Σαν να μυριζει Δεκεμβρης

Ισως να το εχεις ξεχασει

ισως ολοι μας να το εχουμε ξεχασει.

αλλωστε ειναι στη φυση μας.

πρεπει να προχωραμε.

ολα ειναι μια επιβιωση.

κανεις για κανενα. ολοι για ολους.

μια ειρωνια, μια αντιφαση.

θυμαμαι περυσι. την ξαφνικη ανατροπη. μια χωρα ελαμψε μεσα σ ενα 24ωρο.

μια χωρα θρηνησε .

φορτισμενες αναμνησεις, λουσμενες με οργη και θλιψη.

δακρυσμενα ματια και εναντιωση.

το αισθημα της αδικιας, σου εκαιγε το δερμα. τοσο που ηθελες να το βγαλεις απο πανω σου.

να μεινεις ωμος ανθρωπος.

οπως ειναι αυτοι.

αυτοι που δεν νοιαζονται παρα μοναχα για το συμφερον.

αυτοι που ψηφιζουμε, και ξαναψηφιζουμε.

αυτοι που χωρις γνωσεις παιρνουν μια θεση μονιμη.

αυτοι που χωρις ψυχολογικα Τεστ... βαφτιζονται Αστυνομοι.

Μπατσους τους λεμε εμεις. αυτους ,ξερεις.

Σκοτωθηκε ενα παιδι. τοτε. θυμασαι?

Μυριζει Δεκεμβριος απο αυριο.

Μυριζει η οργη σου. θα μας καλυψει ολους.

Σκοτωθηκες τοτε. θυμασαι?

μαζι σου και εμεις. σκοτωσαμε την αγανακτηση, την υπομονη και την αδικια.

σκοτωσαμε την αθωοτητα και γεννησαμε μισος.

Η ζωη ειναι γεματη εκπληξεις, αρκει να εισαι εκει να τις προλαβεις.

η δικη σου μαλλον σε προλαβε. δεν θα πρεπε.

αναρωτιεμαι, ο ανθρωπος χωρις την παιδεια μεσα του ποσο ζωο θα εδειχνε σ ενα δασος.

ποσο φοβο θα εσπερνε στα υπολοιπα.

φοβαμαι. φοβαμαι το μελλον. το απροσδιοριστο

τρεμω στην ιδεα πως χανονται ψυχες για ενα κομματι ψωμι.

χανονται ψυχες για ενα τιποτα.

ποσο κριμα .

και ποσο λιγες φαινονται οι λεξεις μπροστα στα αισθηματα.

θυμασαι?

Μου μυριζει Δεκεμβριος και θυμαμαι την θλιψη μεσα μου.

κατι θυμαμαι ακομα.

ισως και συ να μην εχεις ξεχασει τελικα.

ισως...

μην βουλωνεις τ αυτια σου και την μυτη σου.

μην κλεινεις τα ματια σου.

και μην αφηνεσαι στην σιωπη.

Σκοτωθηκε μια ψυχη τοτε.

και το θυμασαι.

Γερνας. αλλα ποτε δεν ξεχνας.

Καλο Μηνα για το αυριο .