαν τόσοι άνθρωποι
Που κλάψαν κι αγαπήσαν
Πού πήγανε τόσες καρδιές
Που τόσο αγαπηθήκαν''