11.29.2009

Monitored



δεν ειναι ιστορια, ουτε καν φανταστικη
ειναι στιγμη που θες να την αποβαλλεις απο το μυαλο.

ειναι μπερδεμα, χαος, μικρος πονος, θυμος.

εφτασα σε σημειο που δεν θελω εισβολεις στην ηρεμια μου
δεν θελω επαναληψεις παρελθοντος.
θελω ηρεμια.

ειμαι δεμενη - ριζωμενη πανω σ αυτην την στιγμη.
και δεν μπορω να κοψω τα δεσμα.
σαν αλυσιδα με πνιγει και με τυλιγει.
και πρεπει να σπασει.

δεν θελω αλλο.
δεν θελω αλλο ουτε εσενα. και δεν θελησα τιποτα τελικα. κουραστηκα.

το οριο ηρθε. φωτιστικαν οι κοκκινες γραμμες του. ηχοι προειδοποιησης.
ηχοι τελικης αποφασης.
ηχοι πραξεων και οχι μισολογων.
ηχοι ακορεστοι. και καθοδηγητικοι.

κουραστηκα.
ξεπερασα τις κοκκινες γραμμες... ξεπερασα το οριο μου.
και αυτο ειναι υπερβολη στην γραφικη μας παρασταση.
ειναι βγαλμενη νιοτη απο τα δανεικα μας ονειρα.

δεν θελω ονειρα κοινα.
δεν θελω συμβιβασμους.


θελω πισω εμενα.

και εσυ που μ εφερες σ αυτο το σημειο τωρα... εχεις πολλα προσωπα.
και το θετικο πλεον ειναι πως τα θυμαμαι ολα .

θυμαμαι.

νιωθω οργη. μεγαλη. και απαθεια.

οταν σπασουν τελειως τις αλυσιδες μου.
θα γινουν αδιαφορια στο διαβα τους.

και τοτε εγω θα ειμαι ελευθερη.
ηδη. νιωθω.

ξεκινησα να γραφω.
και ν ακουω.


παρτε τα βεβηλικια σας και αμε μου στο διαολο.
ριχτε το στα ναρκωτικα, στην μαλακια, στην ανηθικοτητα, στην τελειωμενη βλακεια σας.

βαρεθηκα να βλεπω τη φατσα σου μεσα σε πολλα προσωπα.
βαρεθηκα ν ακουω την εξυπναδα σου μεσα απο το συνολο σας.

αηδιαζω. αηδιαζω . αηδιαζω.




No comments: